[Fic - RonalSi] + [Part 4] The Sunset...ก่อนแสงสุดท้ายจะหมดไป - Ronaldo x Messi [Falling In Love Again 2]

อ๊ากกกกกกกก มาแล้วค่ะรีดขาาา  กราบสวัสดีรีดทุกท่านค่ะ  เฮียออกมาแล้ววววววววววว  อร๊ายยยยยยยย  ออกมาแบบเหนือเมฆ (ตามที่รีดท่านหนึ่งได้กล่าวเอาไว้ค่ะ) ออกมาแบบนี้แล้วอยู่ในบ้านเหมียวแบบนี้แล้วจะเป็นยังไงกันล่ะค่ะเนี่ยยย! >< อร๊ายยยยยยยย!!  ซื้อใจแม่เหมียวไปแล้วล่ะค่ะที่รู้ๆ  แหม่ พ่อคุณเอ้ย  ไม่ได้ใช้ฐานะทางบ้านซื้อด้วยนะคะแต่ซื้อด้วยการกระทำของเค้าล้วนๆ เลย  ต้องบอกว่าสาลิกาเลี่ยมทองมากๆ เลยค่ะที่ทำให้แม่เหมียวแทบจะอยากได้เฮียมาเป็นลูกชายอีกคนได้ ตั้งแต่แรกเห็น

ปากหวานกับแม่เค้าขนาดนั้น  แล้วกับหนูน้อยที่เป็นลูกชายล่ะค่ะเฮียจะว่าเยี่ยงไร  ไรท์ล่ะไม่อยากจะแซดเลยค่ะ  (หมือนสุนีในช่องวันไงไม่รู้เลยค่ะ -*-) เฮีย! อย่าทำอะไรเหมียวนะคะ  ไรท์กับรีดๆ ขอเตือนไว้ก่อนเลย   เหมือนไม่มีใครช่วยเหมียวได้เลยอ่าาา TWT  ฮืออ น่าสงสารง่าาา

แต่ว่าเหนือสิ่งอื่นใดตอนนี้ไรท์ใกล้จะสอบแล้วค่ะ และมีสอบย่อยที่ใกล้จะถึงนี่ด้วยค่ะ  อ๊อกกก  ไม่อยากให้ขาดช่วงแม้แต่นิดเดียวเลยค่ะ  ถ้าไรท์ว่างในเวลาไหนแล้วไรท์จะรีบมาลงให้เลยนะคะ  ต้องกราบขออภัยรีดงามๆ ด้วยค่ะหากช่วงนี้ไรท์หายหน้าไปทั้งบล็อกและเฟส (อย่าว่าแต่บล็อกเลย  เฟสแกก็ไม่ได้แวะเข้า  หยอดข้อความอะไรไว้ก็ไร้สาระเต็มทน  ฮอยย TUT)

แต่ว่าภาคนี้เค้าฮอตเว่อร์ค่ะ   ฮอตเสร็จแล้วก็จะเศร้า 5555555  รึรีดอาจไม่เศร้าก็ได้ค่ะ  ไรท์อาจละเมอไปคนเดียวตอนแต่งจบ TUT 55555 //หัวเราะแห้ง//  แบบว่าเจ็บจี๊ดๆ แล้วปลอบคนน่าสงสารเบาๆ เลยค่ะ  โฮ่ลลลลลล

พอและ  ไรท์ว่าไรท์เวิ่นมากไปแล้วค่ะ -*-  ไม่รู้จะพูดอะไรนักหนา   งั้นอย่าให้เสียเวลาเลยค่ะ  ฝอยจนน้ำลายกระเด็นมามากแล้ว  เชิญรีดๆ ไปอ่านกันได้เลยค่า ^^  ไปกันเล้ยยยยย >< !!

------------------------------------------------------------------------------------------------

“คริสครับ  ผมชื่อคริสเตียนโน่”

.

.

*************************************************************************

.

.

“คริสครับ  ผมชื่อคริสเตียนโน่” ร่างสูงกล่าวเสียงสุภาพแต่ก็ทุ้มกังวานจนคล้ายดั่งร่ายมนต์สะกด

เมสซี่เม้มริมฝีปากบางอมชมพูของตัวเอง  รู้สึกชาดิกไปทั้งตัว  และมือเย็นเชียบ  ตรงหน้าของเค้าคือโรนัลโด้ผู้ที่ร่างเล็กคิดเห็นเป็นคนสุดท้ายบนโลกว่าจะต้องการให้อยู่ในบ้านของเค้า ชายคนนั้นกำลังยืนคุยอยู่กับแม่ของเค้าอย่างเป็นกันเองราวกับว่าเป็นลูกชายอีกคนหนึ่งของเธอก็ไม่ปาน

