[Fic – RonalSi] + [Part 21] เรื่องวุ่นวายของนายตัวดี! – Ronaldo x Messi

เอื่ออ๊าาาาาาาา -{}- กลับมาแล้วค่าาาาาาา >[]< !!!  ไรท์กลับมารายงานตัวแล้ววววววววววว M3M หายไปแบบไร้ร่องรอย  รีดบางคนแอบกระซิบกัน....สงสัยผู้หญิงบ้าที่คุมบล็อกนี้คงจะโดนฉุดไปฆ่าเพื่อเอาข้าวกล่องข้างทางซะแล้วล่ะเธอ -{}-

ฮาาาาา  แต่ไรท์ฟื้นขึ้นมาจากกความตายค่ะ 5555 //สติแตกนิดๆ// เพราะเพิ่งรู้ตัวว่ามีภาระกิจสำคัญที่จะต้องสะสางให้เสร็จลุล่วงไป  อันที่จริงไรท์ก็สำเหนียกอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะว่า รีดๆ ที่อ่านค้างอยู่คงจะอยากอ่าน Part ต่อไปอยู่เป็นแน่  แต่ว่าต้องขออภัยอย่างสูงเลยนะคะ ที่หายไปเป็นอาทิตย์กันเลยทีเดียว M_ _M

แต่วันนี้ไรท์กลับมาแล้วค่ะ! //ชูกำปั้น// พร้อมกับ Part ต่อ ที่แสนจะพลิกแพลงของเรื่อง!  ไรท์นี่ตรวจทานไปแล้วก็ขบเขี้ยวไปค่ะ.....อะไรจะ จุดๆ เยี่ยงนี้นะ //กรุณาเติมคำในช่องว่าง// ฮิ >,<  จาก Part ที่แล้วไรท์ค้างไว้ช่วงใด  ตอนนี้รีดๆ ก็ได้สานต่ออรรถรสแล้วค่ะ ><

ไปอ่านกันเลยค่าาาา >///<

-------------------------------------------------------------------------------------------

ทางด้านหนึ่ง..............

“ผมถูกเพื่อนของคุณขอร้องให้มาช่วยพวกคุณ” ร่างสูงของลูกครึ่งบราซิลว่า ในขณะที่ประคับประคองร่างเล็กของคนที่หายใจไม่ทั่วท้องเอาไว้

“ขอบคุณที่มาช่วย” ร่างสูงว่า ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้  แต่อีกฝ่ายหนึ่งพูดก็ขึ้นกับเค้าเสียก่อน

“ผมเรียกกำลังเสริมมาไม่ได้ เพราะเราโดนตัดสัญญาณ  แต่ผมมีทางออกไปจากที่นี้ในระหว่างทางที่ผมตามหาพวกคุณ.....มีทางหนึ่งออกไปได้ แต่ผมไม่แน่ใจว่ามีพวกมันอยู่รึเปล่า  ผมอยากให้คุณออกไปดู” เสียงทุ้มที่ฟังดูกระตือรือร้นเอ่ย  คล้ายต้องการจะขอร้องให้ร่างสูงให้ความร่วมมือแก่ตนที่เป็นเจ้าหน้าที่ด้วย

โรนัลโด้ผายมือราวกับจะบอกว่า “แล้วทำไมนายไม่ไปทำเองล่ะ? คืนลีโอมาให้ฉันได้แล้ว”  แต่ร่างสูงก็ยอมเอ่อออแต่โดยดี

“ได้ แล้วมันตรงไหนล่ะ” เสียงโรนัลโด้ฟังดูห้วนเป็นพิเศษ เพราะเค้าไม่ต้องการรอ 

“ตรงนั้น...ถ้าเราอ้อมไปด้านหลังก็จะออกไปได้” จาโรว่า พลางชี้ไปยังจุดที่ตนพูด

โรนัลโด้มองดูเมสซี่ที่หายใจเข้าออกโดยมีจาโรประคองเป็นครั้งสุดท้ายอย่างอ้อยอิ่ง  ก่อนจะวิ่งไปดูยังจุดที่อีกคนว่า  และวิ่งกลับมาอย่างรวดเร็วเมื่อทางสะดวกปลอดโปร่งดี

“ปลอดโปร่ง  ไม่มีใครอยู่เลย.....ทีนี้คุณมีอะไรจะให้ผมทำอีกไหม?” ร่างสูงที่เพิ่งผ่านการวิ่งมาไม่ได้มีอาการหอบเลยแม้แต่น้อย  เค้าผายมืออีกครั้งเป็นเชิงถามเจ้าหน้าที่ๆ ควรปฏิบัติหน้าที่นี่ด้วยตัวเอง

หน้าตาของคนถูกถามมีแววตื้นเต้น ราวกับว่าเจอคนดังในดวงใจ “อ๋อครับ” เค้าพูดก่อนจะยกปืนขึ้นจ่อ  และใช้อีกมือหนึ่งรัดคอเมสซี่ไว้

“ทีนี้คุณก็ยกมือขึ้นแล้วคุกเข่าลงคุณโรนัลโด้” เสียงตื่นเต้นกลายมาเป็นเสียงทุ้มเชียบขาดฟังดูมุ่งร้ายทันที  และสีหน้าเค้าก็เปลี่ยนไปราวกับเปลี่ยนหน้ากาก

โรนัลโด้ตัวแข็ง เมื่อจาโรยกปืนขึ้นจ่อเค้า  และพลิกบทกลับมาเป็นผู้ร้ายเสียเอง

“แก...”

“เร็วสิ! หรือจะให้ฉันทำเหมือนเจ้าคนที่ตายไปเมื่อกี้” จาโรหันปืนมาจ่อที่ขมับของเมสซี่ซึ่งสัมผัสได้ถึงโลหะเย็นๆ ที่จี้กดเข้ามาข้างๆ หัวของเจ้าตัว  เมสซี่หลับตาปี๋

“อึก ฮึก...” ร่างเล็กกลับมากลัวสุดขั้วอีกครั้ง

“ลีโอ” ร่างสูงพึมพำกับตัวเอง ก่อนจำใจต้องคุกเข่าลงแล้ววางมือบนหัวอย่างที่ผู้ร้ายคนใหม่นั่นว่าอย่างเสียไม่ได้เลย “แกทำแบบนี้ทำไม” โรนัลโด้ถาม  รู้สึกไม่ชอบที่เค้าตกเป็นคนรองรับคำสั่งอีกครั้ง

จาโรหัวเราะในลำคอ เหมือนเจอเรื่องตลกโปกฮาที่สุดในโลก

“หึๆๆๆ แกไม่รู้เหรอ?  ฉันจะบอกให้ก็ได้......ฉันไม่ใช่ตำรวจบ้าบออะไรนั่นหรอก  ฉันแค่แฝงตัวเข้ามาแล้วก็ตามหาพวกแกที่หนีหัวซุกหัวซุนแบบจนมุม จนกระทั่งมาเจอคนแต่งตัวดีๆ ที่ไว้ใจได้ก็เท่านั้น”

“เราไม่ได้หนีหัวซุกหัวซุน!” โรนัลโด้โพล่งขึ้นอย่างหัวเสีย และทำท่าจะลุกขึ้นแต่เค้าคิดถึงคนที่เสี่ยงที่สุดตอนนี้มากกว่า  จาโรเลื่อนมือมาปิดปากของเมสซี่เอาไว้และรัดไว้แน่น เพื่อไม่ให้ร่างเล็กดิ้นหลุดไปได้

“อ่อ ช่าย  ใช่ๆๆ ใช่....แห่ม ฉันเกือบลืมไปจริงๆ ด้วยสินะ  เรานึกว่าจะจับพวกแกได้ง่ายๆ ซะอีก  แต่แกก็พาเมสซี่หนีมาได้ไกลมากกว่าที่เราคิดไว้เยอะเลยนะโรนัลโด้” เสียงของจาโรฟังดูชื่นชมร่างสูงผิวสีแทนไม่น้อย แต่ก็ยังจงใจพูดเอื้อยๆ ยั่วโมโหของร่างสูง

“พวกแกมันปัญญาอ่อน!” ร่างสูงสวนขึ้นมาทันควัน  น้ำเสียงเอ่ยออกมาอย่างดูถูกกองโจรของจาโรอย่างเห็นได้ชัด  แต่แล้วก็เกิดความเคลื่อนไหวใหม่ขึ้น  เมื่อทันทีที่จาโรพูดจบและโดนโรนัลโด้สวนใส่  ผู้ร้ายหน้าโหดที่แต่งตัวมอซอดูสมบุกสมบันหกคนก็ปรากฏตัวขึ้นราวกับดักซุ้มรออยู่ตรงนั้นมานานแล้ว ก็ปรากฏตัวขึ้น

สองคนในนั้นตรงเข้ามาจับตัวร่างสูงไว้  โรนัลโด้ขัดขืนพยายามสู้แต่ก็ทำอะไรได้ไม่มากนัก เมื่อเค้าเห็นภาพชายอีกสองคนเข้ามาจับตัวเมสซี่ที่ต่อสู้อะไรไม่ได้เลย 

หนึ่งในสองที่เข้ามาจับตัวโรนัลโด้เจอปืนที่เหน็บไว้ตรงเข็มขัดด้านหลังของร่างสูง  จึงชักมันออกมาแล้วโยนทิ้งไป  จากนั้นก็ล็อคแขนร่างสูงไว้คนละข้างอย่างแน่นหนา

จาโรที่มีลูกน้องมารับช่วงต่อก็เดินส่ายปืนในมือไปมาอย่างสบายอารมณ์  แล้วยกปลายแขนเสื้อขึ้นจ่อปาก “หัวหน้า มีสถานการณ์ครับ...เราได้ตัวเป้าหมายมาแล้ว”

แล้วใบหน้าหล่อแต่ร้ายกาจของคนที่แอบอ้างว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ยกยิ้มร้ายขึ้นมา เมื่อหัวหน้าของเค้าแสดงความพอใจเป็นอย่างยิ่งผ่านสายสนทนา

“ไง  ฉันเก่งใช่ไหมล่ะที่จับพวกแกได้  แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ ไอ้พวกนี้มันบ้องตื้นไปหน่อย....แต่เกมส์เปลี่ยนแล้วคุณโรนัลโด้  มีคนทำปืนลั่นขึ้นฟ้า อีกไม่นานตำรวจก็คงจะแห่กันมาและเวลาเราก็คงจะหมด....” จาโรพูดพลางมองร่างสูงด้วยสายตาที่บอกเลยว่าไม่น่าจะเคยทำเรื่องดีมาก่อน  ร่างสูงมองตอบอย่างคุกคามไม่แพ้กัน  ก่อนผู้ร้ายที่ถือไพ่เหนือกว่าจะเหลือบมองไปทางหางตาแล้วยิ้มกริ่มมากกว่าเดิม  จาโรเดินไปหาเมสซี่ที่พยายามดิ้นขลุกขลักไปมาแต่ก็ไร้ผล

“แต่ก็นะ....ตอนนี้เราได้ตัวเค้ามาแล้ว” คนที่คุมทุกอย่างไว้เอ่ย พลางไล้นิ้วไปบนผิวแก้มที่โรนัลโด้เคยสัมผัส  เมสซี่ดิ้น  นิ้วของจาโรไม่ได้ให้ความรู้สึกอ่อนโยนหรืออบอุ่น เช่นที่ร่างสูงมอบให้เค้าเลย  แต่กลับเป็นความหยาบกร้านและเย็นเยียบ.......และถึงแม้จะมีอะไรๆ เหมือนกับโรนัลโด้ แต่เมสซี่ก็ยังรังเกียจ  คนๆ นี้ที่หลอกเค้าทั้งสองอย่างมากมายอยู่ดี

ร่างเล็กดิ้นและปัดมือจาโรออกอย่างเห็นได้ชัดว่ารังเกียจ  ชายเชื้อสายบราซิลซึ่งผิวขาวผิดกับพวกชักสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะต่อยเข้าไปที่ท้องของตัวประกันอย่างแรงเพื่อกำราบให้สิ้นฤกษ์

“แก! ไอ้ลูกหมา! ไหนแกบอกว่าตามหาตัวเค้าแทบตายไง แล้วทำเค้าทำไม!” โรนัลโด้ขืนตัวหนักขึ้น เส้นเลือดตรงขมับของเค้าเริ่มเห็นชัดขึ้นด้วยความโมโห

เมสซี่ตัวงอ และรู้สึกจุกจนพูดอะไรไม่ออก เมื่อหมัดเสยเข้าที่จุดสำคัญหยุดการเคลื่อนไหวของเค้า  ซึ่งคนที่ทำมันก็รู้ถึงข้อนั้นดี.......ร่างเล็กรู้สึกเหมือนระบบอวัยวะหยุดทำงานไปชั่วขณะ  ดวงตากลมโตปรือลงน้อยๆ และเห็นภาพร่างสูงพยายามดิ้นอยู่อย่างสุดชีวิต......แต่ก็ไม่แน่ใจนักว่า ร่างสูงต้องการจะทำอะไร

“คริส...” เสียงเมสซี่แผ่วเบาและอ่อนแรง  เค้าเริ่มรู้สึกเหมือนท้องโดนบิด

“ลีโอ....ปล่อยสิเว้ย!....อั๊ก!” โรนัลโด้ดิ้นมากขึ้นไปอีก จนผู้ร้ายคนที่ว่างงานไม่ได้ทำอะไรอยู่ข้างๆ เค้าเตะเข้าที่หน้าท้องของเค้า และซ้ำรอยตรงชายโครงแบบลงล็อคพอดี

จาโรยิ้มเย็นใส่โรนัลโด้ที่ทำหน้าเจ็บปวดแต่ก็พยายามเก็บซ่อนมันไว้

“ช่าย งั้นแหละเราจะทำให้หน้าหมอนั่นเป็นรอยไม่ได้....เดี๋ยวจะไม่บาดใจสาวๆ เอา  หึ  หึๆๆ” ชายคนที่ใช้วาจาและท่าทางหลอกลวงคนอื่นยิ้มเยาะอย่างสะใจ

โรนัลโด้ยังคงไม่หยุดดิ้นถึงแม้จะโดนซ้ำแผลเดิมเข้าไปก็ตาม  เค้าเริ่มรู้สึกเกลียดคนพวกนี้มากขึ้นเข้าไปทุกที.......ทำเหมือนตัวเองคิดจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ!

ชายร่างสูงที่ใส่สูทดำอย่างเป็นทางการเดินทอดน่องป้วนเปี้ยนไปมาอยู่ตรงที่เมสซี่โดนจับเอาไว้  ใบหน้าของเจ้าตัวดูไม่เดือดไม่ร้อนอะไร  แต่แล้วจาโรก็หยุดเอาเสียดื้อๆ แล้วยกมือขึ้นลูบไปที่กลุ่มผมนุ่มมือราวกับเส้นไหมของเมสซี่  โรนัลโด้กระตุกแขนแรงๆ แต่ชายร่างใหญ่ก็ออกแรงรัดเค้าไว้อีก

จาโรลูบเส้นไหมเล่นไปมา แล้วทำเหมือนพูดรำพึงกับตัวเอง ทำหน้ายิ้มระรื่นเหมือนลูบหัวลูกแมว “หืมม นี่น่ะเหรอตัวจริง...น่ารักกว่าที่ฉันคิดไว้อีกแฮะ  ฉันนึกว่าจะปราดเปรียวและแข็งแรงเหมือนตอนที่อยู่ในสนามซะอีก.....” จาโรจิกหัวร่างเล็กจนต้องหน้าเงยขึ้นมาสบตากับเค้า

“......แต่พอเจอจริงๆ แล้วก็อ่อนแอตัวเล็กกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก  แล้วแถม.....ว้าว นี่คุณต้องการจะสื่ออะไรกันคุณเมสซี่  ร้องไห้เหรอ?  ไม่เอาน่า.....ผมไม่นิยมผู้ชายนะ คุณทำหน้าแบบนั้นน่ะมันเชิญชวนกันชัดๆ เลยหนิ”

จาโรยังคงออกแรงที่มือต่อไป  เมสซี่นิ่วหน้า น้ำตาเล็ดเพราะเจ็บมาก  แค่เจ็บที่โดนต่อยก็พอทนอยู่แล้วแต่แรงที่จิกลงมาบนศีรษะของเค้านั้นมันทำให้เค้ารู้สึกเจ็บจี๊ดยิ่งกว่า

แต่แล้วชายผู้กุมทุกอย่างก็คลายมือออก แล้วแตะไปที่ใบหน้าน่าทะนุถนอมของร่างเล็กเบาๆ “แต่ว่าสำหรับคุณผมอาจยกเว้นให้นะ  ดูแล้วคุณก็น่ารักไม่เบานี่ ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคนอาร์เจนติน่าจะมีคนหน้าตาน่ารักแบบนี้ด้วย....สงสัยผมคงจะอุดอู้อยู่ในรังโจรกับซ่องโสเภณีมากเกินไปหน่อย”

“แก! ไอ้เลว อย่าแตะต้องเค้า!!” พอได้ยินคำพูดน่ายินดีเสียเต็มประดาแบบนั้นของจาโรเข้า  โรนัลโด้ก็เดือดจัด  ร่างสูงลุกขึ้นสะบัดแขนและโดนซ้อมระดมทั้งเตะและต่อยเข้าที่ลำตัว จนถูกกดลงให้นั่งคุกเข่ากับพื้นเหมือนเดิมได้สำเร็จ  พวกนั้นไม่ยอมให้เค้าทำอะไรได้เลย

“โอ่ว...ฮ่ะ ลืมไปๆ เกือบลืมไปเสียสนิทเลยว่ามีคนอื่นอยู่ตรงนี้ด้วย  ไม่ทราบว่าคุณจะสนใจเค้าไปทำไมเหรอคุณโรนัลโด้ ก็ในเมื่อเค้ากับคุณเป็นคู่แข่งขันทางวิชาชีพกันอยู่นี่ ก็ดูเหมือนจะดีแล้วที่เค้าตกที่นั่งลำบากและกำลังจะไปเป็นตัวประกันเรียกค่าไถ่ของเรา....”

“ฉันไม่ได้ไร้หัวใจเหมือนแก!” ร่างสูงโดนซ้อมอีก

จาโรมองดูร่างสูงโดนรุมอย่างเฉยชา แล้วยิ้มร้ายอย่างที่ชอบทำ เค้าไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะเอ่ย “ใครบอกผมไร้หัวใจ  ผมกำลังมอบความเอ็นดูให้กับเค้าอยู่ต่างหาก” จาโรเกาคางเมสซี่เหมือนลูกแมวและกดเสียงต่ำลง  ร่างเล็กต้องการจะปัดป้องให้ออกไปเหมือนดังเดิม แต่เค้าหมดแรงแล้วเพราะจุกมาก

“เค้าน่ารักนะ  คุณว่าไหม?” รอยยิ้มเคลือบยาพิษเผยขึ้น ในขณะที่จาโรหันมาเย้ยหยันโรนัลโด้  ราวกับจะบอกว่าเค้ารู้อะไรบางอย่าง.......

“แกปล่อยเค้าเดี๋ยวนี้นะ! แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ทุกอย่างของร่างสูงตอนนี้ดูเป็นภัยอย่างยิ่ง  เสียงทุ้มถูกกดให้ต่ำลงฟังดูเย็นเยียบ และใบหน้าคมสันที่เคยหล่อเหลามัดใส่สาวๆ บัดนี้กลับดูหล่อร้ายและคุกคามเป็นยิ่งกว่า

คนโดนพูดใส่ผงะเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นเว้นแต่ร่างสูง  ดวงตาของจาโรวูบวาวขึ้นเล็กน้อยแล้วทำหน้าเหมือนสงสัย “แล้วคุณจะทำอะไรผมล่ะ....โอย กลัวจังเลย”

“ฉันจะฆ่าแกทันทีที่หลุดออกไปได้ไอ้ลูกหมา” โรนัลโด้พูดเสียงเย็นรอดไรฟัน  จาโรระเบิดเสียงหัวเราะจนท้องแข็งแล้วท้าวฝ่ามือกับเข่าของตัวเอง

“ฮ่ะ! กลัวตายล่ะ....แกเป็นนักฟุตบอล  เค้าเป็นนักฟุตบอล  เราเป็นมาเฟีย....แกจะทำอะไรได้?” จาโรส่ายปืนไปตามคนที่เค้าร่ายรายชื่ออาชีพทีละคน  ท่าทางเค้าดูสนุกที่ได้เล่นเกมส์ที่ตัวเองชนะอยู่ตลอด

“แต่หัวหน้าคงไม่ว่าอะไรหรอกถ้าฉันจะเล่นอะไรกับตัวประกันสักหน่อยก่อนเรียกค่าไถ่ ในระหว่างที่รอพวกฟีฟ่านับเงินให้เรา เราคงมีอะไรสนุกๆ ทำฆ่าเวลา” คนพูดไล่ปลายกระบอกปืนไปตามหน้าผากที่มีผมปรกหน้าอยู่เต็มไปหมดของร่างเล็ก  เมสซี่หันหน้าหนี  จาโรหยิกแก้มเค้าแล้วตบเบาๆ

“น่า...แล้วคุณจะชอบ ผมรับรอง” จากนั้นก็เก็บปืนเข้าไปในเข็มขัด แล้วเอื้อมมือลงมาปลดเน็กไทด์ของร่างเล็กที่ดิ้นขลุกขลักให้ออกจากกัน แล้วลงมือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีสะอาดทีละเม็ด

โรนัลโด้ตะโกนด่าทอ เค้าไม่สนใจแล้วว่าจะเจ็บแผลที่ไหล่มากเพียงใด ร่างสูงพยายามลุกขึ้น และสะบัดตัวให้ออกจากการเกาะกุม  ต่อสู้กับแรงของชายทั้งสองแต่สุดท้ายก็โดนเข่าหนักๆ ของชายคนที่สามกระแทกเข้ากับท้องจนตัวงอ

เมสซี่ร้องและยื้อตัวหนีสุดฤทธิ์  แต่มีหรือจะสู้แรงของชายร่างใหญ่ที่หิ้วปีกเค้าไว้ได้.....อย่าว่าแต่สองคนเลย แค่คนเดียวเมสซี่ก็ไม่รู้หนทางแล้ว

จาโรปลดกระดุมเพียงแค่สามเม็ดเท่านั้นแต่ก็ทำให้เห็นหน้าอกขาวลงไปถึงไหนต่อไหน ก่อนจะหยุดมือลงแล้วไล้นิ้วเป็นเส้นยาวไปตามร่องอกตื้นๆ ของร่างเล็ก  เมสซี่ตัวสั่นอย่างหวาดกลัวและรังเกียจสัมผัสจาบจ้วงนั้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน  เค้าน้ำตาไหลออกมา  แพขนตาสวยเปรอะเปื้อนไปด้วยหยดน้ำตา

จาโรยิ้ม “ดูสิ คุณยั่วผมอีกแล้ว” รอยยิ้มและสายตาคู่นั้นดูราวกับจะเอ็นดู  แต่ทุกคนก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมชาติของชายคนนี้

ร่างสูงกำยำร้ายกาจหันมาพูดเสียงเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้กับโรนัลโด้ซึ่งโดนเข้าไปจนตัวเกือบงอ “ไม่ต้องกลัวหรอกนะ  ลูกน้องผมเหมือนเป็นใบ้  มันจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น.....หายห่วงได้เลย”

“ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องนั้นไอ้โรคจิต!” โรนัลโด้ตะคอก มีเลือดกบปาก

และก็เป็นอย่างจาโรว่า ลูกน้องสมุนโจรของเค้าไม่มีใครมีสีหน้าแปลกใจเลย  เหมือนเคยชินกับนิสัยของลูกพี่คนนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“โรคจิตยังงั้นเหรอ?.....อืม งั้นผมก็คงดูเลวกว่าคนที่เค้ายินดีมอบจูบให้อย่างคุณสินะ” จาโรเอียงคอเล็กน้อย  รอยยิ้มดูร้ายกาจที่สุด  โรนัลโด้หน้าเปลี่ยนอารมณ์ในทันที  ร่างสูงพูดรอดไรฟัน

“แก...”

“ครับๆ ผมรู้.....ก็ยืนดูอยู่เมื่อกี้นี่นา  ไม่มีอะไรให้ทำฆ่าเวลาน่ะ ถึงผมจะไม่ได้ยินว่าพวกคุณคุยอะไรกันแต่ก็ตื่นตาตื่นใจไม่น้อยเลยล่ะที่เห็นพวกคุณบอกรักกันน่ะ  หึๆ ฮ่ะฮ่าๆๆ” จาโรหัวเราะสะใจที่ทำเอาโรนัลโด้สะอึกได้  เค้าจงใจแทนการจูบของทั้งสองด้วยคำว่า “บอกรักกัน” อย่างสนุกสนาน

“ผมรู้....ผมรู้ว่าบรรยากาศมันชวนเพลี่ยงพล้ำจริงๆ เลยว่าไหม?” เค้ายังคงรุกต่อไป  แต่โรนัลโด้พึมพำคำด่าทอ

“ไอ้บัดซบ....”  ร่างสูงพูด ในขณะที่ทำได้เพียงแค่มองคนช่างสนุกเดินอ้อมไปอยู่ด้านหลังของเมสซี่ที่โดนกดให้คุกเข่าลงเช่นเดียวกับเค้า แล้วจากนั้นผู้ร้ายระดับสูงของช่องมาเฟียแห่งริโอก็ล้วงมือลงไปลูบไล้ผิวเนียนนุ่มบริเวณหน้าอกจนถึงซอกคอของร่างเล็ก  เมสซี่เอียงคอหนีแล้วหลับตาปี๋ สะบัดตัวแล้วสะบัดตัวอีก จนสุดท้ายก็ต้องลงเอยด้วยความเจ็บปวดที่กดลงมายังไหล่ทั้งสองของเค้าอย่างไร้ความปราณี

“อ้า! อึก..อย่านะ...”

“อุ  แหมๆๆ.....เสียงน่ารักซะด้วยแฮะ” จาโรสนุกเหมือนอยู่ในซ่องโสเภณีที่เค้าเข้าไปใช้บริการบ่อยๆ “ไม่แปลกใจเลย ทำไมคุณถึงติดใจเค้าโรนัลโด้”

“ไอ้โรคจิต  เอามือสกปรกของแกออกไปจากเค้าเดี๋ยวนี้นะ!” โรนัลโด้ตะโกนอย่างเดือดดาลอีกครั้งอย่างไร้ประโยชน์  ก่อนจะโดนหนึ่งในสมุนโจรที่ว่างงานอัดเข้าไปที่หน้าท้องตามคำสั่งของลูกพี่.....และครั้งนี้มันหนักขึ้น  โรนัลโด้แทบยืดตัวไม่ขึ้น แต่ก็ยังฝืนตัวเองไว้

คนที่ถือไพ่เหนือกว่ามีความสุขเสมอที่ยั่วโมโหใครคนหนึ่งได้  โดยเฉพาะคนดังที่กำลังฟิวด์ขาด

“คุณเคยใช้คำด่าทอหยาบคายแบบนี้ต่อสาธารณะชนรึเปล่าโรนัลโด้” จาโรกลั้วหัวเราะขณะทรุดตัวลงข้างหลังร่างเล็กที่อ่อนระโหยโรยแรงเพราะตัวสั่น  แต่ถึงอย่างไรร่างที่ซ่อนทับข้างหลังก็ยังสูงกว่ามากอยู่ดี........โรนัลโด้มองดูเมสซี่อย่างสงสารจับหัวใจ

“แต่ที่นี่ไม่มีสื่อ เพราะฉะนั้นเชิญพูดได้ตามสบายเลย” พูดไม่พูดเปล่า ร่างสูงร้ายกาจที่อยู่ด้านหลังของเมสซี่จงใจใช้นิ้วสากๆ ของตัวเองปัดผ่านยอดอกสีทับทิมของร่างเล็ก “อะ อ้าา...” ร่างเล็กหลุดเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้  จาโรคิดใหม่ก่อนจะบีบเข้าไปที่ยอดอกร่างเล็กจนมันตั้งชัน

“อ๊า! อึ..ฮึก อือ....” เมสซี่ร้องเสียงหลง  ก่อนจะกัดปากตัวเองจนมันห่อเลือด และน้ำตาไหลมากกว่าเดิม  น้ำใสๆ ไหลลงมาราวกับเม็ดฝนบนกระจก

“บดซบเอ้ย! แกหยุดแค่นั้นแหละไอ้สารเลว!!” โรนัลโด้พุ่งตัวออกมาข้างหน้า ก่อนจะโดนต่อยเข้าไปที่แผลเก่าบนหัวไหล่ จากฝีมือชายที่มีหน้าที่ซ้อมเค้าโดยเฉพาะ

“ปล่อยสิว่ะ ปล่อย!.....แก! ไอ้เวรเอ้ย....แน่จริงก็มาอัดฉันสิว่ะ จะไปทำลีโอทำไม  ปล่อยเค้าแล้วมาสู้กับฉันนี่ถ้าแกอยากยั่วโมโหฉันนักล่ะก็!” โรนัลโด้เหลืออดแล้ว เส้นเลือดบนหน้าผากเค้าปูดโปน

............จะให้ทำอะไรก็ได้ หรือจะให้โดนซ้อมหนักแค่ไหนก็ได้ เค้าทนได้  แต่ขออย่างเดียวเลย ขออย่าทำอะไรคนที่เค้าห่วงใยมากที่สุด...........

“ลีโอ!”

จาโรจิกศีรษะเมสซี่ขึ้นมาอีกครั้ง แนบไว้กับแก้มของตัวเองแล้วกระซิบ “ดูไว้นะที่รัก...หมอนั้นจะทำหน้ายังไงเวลาโดนดี” เสียงเค้าดูเหี้ยมเกรียม  ก่อนจะจูบเข้าที่แก้มเปื้อนน้ำตาของเมสซี่ แล้วลุกขึ้น  เดินผละออกมาจากร่างเล็กที่แทบขาดใจ

จาโรเดินดุ่มๆ มาหาโรนัลโด้แล้วชักปืนออกมาจากเข็มขัดอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลั่นไกโดยไม่คิด

ปัง!

เมสซี่ตาเบิกโพลง อ้าปากค้างและหยุดหายใจ..........

.

.

.

TBC.

-----------------------------------------------------------------------------------

ไม่นะ! มันชักจะร้ายกาจเกินไปแล้วน้า! >{}<  ไม่ยอมๆๆๆ ไม่ย๊อมมมมม!  ตอนแรกก็สอพลอว่าเป็นคนดีนักหนา  แต่พอเผยตัวออกมาแล้วนี่น่าตลบมากเลยค่ะ ><   อร๊ายยยยยยยยยยยยย! อย่าทำอะไรชายคริสของไรท์นะคะ ><

และอย่าทำอะไรให้เหมียวไรท์เสียตัวเด็ดขาดเลยนะคะ  แล้วอะไรจาโรจะร้ายกาจเยี่ยงนั้น  เอาเรื่องที่แอบดูเค้าสวีทกันมาพุดลอยๆ ใส่หน้าเค้าอีกต่างหาก  นี่มันจะมากไปแล้วนะยะ! //ไม่พอใจมาก// ทำเอาเฮียถึงกับฉุนขาดเลยทีเดียวอ่า ฮาาาา

แล้วเฮียของพวกเราจะเป็นอย่างไร โดนอิตาบ้านั่นเหนี่ยวไดใส่แบบไม่เว้นช่วงเอาไว้ให้บอกลาเหมียวเลย  โอ้ ไม่นะเฮียขา T^T เฮียต้องเป็นพระเอกที่เก่งกาจสามารถคอยปกป้องเหมียวให้ปลอดภัยอย่างตลอดรอดฝั่งสิคะ! >{}<

ติดตามได้ใน Part ต่อไปเลยค่ะ  คอมเม้นท์กันหน่อยนะคะ  ทำให้ไรท์หัวใจชุ่นชื่นกันหน่อยนะคะ^^  ไรท์จะได้ลง Part ต่อไปนี้เร็วๆ นะเออ  ได้อ่านคอมเม้นท์แล้วไรท์ล่ะดีใจมากๆ เลยค่ะ  ตื่นเต้นอนึ่งถูกหวยอย่างไรอย่างนั้นเชียวนะเออ   เพราะฉะนั้นไรท์ขอความกรุณา ทำให้ไรท์มีกำลังใจด้วยนะคะ M_ _M  ขอบพระคุณค่ะ

แปะเฟสค่ะ ท่านใดที่อยากติดตามข่าวการลงฟิคเรื่องนั้นเรื่องนี้ หรือลางสังหรณ์(?)ว่าไรท์จะแต่งคู่ไหนต่อก็เข้ามาเป็นเพื่อนกับไรท์ได้เลยค่ะที่ >>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<<  

ร๊ากกกกกกกกกกก รีดมากนะเออ -3-

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund