[SF – World Cup] + [Prat 3] What Do You Think......ใจเราตรงกันไหมนะ? – Ronaldo x Messi

เค้ากลับมาแล้วตามคำขอผ่อนปรนเจ้าค่ะ -..-  หลังจากที่เรากลับไปเขียนอย่างดุเดือดเผ็ดมันแล้ว  เราก็กลับมาลงสองตอนควบอย่างที่ได้สัญญากับทุกท่านไว้แล้ว  หึๆ แล้วจะรออะไรอยู่ล่ะ

...........ไปอ่านกันเล้ยค้าาาาา >0<!!

--------------------------------------------------------------------------------------------

............กายของพวกเค้าในบริเวรที่เนื้อสัมผัสกันมันรู้สึกร้อนวาบ.........

**********************************************************************

เสื้อฉัน...โอ้ ไม่นะ อยู่ในสภาพนี่น่าอายชะมัดเลย..........เมสซี่สะดุ้งเมื่อสำเนียกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่มีเสื้อปกคลุมร่างกาย

ร่างกายที่เล็กกว่ากำลังรู้สึกถึงเลือดที่สูบฉีดไปทั่วกายของตนเอง ซึ่งขับให้สีผิวในแสงสลัวเปล่งออกมาเป็นสีระเรื่อ 

เมื่อเห็นท่าว่าในการพบกันซึ่งๆ หน้าครั้งแรกของพวกเค้า จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์เงียบร่างสูงของโรนัลโด้จึงตบฝ่ามือกับต้นขาของตนเอง ถูมันไปมาสองสามครั้งเพื่อเรียกสติอันลื่นไหลของเค้า ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นถอดเสื้อฮู้ดตัวโปรดของเค้าออกแล้วเดินเก้ๆ กังๆ ไปทางเมสซี่แล้วถ่างเสื้อขึ้นกลางอากาศเหนือศีรษะของเมสซี่

เมสซี่เงยหน้าขึ้นมองอย่างงงๆ แล้วหัวใจเค้าก็ต้องกระตุกวูบด้วยความไม่แน่ใจอีกครั้ง  เมื่อคนที่นั่งขดตัวอยู่กับพื้นอย่างเค้าพาลคิดไปว่าโรนัลโด้จะรู้สึกอย่างไรกับการที่ต้องมีคนมาเปลือยท่อนบนให้ดู

นอกจากโรนัลโด้จะว่าฉันเพี้ยนแล้ว เค้าต้องว่าฉันโรคจิตไปแล้วแน่ๆ เลย......ให้ตายสิ

“นายไม่หนาวรึไง.....เออ ฉันหมายถึง  อาการข้างนอกนี่มันค่อนข้างหนาวนะ”

โอ้ยย เสี่ยวจริงๆ เลยเว้ย  พูดอะไรที่มันดูเข้าท่ามากกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้..........โรนัลโด้กดด่าตัวเองในใจ หลังจากที่พูดจาตะกุกตะกักออกไปเมื่อครู่

“อะ  เออ....” เมสซี่อ่ำอึงไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร......ไม่รู้ว่าเค้าจะต้องรับเสื้อมาแล้วขอบคุณที่ให้ยืมเสื้อ หรือขอบคุณที่โดนอีกฝ่ายช่วยไว้ก่อนดี

แต่ยังไม่ทันจะได้ตัดสินใจว่าควรทำอะไรก่อน  หัวไหล่ขาวๆ ของเมสซี่ก็ถูกสัมผัสด้วยความอบอุ่นจากเนื้อผ้าหนานุ่มของเสื้อตัวใหญ่เสียแล้ว......โรนัลโด้บรรจงคลุมเสื้อให้ปกปิดผิวของเมสซี่มากที่สุด  เพราะอะไรน่ะหรือ......?

โอยย ไม่ไหวๆ เจอกันครั้งแรกก็อิโรติกซะแล้ว.......ต้องรีบกันไว้ก่อนที่ฉันจะทำอะไรโง่ๆ ลงไป.....อืม แต่ให้ตายเถอะ ผิวเมสซี่นี่ขาวเนียนชะมัดเลยแฮะ  ถ้าได้ลองลูบไล้แล้วมันจะเป็นยังไงนะ.....ฮะ เฮ้ยยย! นั่นไง  ว่ายังไม่ทันขาดคำ!!  คิดอกุศลซะแล้วฉัน!

โรนัลโด้ยืดตัวตรง แล้วเสหน้ามองไปทางอื่นพลางขบกรามแน่น  โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังเมากรึ่มๆ อยู่เล็กน้อย จากการซดคาราวานเหล้าเบียร์ไปเมื่อสักพักที่แล้ว

ร่างสูงที่ยืนอยู่เมื่อได้ยินเสียงสวบสาบของอีกคนที่สวมเสื้อเสร็จแล้วก็หันมา “เออ อะแฮ่ม!....นายลุกไว้ไหม” พร้อมกันนั้นฝ่ามือใหญ่ก็ถูกยืนออกไปให้อีกคนหนึ่งไขว้ขว้า

เมสซี่มองกลับไปเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจจับมือนั้นตอบ แล้วตัวเค้าก็ถูกดึงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“อะ เออ...ขอบใจนะ...” เมสซี่พูดอ้อมแอ้มในคราแรก

“หา”

“....ที่ช่วยฉันไว้เมื่อกี้นี่น่ะ  แล้วก็ขอบใจมากด้วยสำหรับเสื้อนี่” เมสซี่ยักไหล่ ทำให้เสื้อที่ดูใหญ่ไปสำหรับเค้าร่นลงมา เผยให้เห็นซอกคอขาวๆ

“ออ เรื่องนั้น...โอ้วว” โรนัลโด้ตาโต แต่ก็ยังเนียนเก็บเสียงตัวเองเอาไว้ได้

“เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะ  ถ้าเป็นใครก็ต้องเข้ามาช่วยทั้งนั้นแหละจริงไหม ฮ่ะๆๆ” ร่างสูงพูดพลางหัวเราะแก้เก้อ  และเค้าก็เริ่มไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงรู้สึกร้อนรุมขึ้นมา

แต่ทางด้านอีกคนหนึ่งที่ได้รับคำตอบกลับ  กลับทำหน้าหงอยลงทันทีที่รู้ว่าหากไม่ใช่เค้า โรนัลโด้ก็ต้องมาช่วยอยู่แล้ว

ถ้าเค้ารู้ว่าเป็นนาย...บางทีเค้าอาจจะไม่เข้ามาช่วยก็ได้นะเมสซี.........แต่แล้วเค้าก็ต้องตำหนิตัวเอง  เมื่อเค้ารู้ว่าไม่ควรไปรู้สึกน้อยใจแบบนั้นกับคนที่เข้ามาช่วยเค้าเอาไว้

นายควรจะขอบคุณเค้าสิ ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่กว่านี้หน่อย

เมื่อคิดได้ดังนั้นเมสซี่จึงยิ้มให้โรนัลโด้ จนอีกคนหนึ่งใจสั่นแบบไม่รู้ตัว “ฉันขอขอบใจนายจริงๆ นะที่เออ มาช่วยฉันน่ะ  และ เออ ฉันต้องขอโทษด้วยนะที่......ไม่ได้ทักนายเมื่อตอนกลางวัน” เมสซี่ตัดสินใจแล้วว่าเค้าจะพูดแบบหมดเปลือกกับโรนัลโด้ เพราะความคิดบ้าๆ ของเค้ามันกลายเป็นจริง

.............เค้าได้เจอกับโรนัลโด้ที่นี่แล้ว...........

.............และถ้าหากพูดออกไปตรงๆ ก็คงจะดีกว่าไม่พูดอะไรเลยถึงสาเหตุที่เค้าต้องหลบหน้าอีกคน  ทั้งๆ ที่อยากจะเข้าไปทัก  อยากจะเข้าไปทำความรู้จักใจจะขาด..........

  ร่างสูงดูประหลาดใจ  ในขณะที่ฟังอีกคนหนึ่งพูดเสียงน้อยๆ

“.......คือฉันไม่ใช่ว่าไม่อยากทักนายนะ แต่ว่าฉันกลัวว่านายจะ....เออ  กลัวว่า.....นายจะไม่ชอบเอาน่ะ” พอจบประโยคนี่โรนัลโด้ก็ถึงกับหลุดหัวเราะออกมาทันที

เมสซี่มองหน้าคู่สนทนางงๆ ก่อนที่จะคิดไปว่าตัวเองทำอะไรโง่ๆ ลงไปเสียแล้ว

“ฮ่าๆ  นายคิดว่าฉันจะไม่ชอบนายเหรอ....ทำไมล่ะ  ใครบอก...ว่าฉันไม่ชอบนาย” ร่างสูงฉีกยิ้มออกมาอย่างเสียไม่ได้กับความคิดที่ปิดกั้นเค้าทั้งสองไว้

ออ  งี้นี่เองสินะ ที่ไม่ยอมพูดด้วยเพราะกลัวว่าฉันจะไม่ชอบ.......ร่างสูงคิดในใจ

เมสซี่หน้าร้อนวาบทันทีเมื่อได้ยินคำว่า ใครบอก...ว่าฉันไม่ชอบนาย

...........ตอนนี้เค้าเริ่มจะไม่แน่ใจมากขึ้นแล้วสิว่าโรนัลโด้คิดยังไงกับเค้า.........

“เพราะอะไรล่ะ” อยู่ๆ ร่างสูงก็ถามขึ้น  หลังจากที่หันไปขำกับตัวเองอยู่เงียบๆ  จนตอนนี้เค้าก็ยังเก็บอาการไว้อยู่ (หันไปขำกับตัวเองเงียบๆ ....ก็อยู่ข้างๆ เมสซี่เหมือนเดิมนั่นแหละ)

ร่างที่เล็กกว่าขมวดคิ้วแน่นเป็นปม  ไม่แน่ใจว่าจะพูดออกไปดีไหม......มันค่อนข้างน่าอาย......แต่ในเมื่อเค้าตัดสินใจไปแล้วก็คงต้องบอกไป “ก็เพราะว่า.....เมื่อหลายปีก่อนที่ทีมเราลงแข่งด้วยกัน  ฉันมองนายน่ะสิ”

คราวนี้เป็นที ของโรนัลโด้บางที่จะรู้สึกร้อนวาบไปทั่วตัว

หรือว่าเค้าจะรู้แล้วว่าฉันโรคจิต แอบมองเค้าตลอด......โอ ไม่นะ

“เออ....แล้วนายรู้.....” โรนัลโด้ทำหน้าเจื้อน

“ใช่ ฉันรู้สึกว่า นายคงจะไม่ชอบหน้าฉันแหงๆ เพราะว่าฉันมองนายนานเกินไป.....”

นายมองฉันนานเกินไปงั้นเหรอ.....เฮ้ย เดี๋ยวนะ!

“เออ  คือที่นานมองฉันน่ะ ไม่ใช่เพราะหาเรื่องฉัน....ไม่ใช่เพราะหาว่าฉันเพี้ยนใช่ไหม?” ร่างสูงชี้นิ้วจิ้มหน้าตัวเอง

“อะไรกัน?.....ฉันต่างหากที่ต้องถูกนายมองว่าเพี้ยนน่ะ” เมสซี่ยักไหล่  และหลุดขำออกมากับท่าทางประหลาดๆ ของโรนัลโด้ที่ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อว่าตัวเองถูกล็อตเตอร์รี่

เมื่อรู้ว่าตัวเองปล่อยไก่ออกไปตัวเบ้อเร้อ  ร่างสูงก็เกาท้ายทอยแก้เก้อไปพลางๆ “......งั้นนายก็ไม่ได้เกลียดฉันใช่ไหม”

“หา  นายบอกว่าอะไรนะ.....ใครจะไปเกลียดนายกัน  ฉันไม่ได้เกลียดนายเลยนะฉันก็แค่.....”

“ฉันชอบนาย”

“อะ ห๊ะ....”

“เอ้ย! ไม่ใช่ฉัน......ฉันหมายความว่านายใส่ชุดทีมชาติอาร์เจนตน่าแล้วน่ารักดีน่ะฉันชอบนาย........โอ้ย! ไม่ใช่  ฉันหมายถึง....นายใส่สุดนั้นแล้ว...ดูดีน่ะ”

โอยย เสี่ยวครั้งที่สองไอ้โด้เอ้ยยยย.......ร่างสูงบ่นตัวเองในใจ  หลังจากที่แก้คำพูดตัวเองเป็นพัลวัน แต่ก็เหมือนยิ่งขุดหลุมฝังตัวเองมากขึ้นทุกที

.........ร่างสูงไม่รู้เลยว่ากำลังโดนฤทธิ์แอลกอฮอล์เล่นงานอยู่.........

แต่แทนทีเมสซี่จะมีท่าทางแปลกๆ เค้ากลับก้มหน้านิ่งแล้วตอบออกมาเบาๆ “อืม...ขอบใจ”

เมสซี่สูดหายใจเข้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น “แต่ว่านายก็....เท่ห์มากๆ เลยนะตอนที่อยู่ในสนามน่ะ” แล้วเจ้าตัวก็ตัดสินใจเดินนำหน้าอีกคนไปก้าวหนึ่ง 

โรนัลโด้เดินตามไป  เค้าไม่ได้พูดอะไรต่อเพาะว่ากำลังรอฟังด้วยความจดจ่อว่า แท้จริงแล้วเมสซี่รู้สึกกับเค้ายังไงกันแน่

“นายดูมั่นใจเอามากๆ เลย  แถมยังดูแลทุกคนดีมากๆ ด้วย.......รู้ไหม ทักษะของนายน่ะมันยอดเยี่ยมมากเลยนะ”

“แต่ก็คงจะไม่เท่านายหรอก”

“ฮ่ะๆ คงไม่ใช่มั้ง.....แค่หลุดออกจากเฟลไลนี่ฉันยังทำไม่ได้เลย” เมสซี่ที่หัวเราะอย่างแจ่มใสตอนแรก ก็ทำหน้าเหมือนฝืนยิ้มเมื่อพูดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่  โรนัลโด้จึงมีทีท่าเดือดร้อนไปด้วย

.........การคุยแบบกระชับมิตรครั้งแรกของพวกเค้าจะให้เมสซี่รู้สึกแย่ได้ยังไง.......

“ไม่เอาน่า...อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ  ทำไงได้ล่ะ ก็หมอนั่นมันสูงยังกะเสาไฟฟ้าต่อด้วยเสาโทรเลขซะขนาดนั้น.....ตอนนั้นถ้าหมอนั่นไม่ได้กำลังก้มอยู่ ฉันก็คงจะสอยมันไม่ได้งายๆ หรอก”

.........ใช่ ถ้าเค้าไม่ได้กำลังแค้นหนักอยู่ด้วยน่ะนะ........

“ฮ่ะๆ งั้นเหรอ....แต่ฉันก็ต้องขอโทษด้วยนะที่หลบหน้านาย” เมสซี่ทำสีหน้าสำนึกผิด.......อันที่จริงโรนัลโด้อัธยาสัยดีมากกว่าที่เค้าคิดไว้ซะอีก..........

“ออ เรื่องนั้น....ฉันก็มีส่วนผิดเหมือนกันแหละที่ ก่อนหน้านั้นมองนายมากเกินไป”

“เฮ้...งั้นเราก็ต่างฝ่ายต่างมองกันสินะ” เมสซี่หันไปมองอีกคนหนึ่งที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนสามส่วนอย่างที่เจ้าตัวชอบทำ

“พรุ่งนี้ฉันสัญญานะว่าจะคืนเสื้อนายให้” ร่างเล็กเม้มปากเป็นเส้นตรง เมื่อร่ำๆ คิดอยู่ในใจว่ากำลังทำให้เพื่อนนักฟุตบอลของเค้าหนาว

“ออ เรื่องนั้นช่างมันเถอะนายคืนเมื่อไรก็ได้ หรือจะไม่คืนเลยก็ได้นะ...”

“หืม..”

“เออ!....ฉันหมายความว่า ฉัน มี เยอะแล้วน่ะ....ถือว่าเป็นของที่ฉันให้นายเนื่องในโอกาสที่เราคุยกันไง”

เสี่ยวครั้งที่สาม...คริสเตียนโน้ แกพูดอะไรของแกฟะ!! ฟังดูหน่อมแหน่มชะมัดยาดเลย......ร่างสูงคิดไปอยากจะตบหน้าตัวเองไปเสียจริงๆ

“เฮ้ออ ช่างฉันเถอะ...สงสัยฉันคงจะเมาน่ะ” โรนัลโด้ถอนหายใจ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเค้าก็รู้สึกอย่างนั้นเช่นกัน

“นายเพิ่งไปดื่มมางั้นเหรอ”

“ใช่ คราวหน้านายอยากไปดื่มกับฉันไหมล่ะ....ฉันรู้จักร้านดีๆ เยอะนะ” ร่างสูงอ้าแขนออกแล้วยักไหล่เล็กน้อย

“อืม...ก็น่าสนใจนะ” เมสซี่ยิ้มตอบกลับไป พาให้โรนัลโด้ใจสั่นอีกรอบ แล้วก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเค้าอยากจะพูดอะไรอีก

“ฉันยินดีด้วยนะที่ทีมนายชนะน่ะ....นายเจ๋งสุดๆ ไปเลย”

โรนัลโด้ตบไหล่เมสซี่เบาๆ อย่างไม่ถือตัวตามนิสัยเดิมของเค้า  ร่างเล็กชะงักเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มและตอบกลับไปเช่นกัน

...........เค้าจะคิดซะว่า นี่คือของขวัญจากพระเจ้าที่ทรงประทานให้กับเค้า.........

.........และขอบคุณพรมลิขิตที่ทำให้พวกเค้ามาเจอกัน.........

************************************************************************************

เวลาผ่านไปพอสมควรกับการเดินแบบเอื้อยเฉื้อยของทั้งคู่  ซึ่งหมดไปกับการพูดคุยและเล่นมุกตลกของร่างสูง  เมสซี่รู้จักอีกคนหนึ่งมากขึ้น และโรนัลโด้ก็เช่นกัน.....เค้าก็เพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้วเมสซี่เป็นคนขี้อาย ไม่ใช่คนที่เย็นชาเข้าถึงยากอย่างที่เค้าคิดไว้

.........ต้องอย่างนี้สิ ความขี้อายน่ะ เหมาะกับคนน่ารักๆ อย่างเมสซี่เป็นไหนๆ..........

และมีบางครั้งที่ทั้งคู่ผลัดกันแกล้งทำเป็นเผลอบอกความในใจกับอีกฝ่ายหนึ่งออกไป  ทั้งๆ ที่อยากจะให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้ใจจะขาด  จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปนานมากๆ  ทั้งคู่ก็เดินมาถึงที่พักโดยที่พวกเค้าก็ต่างไม่อยากให้มันมาถึงตอนนี้เลย

“ฮ่ะๆ งั้นเหรอ....นายพูดแบบนั้นเหรอ ตอนที่เค้ามาทาบทามนายน่ะ”

“ใช่.....รู้ไหม เค้าให้ฉันใช้กกน. ที่วาบหวิบที่สุดเลยนะ  จนฉันต้องคอยระวังพวกที่อยู่หลังกล้องให้ดีน่ะ  ให้ตายสิ พอพูดถึงแล้วก็ยังเสียวไม่หายแฮะ  ฮ่าๆๆ”

“ฮ่ะๆๆ ฉันไม่เห็นต้องคอยทำงั้นเลย”

“นายจะไปรู้อะไร บางทีคนพวกนั้นอาจจะกำลังมองนายจากข้างหลังอยู่ก็ได้....แบบว่ากำลังจ้องจะกระชากชั้นในนายออกมาน่ะ”

“ให้ตาย....นายนั่นแหละที่คิดน่ะ  ฉันว่านายต้องเป็นพวกที่อยู่หลังกล้องนั่นแน่เลย” เมสซี่หัวเราะแล้วชกเข้าไปที่ไหล่แข็งแรงของโรนัลโด้  หลังจากที่กัปตันทีมโปรตุเกตุเปิดหัวข้อคุยเรื่อง “การถ่ายแบบกางเกงชั้นในชาย”

ส่วนรายนั่นก็ดูจะกรึ่มยิ่งกว่าเดิม เมื่อเวลาผ่านไปทำให้แอกลฮอล์มีอิทธิพลในการควบคุมของเค้ามากขึ้น “แต่ไม่แน่นะ  ฉันเคยได้ยินพวกโปรดิวเซอร์พูดว่า จะลองให้เราสองคนมาถ่ายแบบกกน. ด้วยกันด้วยล่ะ ฮ่าๆๆ.......ว้าาา ถึงโรงแรมซะแล้วแฮะ”

เมสซี่หยุดเดินตามโรนัลโด้ แล้วเงยหน้ามองบรรดาห้องพักที่เรียงรายสูงขึ้นไปบนท้องฟ้ายามราตรีที่ใกล้สว่าง

“ใช่  ถึงซะแล้ว....” เมสซี่กระชับมือที่ซุกอยู่ในเสื้อฮู้ดตัวโปรดของโรนัลโด้ไว้  เค้ายังไม่อยากแยกออกจากโรนัลโด้เลย........หรือบางที พรุ่งนี้เค้าอาจจะมาเริ่มคุยกันใหม่ได้

“อะ เออ...โรนัลโด้ พรุ่งนี้เช้าเราไปดื่มกาแฟกันไหม....ที่ลาเฟ่ต์ของโรงแรมน่ะ มัน...ค่อนข้างจะบรรยากาศดี...” เมสซี่ก้มลงมองพื้น  เค้ากล้าๆ กลัวๆ ว่าจะโดนปฏิเสธกลับมาหรือไม่ เพราะพวกเค้าเพิ่งจะเริ่มคุยกันได้เพียงแป็บเดียวเท่านั้นเอง

โรนัลโด้มองดูท่าทางและคำพูดตะกุกตะกักน่ารักของอีกคนอย่างนิ่งเงียบ

..........ไม่บอกก็รู้ว่าเมสซี่กำลังอาย..........

อ๊ากก ฉันรักคนขี้อายชะมัดเลย! ฉันรักนายย!!.........และด้วยคำกล่าวที่ว่า ‘คนเมาเวลาคิดอะไร มักจะพูดออกมาแบบนั้น’ ก็เข้าอาการของร่างสูงตอนนี้เป็นอย่างมาก........

“ฉันรักนาย...”

“ถ้านายไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ.....อ๊ะ นายว่าอะไรนะ?” เมสซี่รู้สึกเหมือนตัวเองหูฝาดไป จึงเงยหน้าขึ้นมาเห็นเพื่อนร่างสูงกำลังเอามืออุดปากตัวเองอยู่

“เมื่อกี้ฉันคงหูฝาด.....เออ นายพูดว่า.....” แต่เมสซี่ยังไม่ทันพูดจบประโยค  โรนัลโด้ก็บังเอิญมองข้ามหัวเมสซี่ไปเจอเข้ากับโค้ชของทีมอาร์เจนติน่าเข้าพอดี

“Chip – หาย!....รหัสแดง!!”

“ห๊ะ  อะไรแดงๆ นะ.....อุ๊บ!” ยังไม่ทันที่เมสซี่จะได้รับรู้เรื่องอะไร ก็โดนโรนัลโด้กระโดดกอด พุ่งหลบลงข้างทางไปเรียบร้อยแล้ว

และที่ตรงนั้นก็เสมือนไม่มีใครเคยยืนอยู่เลย  เพราะข้างทางนั้นเป็นสวนหย่อมหน้าโรงแรมที่เต็มไปด้วยพุ่มไม้สูงใหญ่และหนาทึบ เหมาะแก่การซ่อนตัวเป็นอย่างยิ่ง 

..............ความคิดของร่างสูงตอนนี้คือ กันให้เมสซี่พ้นออกจากสายตาโค้ชของทีม เพราะไม่งั้นกัปตันทีมคนโปรดของเค้าอาจจะแย่ก็ได้............

และโค้ชทีมอาร์เจนติน่าที่เพิ่งกลับมานั้น ........

“เอิ๊กก  จ้าา......พรุ่งนี้เพ่ไม่ลืมอยู่แล้นนน  เพ่จะไปเหมาะเด็กให้หมดสต็อกเลย ฮ่าๆๆ .......โอ้ ม่ายหรอก เพ่ไม่ลืมหนูอยู่แล้วจ้า   จ๊าๆๆ แค่นี้ก่อนน้า  เพ่ต้องไปฝึกเด็กๆ ในทีมก่อน......บ๊าย บายจ๊ะ จุ๊บุ๊ๆ” แล้วกุนซืออาร์เจนติน่าก็เดินเมาเอียงๆ เข้าประตูหน้าของโรงแรมไป (ฝึกเด็กตอนฟ้ายังไม่สางดี.....-_-“)

ซึ่งอาการเมาแป๊ดของเค้านั้นไม่ได้เป็นที่น่าเป็นห่วงเลย......สภาพแบบนี้เจอใคร เจ้าตัวก็คงจะจำไม่ได้หรอก.......แต่ติดตรงที่ว่าร่างสูงดันใจร้อนเกินไปนี่น่ะสิ  ทั้งเค้าและเมสซี่จึงได้ไปนอนทับกันอยู่ที่อีกฝั่งหนึ่งของสวนหย่อมของโรงแรมไปเรียบร้อยแล้ว

(เป็นนักฟุตบอล หรือหน่วยสวาทเก่าฟะนั่นน่ะ....กระโดดพุ่งเข้าพงหญ้ายังกะมืออาชีพ -_-* : Ray - Aund)

+++ในพงหญ้า ในขณะที่โรนัลโด้กำลังเอาร่างกายอันกำยำทับเมสซี่อยู่นั้น.......+++

“เฮ้....มีอะไรงั้นเหรอ”

“โค้ชทีมนายน่ะ.....เงียบๆ สิ” เมสซี่ตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินเช่นนั้น.......ถ้าโค้ชรู้ว่าเค้าแอบออกมาข้างในเวลาแบบนี้ล่ะก็ต้องแย่แน่ๆ เลย

ทั้งสองเงียบกริบ  ไม่มีเสียงพูดคุยใดเล็ดรอดออกมา......มีแต่เพียงเสียงลมหายใจของทั้งคู่และเสียงหัวใจที่เต้นโครมครามของพวกเค้า ที่ต่างฝ่ายต่างกลัวว่าจะถูกได้ยินเท่านั้น.......

ในความสลัวของบริเวณนั้น  ดวงตาสีเฉดเดียวกันกำลังจ้องมองกันอย่างห้ามไม่ได้ต่อความหลงใหลที่ตนมีให้ต่ออีกฝ่าย  กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ของร่างสูงคละคลุ้งไปทั่ว  มันถูกพ่นออกมาพร้อมกับความร้อนในกายของร่างสูง  อกที่ทาบทับกันของพวกเค้ากระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะหายใจสอดคล้องกัน

เมสซี่รู้ว่าตอนนี้หน้าของเค้าต้องแดงไปหมดแล้วแน่ๆ เลย  จึงกระซิบทำลายความเงียบขึ้นว่า “เออ.....ฉันว่าเค้าน่าจะไปแล้วนะ”

“ชู่ว์...” โรนัลโด้ไม่ฟังคำนั้น  หนำซ้ำยังส่งเสียงบอกให้อีกคนหนึ่งเงียบอีกต่างหาก

เมสซี่หยุดชะงัก  เหมือนโลกของเค้าถูกจับให้หยุดหมุนด้วยสายตาคมกริบแต่ทว่าวาบวามคู่นั้น

มีเพียงความนิ่งเงียบเท่านั้นที่เกิดขึ้น  ร่างด้านใต้ถูกอีกคนหนึ่งจ้องมองอย่างละเลียดละโลมทางสายตาหวานฉ่ำโดยที่เจ้าตัวไม่รู้อะไรเลย  และใบหน้าคมสันนั้นก็ก้มลงไปประกบริมฝีปากให้แนบชิดกับริมฝีปากของอีกคนหนึ่งอย่างนุ่มนวล ท่ามกลางความตื่นตกใจของเมสซี่

ร่างเล็กไม่ได้ขัดขืนหรือปัดป้องแต่อย่างใด  ในทางกลับกัน เค้ากลับรู้สึกคล้อยตาม และต้องการมันอย่างน่าประหลาด.........และต้องการมากขึ้นอีก...........

เมสซี่จึงค่อยๆ หลับตาลงรับจูบนั้น และตามมาด้วยการอ้าปาก ยอมให้ร่างสูงได้ส่งลิ้นเข้ามาตักตวงความหวานจากโพรงปากของเค้าไป.....ทั้งสองเริ่มแลกลิ้นและโรมรันกันอย่างเมามันจากการชักจูงของร่างสูงผู้กระหายในตัวของอีกคนหนึ่ง  พวกเค้าทั้งสองต่างพากันขย้ำเสื้อผ้าของแต่ละฝ่ายอย่างเมามัน  โรนัลโด้ร่นกางเกงของเมสซี่ลงมาเล็กน้อยและสอดมือเข้าไปถกเสื้อฮู้ดตัวโปรดของเค้าที่เมสซี่สวมใส่อยู่ให้สูงขึ้น

เสียงจ๊วบจ๊าบเกิดขึ้นจากการแลกน้ำลายของทั้งสองคน ซึ่งมันไหลย้อนออกมาจนถึงไหนต่อไหน

............บางที อาจเป็นเค้าเองที่เมา........เมสซี่คิดในใจ  แต่ไม่ว่าเรื่องอะไรตอนนี้ ก็ถูกสะบัดออกไปจากสติสัมปะชัญญะของร่างเล็กหมดแล้ว............เหลือเพียงความขาวโพลน และกลิ่นกายของคนตรงหน้า

“ฮึก...ฮ่า...” เมื่อเสียงนั้นหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากบวมเจ่อของเมสซี่  โรนัลโด้ที่กำลังลิ้มเลียซอกคอขาวนิ่มอยู่นั้นก็หยุดชะงักเอาเสียดื้อๆ  แล้วยกหัวขึ้นมาท่ามกลางความประหลาดใจของเมสซี่ที่มีดวงตาฉ่ำน้ำคลออยู่เต็มหน่วย

ร่างสูงหอบหายใจเสียงกระเส่า ก่อนจะพูดเสียงแหบพร่าว่า “พรุ่งนี้....กาแฟ.....ที่ลาเฟ่ต์ของโรงแรม....แปดโมงเช้า....” ว่าแล้วโรนัลโด้ก็ลุกขึ้นนั่งบนเข่า แล้วดึงกางเกงกับเสื้อของเมสซี่ขึ้นให้มันเข้าที่เข้าทาง เรียบร้อยเหมือนเดิม  แล้วจุมพิตไปที่ริมฝีปากนุ่มนั่นเป็นครั้งสุดท้าย

ก่อนเจ้าตัวจะลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง แล้วเดินออกไปจากที่ตรงนั้นอย่างรวดเร็ว  ทิ้งให้อีกคนหนึ่งนั่งงงกับตัวเองอย่างเงียบๆ แต่เมสซี่ก็ไม่ได้ว่ากระไร เพียงแต่ค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นห้องพักของตัวเองไปอย่างเงียบๆ เท่านั้น

ฉันคงนอนไม่หลับแล้วล่ะนะ........

.

.

.

TBC.

--------------------------------------------------------------------------

อ๊ากกกก ทำไมไม่ทำต่อล่ะที่รัก..........แฟนๆ เค้าค้างนะ

เอาล่ะไปอ่านต่อ Prat 4 กันเลยค่าาาาา ><!!!