เค้ามาได้ยังไงกัน?  มาได้ยังไงกัน.....ทำไมถึงสนิทสนมกับแม่ของเค้าได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้  แล้วรุ่นพี่ร่างสูงมีจุดประสงค์อะไรกันแน่  การแสดงออกทางสีหน้าในวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน  ทั้งการกระทำอันรุนแรงป่าเถื่อนนั่นก็บ่งบอกอย่างชัดเจนแล้วว่าอีกฝ่ายหนึ่งคงจะไม่ใคร่ชอบหน้าของร่างเล็กนัก

แต่ทำไม เพราะเหตุใด? 

โรนัลโด้ถึงมาที่นี่ได้  รึว่าจะมาดูหน้าคนที่โดนย่ำยีไปแล้วอย่างเมสซี่ว่าน่าเวทนาแค่ไหน  อีกฝ่ายหนึ่งคงจะพอใจอยู่ไม่น้อยที่ได้เห็นความเป็นไปของเค้า

เด็กหนุ่มไม่รู้.....ไม่รู้ว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของรุ่นพี่ที่หัวใจจอมร้ายกาจคนนี้คืออะไรกันแน่  แต่ทว่าแม่ของเค้าก็โดนหลอกลวงให้ไว้วางใจชายหนุ่มที่เล่ห์กลแพรวพราวคนนี้ไปเสียแล้ว

“แหม  ดีจังเลยนะที่บังเอิญเจอกัน สมัยนี้คนหนุ่มๆ ก็ไม่ฮิตไปโบสถ์กันแล้ว  แต่คริสนี้เป็นคนซื่อตรง  ช่างศรัทธา  มีน้ำใจ  แถมยังรูปหล่ออีกต่างหากแหนะ” แม่ของร่างเล็กพูดอีก  และมองรอยช้ำที่ถูกปิดทับด้วยพลาสเตอร์ ซึ่งชายหนุ่มอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุจากการซ้อมบอล

โรนัลโด้ยิ้มอย่างถ่อมตัวน้อยๆ ฟันขาวซึ่งเรียงตัวสวยเปล่งประกายเช่นลูกคนมีเงินในย่านที่หรูหรา ซึ่งผิดกับการแต่งตัวอย่างสบายๆ ของเจ้าตัวยิ่งนัก  ร่างสูงอยู่ในชุดหมวกปีกเดียวสีขาว  เสื้อกล้ามกีฬาตัวสีเข้ม  และกางเกงสามส่วนสีครีม ซึ่งสีตัดเข้าชุดกันได้เป็นอย่างดี

เค้าดูไม่เหมือนในเวลาปรกติอย่างที่ตัวเองเป็น  ราวกับว่าเค้าจงใจทำ  ปกปิดเรื่องความจริงของตัวเองแล้วเข้ามาคลุกคลีทำตัวเหมือนคนอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในแทบนี้

พี่ทำแบบนี้เพราะอยากมาดูว่าผมเป็นยังไงยังงั้นเหรอ....เด็กหนุ่มเอ่ยตัดพ้อในใจ  เมสซี่ตัดพ้อต่อโรนัลโด้ที่มาที่บ้านของเค้าเพื่อตอกย้ำซ้ำเติม  ตัดพ้อต่อพ่อแม่ที่พาผู้ชายคนนี้เข้าบ้าน  และตัดพ้อต่อโชคชะตาที่เล่นเรื่องตลกอันขำไม่ออกนี้กับเค้า

ครั้นจะบอกให้ชายที่ยืนคุยอยู่กับแม่ของตัวเองให้ออกไปจากบ้านแล้วอย่ากลับมาอีก ก็กลัวว่าเรื่องจะบานปลายจนไม่ใช่เนย์มาร์แค่คนเดียวที่รู้เรื่องนี้

ดังนั้น เด็กหนุ่มที่ก้าวถอยไปทีละน้อยจึงได้แต่ภาวนาขอให้โรนัลโด้กลับออกไปเสียที  เค้าได้เห็นร่างเล็กแล้ว  ได้รับรู้ว่าเมสซี่ย้ายโรงเรียนและลาออกจากชมรมแล้ว แค่นี้ก็ควรจะพอใจกันได้แล้ว

.......ออกไปสักทีเถอะ  ได้โปรด.......

“แหม  น่ารักจริงๆ เลยเชียว....โอ้ ฉันจะต้องไปที่คลินิกสัตว์แพทย์แล้วล่ะจ๊ะ  เราช้าแล้ว  ฉันจะต้องไปให้ทันผ่าตัดครั้งสำคัญของมัน” หญิงวัยกลางคนเอ่ยขึ้นอย่างนึกเสียดายไม่น้อย  ในขณะที่สามีของเธอเองก็สตาร์ทรถรอท่าอยู่แล้ว

แม่หันมาโบกมือและส่งจูบให้เมสซี่  เด็กหนุ่มโล่งอกเป็นล้นพ้นที่รุ่นพี่แสนน่ากลัวคนนี้จะได้โดนบอกให้ออกไปเสียที

แต่กระนั้นร่างสูงก็ยังคงมีสีหน้ายิ้มแย้ม “ผมหวังว่ามันคงจะไม่เป็นอะไรนะครับ”

“ขอบใจจ๊ะ  ถ้ามีอะไรก็อยู่คุยกับลีโอก่อนสิจ๊ะ  ช่วงนี้เค้าดูเหงาๆ อยู่ด้วย  ช่วยอยู่เป็นเพื่อนน้องจนกว่าจะกลับได้ไหมจ๊ะ” แม่ของเด็กหนุ่มเอ่ยขึ้น และในวินาทีถัดมาลูกชายผู้น่าสงสารของเธอก็ถึงกับต้องเกือบลงไปนอนมอบกับพื้นทันที

แม่!...เมสซี่อ้าปากค้าง ราวกับว่าเสียงเรียกร้องก้องในหัวใจจะส่งเสียงประท้วงออกมาให้แม่ได้ยินได้  ดวงตากลมโตนั้นเบิกกว้างขึ้นอย่างเหลือเชื่อ.....ไม่อยากจะเชื่อว่าแม่จะเชื่อใจคนที่เพิ่งเคยเจอกันได้มากถึงขนาดนี้

มะ ไม่เอานะ  ไม่เอาหรอก  ไม่เอาเด็ดขาด  เมสซี่ขอยอมไม่พูดกับใครเลยตลอดชีวิตดีกว่า

แต่อากัปกิริยาร้อนรนเหล่านั้นของร่างเล็กก็ไม่ได้เป็นที่สนใจของผู้เป็นแม่เลย  เธอยิ้มอย่างเอ็นดูในความอ่อนน้อมของร่างสูง  และมีหรืออีกฝ่ายหนึ่งจะกล้าปฏิเสธ

“ไม่มีปัญหาครับ  ผมเองก็มีเรื่องที่อยากคุยกับเค้าอยู่เหมือนกัน” โรนัลโด้ยิ้มหวานตอบไปแล้วพยักหน้าอย่างมารยาทดีเช่นเคย

จะปฏิเสธได้ยังไงล่ะ  ก็เค้ามาเพื่อการนี้โดยเฉพาะเลยนี่......

ก่อนแม่ของเด็กหนุ่มจะเดินออกจากบ้านไปแล้วขึ้นรถจากไปอย่างรวดเร็ว  จึงทำให้บ้านหลังน้อยอันกลับมาเงียบงันอีกครั้งนั้น หลงเหลือเพียงแต่เจ้าของบ้านและแขกผู้มาเยือนที่รังจะไม่ถูกใจลงรอยกับร่างเล็กนัก

แม่ของเมสซี่ไปแล้ว  โรนัลโด้ที่หันไปยิ้มส่งก็ค่อยๆ หันกายกลับมา  รอยยิ้มนั้นก็ยังคงอยู่แต่เมื่อส่งมาให้เด็กหนุ่ม มันกลับเป็นรอยยิ้มที่ดูน่าพรั่นพรึง  ชายหนุ่มยิ้มราวกับว่าคิดถึงห่วงหาร่างเล็กที่ไม่ได้เจอกันนานพอสมควรเป็นอย่างยิ่ง   หลายคนอาจมองว่ามันอ่อนโยน  แต่ว่าความจริงแล้วมันกลับไม่ใช่เลย

เมสซี่เบิกตาโต  ถอยหลังไปก้าวหนึ่ง แล้วส่ายหน้าไปมาช้าๆ ก่อนจะออกวิ่งหนีขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง 

โรนัลโด้วิ่งตามไป

และด้วยร่างกายที่แข็งแรงกว่า  ทั้งช่วงออกวิ่งที่ยาวกว่า จึงทำให้ร่างสูงวิ่งตามไปอย่างเกือบทันท่วงที ระยะวิ่งห่างจากร่างเล็กไปเพียงแค่สองก้าวเท่านั้น  เมสซี่กลั้นหายใจและก้าวเท้าให้ยาวขึ้นไปอีก เสียงวิ่งของโรนัลโด้เบาหวิวจนน่าใจหาย  ใครจะไปรู้บางทีอีกฝ่ายอาจถึงระยะที่จะสามารถคว้าตัวเค้าไว้ได้แล้วก็ได้

แต่แสงแห่งความหวังก็ส่องประการเข้ามาหาร่างเล็กจนได้  ในตอนที่เด็กหนุ่มผู้วิ่งจนรู้สึกถึงกระดูกข้อเข่าที่กระทบกันนั้นมาถึงประตูหน้าห้องของตัวเองในที่สุด  เมสซี่คว้าลูกบิดไว้  หมุนมัน  ก่อนจะเปิดผ่างออกอย่างรวดเร็วและแทรกกายเข้าไปอย่างกระชั้นชิดยิ่งกว่า  เด็กหนุ่มร่างเล็กกระแทกไหล่ของตัวเองไปที่บานประตูเพื่อปิดตายขังตัวเองไว้ในห้องเพื่อไม่ให้ได้มีโอกาสสบหน้ากับอีกคนหนึ่งอีก แต่ทว่ากลับโดนมือแกร่งยันขว้างเอาไว้เสียก่อน

.........โรนัลโด้วิ่งมาถึงแล้วใช้มือดันประตูเอาไว้ได้พอดี..........

ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก พยายามดันประตูให้ปิดลงให้ได้  แต่โรนัลโด้แข็งแรงกว่าเค้ามาก

“ออกไปให้พ้น! ผมไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว  หลังจากคืนนั้นแล้วพี่ยังจะต้องการอะไรอีก!” เมสซี่ตะโกนลั่น  ขอบตาที่ระเรื่อขึ้นก็พลันเอ่อล้นเต็มไปด้วยน้ำตา

ร่างสูงที่อยู่ด้านนอก จับขอบประตูเอาไว้ไม่ให้มันปิดลงได้  ก่อนเค้าจะใช้มือแข็งแรงอีกข้างหนึ่งผลักร่างเล็กที่พยายามดันประตูปิด ให้กระเด็นถอยออกไป  จนสุดท้ายแล้วประตูนั้นก็ไร้การป้องกัน  และโรนัลโด้ก็สามารถเข้ามาได้สำเร็จ

.......หมดทางหนีแล้วสำหรับเมสซี่......

เด็กหนุ่มที่การมองเห็นถูกบดบังด้วยม่านน้ำตา ตัวสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว  ถอยหลังไปติดขอบหน้าต่างซึ่งอยู่ห่างออกไปอย่างสิ้นสุดหนทาง  ปากบางที่สั่นน้อยๆ กลัดกลืนของเหลวเหนียวข้นลงคอไป

“อยะ อย่าเข้ามานะ” เมสซี่พูดเสียงสั่นเครือได้แค่นั้น ก่อนรุ่นพี่ร่างสูงอย่างโรนัลโด้จะก้าวเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าร่างเล็ก แล้วประกาศจุดยืนอย่างประชิดตัวเพื่อตัดหนทางหนีของร่างเล็ก

เด็กหนุ่มไม่รู้ว่ารุ่นพี่ร่างสูงกำลังจะทำอะไรอีก  รู้แค่ว่าตอนนี้กลัว...เจ้าตัวรู้สึกกลัวเอามากๆ  ที่จะต้องมาอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้อีกครั้ง  และเนื่องจากในตอนนี้ร่างสูงของอีกคนหนึ่งกำลังก้มมองจอบจ้องเด็กหนุ่มอยู่  ราวกับว่าโรนัลโด้ต้องการจะเพ่งมองเข้าไปยังจิตใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของร่างเล็กอย่างไรอย่างนั้น  โรนัลโด้ก้มมองอย่างค้นหาด้วยสายตาที่เคร่งขรึม

“อะ อะ ออกไปนะ  พะ พี่จะทำอะไร...”

“นายหนีฉันไปไม่พ้นหรอกเมสซี่” และในที่สุดร่างสูงกำยำของชายที่ยืนจนแทบจะประกบร่างกับเด็กหนุ่มเจ้าของห้องอยู่ ก็เอ่ยประโยคแรกออกมาเสียที

ร่างเล็กผวา  เบียดตัวเข้าหาขอบหน้าต่างอีก ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองหมดหนทางที่จะถอยหนีแล้วก็ตาม  ในหัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำและสั่นระริก  พาลคิดเกรงกลัวไปก่อนแล้วว่าตัวเองจะโดนกระทำการเหมือนอย่างวันนั้นอีกหรือไม่

.......แต่เห็นทีว่าคงจะไม่เหมือนกันเสียแล้ว........

เพราะครั้งนี้ โรนัลโด้มาคนเดียว

“อึก...อือ” เด็กหนุ่มดูเหมือนหนูน้อยในกรงที่เอาแต่กลัวตัวสั่นและหาทางออก ถึงแม้จะไม่มีทางหนีให้เห็นเลยก็ตามแต่กระนั้นในใจลึกๆ ของเมสซี่ก็ยังหวังว่ารุ่นพี่ร่างสูงจะไม่ทำอะไรเจ้าตัว  จนกระทั่งแขนเกรงทั้งสองข้างของร่างสูงท้าวลงมากักกันตัวของร่างเล็กเอาไว้ให้อยู่ในกรอบหน้าต่าง  ไม่ยอมให้หนีเค้าไปไหนได้อีก  โรนัลโด้ก้มจมูกลงมาใช้ส่วนปลายอันโด่งคมนั้นเฉียดผ่านแก้มใส  เมสซี่สะดุ้งฮักราวกับโดนไฟช็อตแล้วยกมือขึ้นผลักอกแน่นที่กดทับเข้ามา

“ออกไปนะ! อย่าทำแบบนี้  อ๊ะ อยะ อย่าเข้ามา...” เด็กหนุ่มลนลานมากยิ่งขึ้น  มือขาวๆ ที่เพิ่งหายจากบาดแผลท้าวไปที่ขอบหน้าต่างด้านหลังแล้วเอนตัวหนี ใบหน้าคมคายที่ก้มลงมาใกล้กับแอ่งชีพจรของเจ้าตัว

โรนัลโด้ยิ้ม “นายจะกลัวฉันทำไม  ไม่กล้าแล้วเหรอ?  ไม่ปากร้ายเหมือนเดิมแล้วหรือไง  ลีโอเนล   เมสซี่ ในคืนนั้นหายไปไหนแล้วล่ะนี่” เค้าว่าเสียงฟังดูเย้ยหยัน  ก่อนเด็กหนุ่มที่รู้สึกฉุนขาดกับคำพูดนั้นจะออกแรงผลักอกของร่างสูงให้ผละออกไป  แต่ร่างของรุ่นพี่ก็ถอยเพียงเล็กน้อยท่านั้น

“ผมเกลียดพี่” ร่างเล็กกล่าวเสียงขุ่น......ถ้าพี่จะมาพูดถึงเรื่องนั้นอีกล่ะก็  ยังจะทำร้ายผมไม่พออีกหรือไงถึงได้มาตอกย้ำกันถึงบ้าน แสดงสีหน้าออกมาว่าสนุกขนาดนั้นไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือยังไงกัน!

“อ๋อใช่  จริงสิ น้องลีโอ  ใครๆ ก็ชอบเรียกนายชื่อนี้ใช่ไหม  คงจะชอบสินะ  งั้นเพื่อให้นายสบายใจฉันจะเรียกนายว่าลีโอเหมือนคนอื่นๆ ก็แล้วกันนะ” โรนัลโด้ยังคงไม่ยอมเลิกราแล้วเอ่ยขึ้นมาอีก  มือแกร่งถูกยกขึ้นมาถอดหมวกของตัวเองออก  เค้าโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดีเฉกเช่นเดียวกับนิสัยซึ่งไม่ใคร่จะหยี่ระใครเท่าใดนักของเค้า

และสิ่งที่เด็กหนุ่มเห็นก็คือพลาสเตอร์สีขาวชิ้นเล็กๆ ติดสนิทพอดีกับรอยพกช้ำเล็กน้อยที่โหนกแก้ม  อีกทั้งหากสังเกตดีๆ ก็จะเห็นรอยช้ำสีจางๆ ตรงมุมปากอีกด้วย  เมสซี่ขมวดคิ้วแล้วนึกถึงเนย์มาร์ที่ตึงตังเดินออกไปจากบ้านของตนเมื่อคืนนี้

รอยช้ำนั้นเป็นของเนย์มาร์หรือ?  อีกฝ่ายคงจะต่อยลงไปหนักมากทีเดียวเพราะสามารถทำให้ร่างสูงที่แข็งแกร่งคนนี้เกิดรอยตำหนิได้  และไม่ใช่เพราะว่าเนย์มาร์ต่อยเบาไม่ได้เรื่องหรอกนะ  นั่นเป็นเพราะว่าร่างกายที่แข็งแรงเกินจะทานทนของโรนัลโด้ต่างหาก  ร่างสูงมักเป็นคนที่ไม่เหมือนใครและมักจะมีเรื่องราวน่ากลัวซ่อนไว้อยู่ภายในเสมอ  มีคนหลายคนเคยพูดเอาไว้ว่า ถ้าโรนัลโด้ไม่ได้บ้านรวยและเป็นประธานชมรมฟุตบอลผู้เก่งกาจ  เค้าคงจะต้องเป็นหัวหน้าแก็งค์อันธพาลผู้มีอิทธิพลที่ดีได้แน่ๆ

“ฉันยอมรับว่าเค้าทำได้ดี” ร่างสูงเอ่ย ขณะใช้นิ้วลูบไปที่พลาสเตอร์ชิ้นเล็กบนโหนกแก้ม และขยับกรามเล็กน้อย “เค้ายอมทำให้ฉันเจ็บจนได้แผล  เพียงเพราะเดือดร้อนแทนนายเลยนะลีโอ  นายน่าจะดีใจ” ชายหนุ่มผู้ชอบทำร้ายจิตใจยังคงเดินห้าเอ่ยประโยคต่อไป  และเสียงทุ้มนุ่มนั้นจะเอ่ยอย่างอบอุ่นเพียงใด แต่เมสซี่ก็รู้เจตนาที่แท้จริงของประโยคช่างแฝงความหมายเสียดแทงนั้นดี

“ออกไปให้พ้นบ้านของผม” ร่างเล็กเอ่ยปากไล่  ในขณะที่ตัวเองก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้สุดชีวิต  เมสซี่จะไม่ยอมให้มันไหลลงมาต่อหน้าคนที่ดูแคลนเค้าเป็นอันขาด  ริมฝีปากบางที่ขบเม้มเข้าหากันสั่นระริก  และฝ่ามือน้อยๆ ก็กำแน่นด้วยความชิงชัง 

โรนัลโด้นั่งลงบนเตียงของเมสซี่แล้วขยับตัวไปมาอย่างออกท่าออกทาง

“เป็นบ้านที่น่าอยู่ดีนี่” เค้าว่าอย่างยิ้มแย้มและชื่นชม  แต่เมสซี่รู้ ความรู้สึกของร่างสูงไม่ได้อยู่ในอารมณ์นั้นเลยแม้แต่น้อย

“พี่ต้องการอะไรกันแน่” ร่างเล็กเอ่ยถามออกไป  เมื่อเห็นสถานการณ์แล้วว่าอาการโมโหของตัวเองไม่ได้ช่วยทำให้ร่างสูงที่นั่งเอกเขนกอยู่บนเตียงถอยห่างลี้หนีออกไปได้เลย  สิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงแค่การไม่ทำตัวโง่ๆ อย่างเช่นการทำให้รุ่นพี่ร่างสูงคนนี้ต้องโมโห

ทางฝั่งโรนัลโด้ เมื่อได้ยินคำถามแบบนั้นก็ลุกขึ้นมาจากเตียงของเด็กหนุ่ม  ยืนค้างอยู่นิ่งราวกับรอคำถามนี้มานานแล้ว

“ถามได้ดีนี่  แล้วนายคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่ออะไรกันล่ะลีโอที่รัก?” ร่างสูงยักคิ้วให้ แล้วเผยรอยยิ้มประจำตัวออกมาอีกครั้ง

เมสซี่ตัวสั่น ถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “พี่มันบ้า...อ๊ะ!”

แต่ยังไม่ทันที่เด็กหนุ่มผู้หวาดกลัวแต่ทว่าทำใจแข็ง จะได้กล่าวออกไปจนจบ  ร่างของเค้าก็ถูกประชิดด้วยร่างสูงแข็งแกร่งของโรนัลโด้เสียแล้ว  พร้อมทั้งมือข้างหนึ่งของร่างสูงบีบเข้าที่ข้อมือเล็กขาวอย่างแรง  เมสซี่อดนิ่วหน้าไม่ได้เพราะเจ็บมาก  และตรงหน้าเค้าคือชายหนุ่มผู้ที่ไม่อยากเห็นหน้าที่สุดในชีวิต

“หึ ดูพูดเข้าสิลีโอ  ปากดีอีกแล้ว ไม่น่ารักเลยนะ” โรนัลโด้ขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้าอย่างไม่ชอบใจน้อยๆ เอ่ยน้ำเสียงใคร่เอ็นดูแต่คำพูดกลับเสียดแทงอย่างเห็นได้ชัด  ร่างเล็กกัดริมฝีปากของตัวเองแน่น  พยายามบิดข้อมือให้หลุดออกจากพันธนาการอันแข็งแกร่งของโรนัลโด้

“บ้างั้นเหรอ  นายไม่เบื่อบ้างหรือไงที่เอาแต่คิดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาน่ะ” รอยยิ้มของร่างสูงแสยะขึ้นต่างจากเดิมที่จงใจปั้นให้ดูอารี  ก่อนร่างเล็กที่โดนเงาของร่างสูงทาบทับจะห่อไหล่เข้ากันแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองหดเล็กลง

จบกัน.....โดนประชิดตัวแบบนี้เข้าเสียแล้ว  แล้วที่นี้จะทำอย่างไรต่อไปล่ะ?!

เด็กหนุ่มผู้กัดริมฝีปากหาหนทางอย่างอบจนจนมันห่อเลือด  แต่แล้วนิ้วมือหยาบกร้านของร่างสูงก็แตะลงมาบนริมฝีปากบางอันสั่นระริกนั่นอย่างแผ่วเบา

“ชู่ว...อย่าทำอย่างนั้นสิ  นายจะเลือดออกเอาได้นะ” โรนัลโด้ว่าดูราวกับว่ากำลังทำท่าทีสงสารเป็นอย่างมาก  รอยยิ้มหายไปแล้วแต่แววตานึกสนุกของผู้ล่านั้นยังอยู่  ก่อนเค้าจะจรดนิ้วโป้งของตัวเองเกลี่ยไปบนเรียวปากของเด็กหนุ่มเบาๆ และเกลี่ยรั้งมันออกมาจากฟันหน้าคู่สีขาวน่ารักของเมสซี่

เด็กหนุ่มตวัดสายตามองอย่างไม่ลดละ  ถึงแม้ว่าจะดูหยิ่งผยองแต่ก็ยังคงหวาดกลัวและห่วงถึงความปลอดภัยของตัวเองอยู่เสมอ

โรนัลโด้วาดยิ้มอย่างพอใจที่เด็กหนุ่มเลิกทำร้ายตัวเองได้แล้วเสียที  ก่อนจะลดนิ้วมือลง  แต่มือแกร่งอีกข้างหนึ่งก็ยังคงไม่ยอมปล่อยจากข้อมือเล็กไปไหน  หนำซ้ำร่างเล็กยิ่งบิดหนี เค้าก็ยิ่งบีบแน่นราวกับคีมเหล็ก จนเมสซี่ต้องเผลอทำหน้าเบ้ออกมาอย่างสุดจะทน

ถึงปากจะว่าอย่างอ่อนโยนและทำท่าแบบนั้นก็ตามเถอะ  แต่การกระทำอันแท้จริงภายหลังรอยยิ้มนั้นกลับยิ่งทำให้เมสซี่รู้สึกกริ่นเกรงและแย่หนักยิ่งกว่าเดิม.........ใครจะไปรู้ว่าคนๆ นี้คิดอะไรอยู่ และทำอะไรได้บ้าง  การคาดการณ์ของใครก็ใช้กับโรนัลโด้คนนี้ไม่ได้ทั้งนั้น

กระทั่งร่างสูงผู้มาเยือนอย่างไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวก้มหน้าลงไปหาร่างเล็กแล้วเอ่ยคล้ายจะแนะนำ “คิดถึงเรื่องอื่นบ้าง แล้วนายจะดีเอง  เรื่องอะไรหลายๆ อย่างอาจจะไม่ยากเกินไปสำหรับนายนักก็ได้.......เอาล่ะ  หมดเวลาทฤษฏีแล้วลีโอ  ถึงเวลาปฏิบัติจริงกันแล้ว” โรนัลโด้พูดแค่นั้นก่อนจะปล่อยมือที่รัดข้อมือของเมสซี่ออก

แล้วจับเข้าไปที่ไหล่ทั้งสองข้างของเด็กหนุ่ม  ก่อนจะโยนร่างเล็กของเจ้าของห้องลงไปที่เตียงด้วยแรงทั้งหมดที่มี

ตุ้บบ!

ร่างของเมสซี่กระดอนอยู่บนเตียงนุ่มของตัวเองแล้วเด็กหนุ่มก็เกิดอาการจุกขึ้นมาจากแรงเหวี่ยงนั้นอย่างเสียไม่ได้  แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ร่างเล็กจำเป็นจะต้องกังวลเลยเมื่อความรู้สึกขนลุกซู่กลับมาเยี่ยมเยียนเค้าอีกครั้ง........โรนัลโด้ส่งเค้าขึ้นมาบนเตียงด้วยการกระทำอันป่าเถื่อนอีกแล้ว  บนเตียง  เตียงที่ครั้งแรกของร่างเล็กได้เกิดขึ้น  แล้วโรนัลโด้อยู่ไหนแล้วล่ะตอนนี้?

เมสซี่ผู้ตื่นตระหนกกำลังดันตัวเองลุกขึ้นมาจากเตียงอันล่อแหลม  แต่ยังไม่ทันที่จะได้ทำอย่างใจก็โดนติดตามด้วยการประชิดตัวของโรนัลโด้เสียแล้ว  ร่างสูงแข็งแรงขึ้นมาคร่อมตัวของร่างเล็กไว้  เด็กหนุ่มตัวสั่นผวาและดิ้นขลุกขลักไปมา  ร่ำร้องอย่างขลาดกลัว

“ปล่อย!  ปล่อยผมนะ  พี่จะทำอะไร  อึก  ผมเจ็บ....ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ“

.

.

.

TBC.

---------------------------------------------------------------------------------------------

ไรท์เป็นคนชอบสปอลย์ค่ะ  หากรีดบางท่านยังไม่รู้....

ฮ๊ากกกกกกก!  กรี๊ดดดดด! >{}<  ไอ้เฮียย  จาทามอารายห๊าาาา  วิ่งตามเค้าขึ้นไปเหมือนสโตคเกอร์โรคจิตเลยอ่ะ  อ๊ายๆๆๆ! //เอาต้นหอมฟาดหน้าคอม  อนึ่งเป็นหน้าเฮีย//     อย่าทำอะไรเหมียวน้าาาา  ครั้งที่แล้วก็บอบช้ำมากอยู่แล้ว  รอยกัดเฮียยังไม่หายดีเลย  จะทำอีกแล้วเหรอคะ!?

อร๊ายยยยๆๆๆ  //ดิ้น....ตอนนี้ไรท์ไปแล้วล่ะค่ะ -*-// หยูดดดด  อย่าเพิ่งนะคะเฮียย  เห็นเหมียวไหม  เหมียวน่าสงสารจะตาบไป >< //จับไหล่เฮีย....เฮียสะบัด//

ว๊ากกก! //หน้าทิ่มเก้าอี้//  ง่า  ภาคที่แล้วมาแบบผู้โฉดชั่ว  ฉุดเหมียวโต้งๆ ก็ว่าหนักแล้ว  นี่มาหาเสนอตัวทำความรู้จักกับพ่อแม่เหมียวแล้วยังจะมาทำมิดีมิร้ายกับลูกเค้าอีกเหรอเฮียยย!! ><  ใช้พ่อแม่เป็นสะพานมาหาลูกชายเค้าเนี่ยนะ  //ฮิ้ววววววว! >//<  .....ถึงจะโกรธเฮียอยู่แต่ก็ขอแซวหน่อยเถอะค่ะ  555 มาหาลูกชายตัวน้อยๆ ของพ่อตาแม่ยาย 5555//  อันที่จริงตั้งขันหมากเดินขบวนไปขอเหมียวที่บ้านก็ได้นะคะ  ไม่เห็นจำเป็นต้องทำเรื่องอุกอาจเพื่อให้ได้ตัวเหมียวเลยยย >/////<

ถ้าเหมียวเขิน ไม่ย๊อมม ไม่ยอม ยังไง  แม่เหมียวก็ยอมค่ะ  เพราะคุณแม่ถูกชะตากับเฮียเอามากๆๆ 55555555  เดี๋ยวก็ยกให้เฮียค่ะ  คริๆๆๆ >///<  แล้วยิ่งเฮียมีสินสอดเยอะด้วยนะ.....อูยยยยย  ทางโรยด้วยกลีบกุหลาบเลยค่ะ 55555  //เฮีย : บอกช้าไปไหม  ไม่ทันแล้ว -_-// แต่ถึงอย่างไร  ไรท์ก็รู้ว่าเฮียไม่ชอบอะไรที่มันง่ายๆ แบบนั้นหรอกค่ะ  เฮียแผนเยอะ

เอาล่ะค่ะ  ไรท์ก็ต้องกลับไปทำงานต่ออีกแล้ว ง่อววววว  มีพรีเซ็นวันพรุ่งนี้  ฮ่อลลลล  เพิ่งได้เนื้อหามายังไม่ได้ทำความเข้าใจเลยค่าา  5555  ชิวได้อีก  ทำไม! ต้องเป็นไรท์ก็ไม่รู้ค่ะ  น่าเบื่อม้วกกก  //เพื่อนวิ่งมาตี//  โอเคค่ะ  ถ้าขืนอยู่นานกว่านี้แล้วเดี๋ยวรีดจะรำคาญไรท์ค่ะ  ติดตามอ่าน Part ต่อไปด้วยนะคะ  ^^  แลแปะเฟสไรท์ตามธรรมเนียมค่ะ  เข้ามาคุยกัน  มาทักทายได้นะคะ ><

>>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<<

รักรีดทุกท่านนะค้าาา  คอมเม้นท์กันด้วยนุ ^^

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund