วันพุธที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2558

[Fic – RonalSi] + [Part 20] เรื่องวุ่นวายของนายตัวดี! – Ronaldo x Messi


กราบสวัสดี รีดที่เคารพรักทุกท่านค่ะ M_ _M  ไรท์....ไรท์ปรากฏตัวแล้วค่ะ //ตาโหล//  ในที่สุด! ไรท์ก็เพิ่งจะสำเหนียกได้เสียทีว่า เราจิต้องลงฟิคแล้วละหนาาา  นานมากแล้วว ลงสักทีเห๊อะ.....เมื่อคิดได้ดังนั้น ไรท์ก็เลยเปิดหน้าเวิร์ดแล้วก็อ่านทวนแบบ ที่ไรท์คาดว่าน่าจะไม่มีอะไรผ่านสายตาไรท์ไปได้ค่ะ สมองไรท์ตอนนี้อยู่ในระดับที่โอเคค่ะ 

แต่ร่างกายมิไหวแล้ว วันนี้รู้สึกปั่นจักรยานไกลไปหน่อย ฮาาาา  ไม่ได้ออกกำกายนะคะ  ไปซื้อของมาทำของแถมการ์ดฉลองปิดฟิค 55555 //รีดบอกว่า เมื่อกี้หลงคิดไปว่า Healthy เถอะแก//  ปั่นไปถึงปรากฏว่าไม่มี! ฮาเลยค่ะ 555  อิโด่! รอไปตลาดก็เดะ -3- ชริๆๆ

เข้าเรื่อง!! อย่าฝอยยยยย มาต่อกันที่ Part ที่แล้วแบบจ่อก้น จ่อสถานการณ์เลยนะคะ ><  จะเกิดอะไรขึ้นนะ ที่หลังพุ่มไม้พุ่มนั้น  แล้วๆๆๆ //จะสปอยล์//  เอาเป็นว่า Part นี้จะบอกอะไรแก่รีดๆ ในเรื่องราวที่เล็กน้อยแต่ทว่าก็สำคัญยิ่งก็แล้วกันนะคะ ^^ 

อร๊ายยยยยยยยยย อดใจไม่ไหวล่ะ  เดี๋ยวจิเวิ่นเว่อร์ สปอยล์ด้วย 55555 ไปอ่านกันเลยค่าาา  พิมพ์ผิด หรือเล็ดรอดสายตาไรท์ไปในส่วนที่ตกหลน ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ M_ _M  


----------------------------------------------------------------------------------------------


แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงสวบสาบเกิดขึ้นตรงพุ่มไม้ อยู่ห่างออกไปจากด้านหลังของพวกเค้า  โรนัลโด้และเมสซี่หันไปมองทางต้นเสียงทันที......มันเป็นเสียงสั้นๆ อาจเป็นเสียงใบไม้ใบใหญ่ที่กระทบกันเพราะสายลมแรงก็ได้

แต่คืนนี้พวกเค้าผ่านอะไรมาเยอะแล้ว อะไรที่เกิดขึ้นนิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่ควรชะล่าใจ  สองสายตายังคงจ้องมองพุ่มต้นปาล์มไม่ละไปไหน  จนกระทั่งร่างเล็กหันกลับมาเอ่ยสั้นๆ

“เดี๋ยวผมจะไปดูเอง”

เดี๋ยว  ไม่ ลีโอ....” ในขณะที่ร่างเล็กกำลังลุกขึ้นเดินออกไปอยู่นั้น โรนัลโด้ก็จับมือเล็กๆ ไว้  ร่างสูงส่ายหน้าไม่ยอมให้เค้าไป

เมสซี่ส่ายหน้าตอบ “คงไม่มีอะไรหรอก  ถ้ามีล่ะก็โผล่ออกมาแล้วล่ะ ผมแค่จะเดินไปดูให้แน่ใจเฉยๆ คุณเจ็บนี่.....นั่งพักอีกนิดเถอะ  เดี๋ยวผมกลับมา”

โรนัลโด้ไม่ชอบใจนัก “แต่ว่า.....”

“ผมจะรีบกลับมา” ว่าแล้วเมสซี่ผู้ดื้อดึงไม่แพ้กันก็ดึงมืออกมาอย่างนุ่มนวลแล้วค่อยๆ เดินตรงไปยังต้นเสียงเมื่อครู่อย่างที่โรนัลโด้เคยทำแต่ก็ไม่ค่อยเหมือนนัก  และเมื่อไปถึงร่างเล็กกลั้นหายใจก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปดู..........

ว่างเปล่า

เมสซี่ดึงหน้ากลับมาแล้วทำหน้าเหมือนตัวเองบ๊องไปแล้ว ก่อนจะหันหลังกลับมายักไหล่ใส่โรนัลโด้

“ไม่มีอะไรเลย สงสัยเป็นลมน่ะ”

โรนัลโด้ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งใจ  เค้ายิ้มออกมาก่อนจะพาตัวเองลุกแล้วเดินไปหาเมสซี่

ร่างเล็กก็ตั้งใจจะเดินกลับมาหาคนเจ็บบ้าง

หาอะไรอยู่งั้นเหรอ”

ลีโอ!!” โรนัลโด้ตะโกนเสียงดัง

แต่ไม่ทันเสียแล้ว กบฏตัวเขื่องที่โผล่ออกมาจากอีกที่หนึ่งเข้ามารัดคอร่างเล็กไว้จากด้านหลังแล้วเอามีดจ่อคอขาวๆ ของคนที่ระวังตัวไม่พอ  ใบมีดกดเข้าไปจนโดนเนื้อนิ่มโอบอุ้มไว้

“อึก คริส!” เมสซี่เอื้อมมืออกมาหาโรนัลโด้ สีหน้าหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

“อย่าดิ้นสิว้อย!....รู้ไหม ว่ากว่าจะหาตัวแกได้น่ะมันวุ่นวายขนาดไหน” ผู้ร้ายคนนั้นสะบัดร่างเล็กในอ้อมกอดแล้วออกแรงรัดแน่นขึ้น  เมสซี่เกือบหายใจไม่ออก

“แกอย่าทำอะไรเค้านะโว้ย!!” โรนัลโด้ตะโกนออกไป เสียงของเค้าฟังดูคุกคามไม่น้อยเลย  ใบหน้าที่แสดงถึงความโกรธและความไม่พอใจ ที่เค้าเองก็สับเพร่ายอมให้เมสซี่เดินออกไปคนเดียว

“แกอย่าคิดทำอะไรเค้าเป็นอันขาด” โรนัลโด้ประกาศ  ตอนนี้ร่างสูงยืนห่างออกไปไม่มากนักและยืนจนเต็มความสูงอย่างมั่นคง  เค้าลืมอาการเจ็บปวดที่เคยรู้สึกไปเสียสิ้น.....สิ่งที่เค้ายอมแลกตอนนี้คือความปลอดภัยของร่างเล็ก

.............ปืนที่เหน็บไว้ตรงเข็มขัดยังคงไม่ได้ชักออกมาใช้  เพราะเค้าจะไม่ชักมันออกมาแล้วยิงเด็ดขาด อีกคนที่เค้าห่วงใยอาจโดนลูกหลงได้............

เจ้าโจรหน้าเหี้ยมยิ้มเหี้ยมเข้ากับหน้าตา แล้วหัวเราะเยาะ “ฮ่าๆๆ บ้าไปแล้วเหรอ! กว่าข้าจะอุตส่าห์เจอตัวเจ้านี้ได้ข้าต้องโกหกกับเชือดคอหอยไปหลายอยู่นะ.....และปืนสุดที่รักของข้าด้วย” มันว่าพลางไล่ใบมีดไปตามแนวเส้นเอ็นบนลำคอของเมสซี่ผู้ตัวสั่น

ร่างเล็กเอี่ยวคอหนีอย่างนึกกลัวและรังเกียจยิ่งกว่า  ร่ำๆ อยากจะตะโกนออกมาว่า “ไม่อยากรู้! เสียด้วยซ้ำไป  แต่ก็รู้ว่าถ้าทำอย่างนั้นมันจะเป็นความคิดที่โง่มากๆ   มือทั้งสองข้างของเค้าพยายามแกะแขนใหญ่เทอะทะให้ออกไปจากคอของตัวเอง

โรนัลโด้ทำท่าจะวิ่งไปหา แต่เจ้าโจรหน้าไม่เป็นมิตรนั่นก็ขู่ไว้

“อย่าเข้ามานะเว้ย! อย่าเล่นตุกติก ไม่งั้นข้าคงต้องเสี่ยงทำร้ายเพื่อนของแก.....เล่นกดดันกันแบบนี้  ก็ข้าไม่มีปืนนี่หว่า.....”

“ไอ้คนถ่อย” โรนัลโด้คำรามรอดไรฟัน  คนได้รับก็ยิ้มหน้าตาชื่นมื่น รัดตัวประกันที่หัวหน้าต้องการไว้แน่นราวกับทองคำ

หึ  แกมันไอ้หน้าโง่.....เข้ามาแส่เรื่องของคนอื่นทำไม” มันหัวเราะเยาะอีก  จากนั้นก็สั่งให้โรนัลโด้เดินเข้ามาหาพร้อมกับยกมือขึ้นมาไว้บนหัว

“อย่าตุกติกน่ะ....ไม่งั้นมีดนี่ได้จิ้มลงไปในคอหอยเจ้านี่แน่” ชายผู้ไร้คราบแห่งความปราณีว่าพลางกดมีดลงไปหาร่างที่อยู่ในอ้อมกอด  เมสซี่สะดุ้ง ขนลุกไปทั้งตัวและจะร้องไห้  ดวงตากลมโตกับจมูกโด่งรั้นออกสีแดงจัดเพราะพยายามอดกลั้นเอาไว้

“อึก...ฮะ ฮึก”

โรนัลโด้มองสีหน้าที่ไม่ค่อยสู่ดีของร่างเล็กแล้วก็ต้องกัดฟันอดทนไว้  ร่างสูงตวัดสายตากลับไปมองผู้ร้ายที่อยู่ตรงหน้าอย่างคุกคาม

“แกหยุดอยู่ตรงนั้นล่ะ” มันบอก และร่างสูงก็ทำตามนั้น ก่อนคนที่คุมสถานการณ์ตอนนี้จะโยนเชือกเส้นผอมๆ มาไว้ตรงหน้าโรนัลโด้

“มัดตัวเองซะ!” มันคำราม และยิ้มเยาะอย่างเหนือกว่า  มือก็ยังคงกำมีดแน่น........นึกภาพหน้าหัวหน้าตอนดีใจว่าจะเป็นยังไง เมื่อมันพาตัวทำเงินไปให้เจ้านายได้ถึงสองคน

“เร็วๆ สิว่ะ! มองข้ายังงั้นหมายความว่าไง....จะหืองั้นเหรอ”
                            
อ๊าา!” พูดไม่พูดเปล่า ผู้ร้ายร่างเทอะทะกดมีดลงไปบนต้นคอของร่างเล็กจนรู้สึกเจ็บแปลบ

ลีโอ! .....ฮึ๊ย ไอ้คนสกปรก!” โรนัลโด้มองตาเดือดดาลใส่อย่างไม่พอใจที่อีกฝ่ายใช้วิธีหน้าตัวเมียแบบนั้นกับคนที่ไม่มีทางสู้และบังคับให้เค้ายอมจำนน  แต่ร่างสูงก็ไม่มีทางเลือก...............

หากจะช่วยก็ต้องช่วยเดี๋ยวนี้  ไม่ให้มันได้ทันตั้งตัว  หรือไม่มีโอกาสอีกเลย

โรนัลโด้ที่ค่อยๆ หยิบเชือกขึ้นมา ทำทีเป็นสนใจมันแล้วเตรียมตัวพุ่งเข้าไปแย่งมีดออกมาจากอีกฝ่าย.........แม้เค้าจะบาดเจ็บและใช้ปืนได้ก็ตาม

แต่ก็อย่างว่า  เค้าเจ็บและมันอาจส่งผลต่อการยิงของเค้าด้วย  แต่ก็ต้องลองดู.........

โรนัลโด้ขว้างเชือกลงกับพื้น

“เฮ้ยแกคิดจะทำ.....”

ปังง!!

อ๊ากก!

แต่ทันใดนั้นก่อนผู้ถือไพ่เหนือกว่าจะได้ทันพูดจบ  ร่างของมันก็ทรุดลง  มีดและแขนที่เกาะกุมร่างเล็กไว้อ่อนกำลังลง  ใบหน้าของมันดูบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวดก่อนจะทรุดลงกับพื้นอย่างรวดเร็วแล้วแน่นิ่งไป........กระสุนโดนจุดสำคัญ

หากแต่มันไม่ใช่กระสุนที่มาจากร่างสูง  โรนัลโด้ยังไม่ได้ชักปืนออกมาเสียด้วยซ้ำและเค้าคิดที่จะพุ่งเข้าไปแย่งมีดและช่วยเมสซี่ออกมาต่างหาก  ร่างสูงมีสีหน้างุนงงไม่น้อยที่จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงปืนดังมาจากด้านหลังของผู้ร้ายที่จับตัวเมสซี่ไว้

.........ใครเป็นคนยิงกัน?.........

และทันทีที่โจรชั่วได้ตายไปอย่างรวดเร็วด้วยกระสุนเจาะเข้ากลางสมอง  ร่างเล็กที่ขาอ่อนไร้การพยุงก็ทิ้งตัวลงบ้าง แต่ดีที่ร่างสูงวิ่งมารับตัวไว้ได้ทัน

โรนัลโด้ขมวดคิ้วและงงยิ่งกว่าเดิม แต่ท่าทางเค้าก็ไม่ไว้ใจสถานการณ์...........

ก็คนที่วิ่งไปรับน่ะ มันก็ไม่ใช่เค้าอีกนั่นแหละ!!

ร่างสูงกำยำยังกะเจคอบในหนังเรื่องทไวไลน์ โผล่มารับตัวเมสซี่ไว้.......ชายคนนี้ไม่ใช่โจรแน่ๆ เพราะเค้าสวมสูทดูสะอาดสะอ้าน  คล้ายๆ จะเป็นลูกครึ่งอเมริกันซะด้วยซ้ำ  และดูมีทักษะ  และหน้าตาดี  คนแบบนี้คงจะไม่ใช่โจรเป็นแน่..........

โรนัลโด้เดินเข้าไปใกล้ เพื่อขอตัวเมสซี่ที่ทำท่าจะลมจับกลับมาหาตัวเอง  แต่ชายคนนั้นก็หันตัวร่างเล็กหนีอย่างนึกระแวง ก่อนจะเพิ่งสังเกตเห็นใบหน้าของร่างสูงใกล้ๆ

“อ้าว คุณ....โรนัลโด้นี่เอง  ไม่ต้องกังวลแล้วครับ......ผมเจ้าหน้าที่จาโร สังกัดหน่วยความปลอดภัยพิเศษแห่งริโอครับ”

โรนัลโด้ถอนหายใจ แล้วลู่ไหลลงอย่างโล่งอก


.


.


.


***************************************************************************************


“นั่งลงไปไอ้บ้า! แกเมากัญชามากพอแล้วคืนนี้”

เสียงขู่กรรโชกระคนเอือมระอาว่า  ก่อนจะเหวี่ยงคอเสื้อแล้วกระแทกร่างๆ หนึ่งลงที่เดิม

“โอ๊ยย! เบาๆ สิวะ  นุ่มนวลหน่อยไม่เป็นรึไง!” ร่างนั้นตะเบ็งเสียงกลับมา  ผู้ร้ายที่มาส่งเค้าถึงที่ส่ายหน้าน้อยๆ ..............ถ้าหากหัวหน้าไม่กำชับให้คุมตัวประกันเฉยๆ อย่าทำอะไรแล้วล่ะก็....จะขอใช้ปืนตบหน้าไอ้หมอนี่สักครั้งหนึ่งเหอะ!

คิดอารมณ์เสียกับตัวเองในขณะที่หัวเสียไม่แพ้กัน  ก่อนเดินออกไปประจำตำแหน่งตามเดิม

เนย์มาร์ปัดมือที่เปื้อนฝุ่นของตัวเอง แล้วหันมากอดเข่ายักคิ้วให้เพื่อนที่นั่งรออยู่ “ไง  ใช้ได้ไหม?” สีหน้าเค้าดูทะเล้นไม่น้อยเลย  ผิดกับเปเป้ที่เพิ่งฟังเสียงปรบมือเกรียวกราวของแขกทุกคนเมื่อเพลงของเนย์มาร์จบเมื่อกี้นี้

“ใครบอกแกว่าทำยังนั้นแล้วเท่ห์น่ะห๊ะ” เปเป้ยังคงข้องปนเอือมอายไม่หาย

“ทำไม่ได้อย่างฉันล่ะซี่....”

“เออ! ใครจะไปหน้าด้านเท่าแกว่ะ”

“เจ๋งสุดไปเลย ท่านเนย์มาร์”

“สงสาร Adam   Lambert ......มีแฟนคลับที่เอาเพลงเค้ามาร้องเสียๆ หายๆ แบบนี้เนี่ย”

“ฮ้า ฮา ฮ๊าาา” เนย์มาร์ประชด ทำท่าเผยมืออกไปเหมือนปล่อยนกพิราบ  เปเป้อุดหู

และอีกครั้งที่มึลเลอร์หมดความอดทน

พระเจ้า! ทำไมฉันถึงไม่ย้ายที่นั่งซะว่ะเนี่ย!......ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วว้อยย ไอ้บ้าสองคนจอมปากหมานี่! .......อ้าวเฮ้ย  มานูเอล!  นายเจอ.....เฮ้! ชไวนี่ หวัดดี....ฉันนึกว่าเราจะหานายไม่เจอซะแล้ว” แต่แล้วร่างสูงเจ็ดฟุตหนึ่งก็ต้องดีดตัวขึ้นอย่างดีใจ เมื่อนอยเออร์ที่คอยๆ เดินบนข้อเท้าเข้ามาร่วมวงด้วย พร้อมกับที่ดึงมือชไวนี่มาด้วย กลับมาหาเพื่อนพ้องได้อย่างปลอดภัย

มึลเลอร์กอดชไวนี่ แล้วเนย์มาร์กับเปเป้ก็หันมาหาพร้อมกับร่วมยินดีด้วย

“ไง นอยเออร์....ชไวนี่ ดีใจที่ได้เจอนายนะ”

“ไง ทั้งสองคน....ว้าว โชคดีชะมัดเลยที่พวกนายไม่ได้เป็นอะไรน่ะ”

นอยเออร์พยักหน้าเป็นเชิงรับเงียบๆ ตามแบบฉบับ “ขอบใจ....และอีกอย่างฉันออกไปหาชไวนี่คนเดียว ไม่ใช่เรา” ชายร่างสูงที่สุดพูด  คนโดนพูดใส่ก็ยิ้มแห้ง

“ฮา ฉันดีใจไปหน่อยน่ะโทษที”

ชายหนุ่มทั้งห้ากลับมารวมตัวกันอีกครั้ง เหมือนบอยแบนด์ในตำนาน  ทุกคนต่างนั่งล้อมวงกันคุยถึงปัญหาสุดท้ายที่พวกเค้ายังคงกังวลอยู่

“แล้วโรนัลโด้กับเมสซี่ล่ะ มีใครเห็นพวกเค้าหรือยัง?” ชไวนี่เปิดสนามถามคนแรก ถึงหัวข้อที่อยู่ในอกของทุกคนตอนนี้  นอยเออร์มีสีหน้าไม่ชอบใจสถานการณ์อีกครั้ง แต่เนย์มาร์ก็โพล่งขึ้น

“ไม่ต้องห่วง  มีคนไปช่วยสองคนนั่นแล้วล่ะ  แล้วแถมเค้ายังโทรศัพท์ไปเรียกกำลังเสริมมาแล้วด้วยนะ” แต่นอยเออร์ก็ถามขึ้นอีก

“เดี๋ยว  นายบอกว่าใครโทรไปเรียกกำลังเสริมนะ...”

“เจ้าหน้าที่จาโรไง.....ใช่ไหม  เค้าชื่อนั้นใช่รึเปล่า”

“อืม ใช่ๆๆ เค้าเสียสละแล้วก็กล้าหาญมากเลยล่ะ”

แต่คนเริ่มคำถามแรกกลับขมวดคิ้วพร้อมกับคำพูดที่ทำให้อีกสามคนหน้าเสีย

“ก็ไหน พวกนายบอกว่าสัญญาณโทรศัพท์โดนตัดยังไงล่ะ” นอยเออร์มีสีหน้านิ่งไป เสียงเค้าราบเรียบแต่ทว่าตึงเครียดเป็นอย่างมาก  แล้วพูดต่อ

“จากที่ฉันได้ยินพวกนั้นคุยกัน  พวกมันสื่อสารกันผ่านวิทยุความถี่ของตัวเอง  มันจะส่งสัญญาณแค่ในบริเวณนี้เท่านั้น......นอกนั้นถือว่าหมดสิทธิ์ พวกมันตัดกำลังเราไม่ให้โทรไปเรียกกำลังเสริมได้”

เนย์มาร์ยกนิ้วขึ้นเหมือนมีความเห็น แต่โดนนอยเออร์ชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“ถ้าเค้าเรียกไปจริงก่อนโดนตัดสัญญาณ ......นี่มันก็ผ่านมาเกือบค่อนคืนแล้ว ถ้ากำลังเสริมได้รับข้อความจริง ก็คงมากันตั้งนานแล้ว”

ทุกคนมองหน้ากันไปมา

“เจ้าหน้าที่อะไรนั่นของพวกนายโทรออกไปขอความช่วยเหลือจากกำลังเสริมไม่ได้หรอกนะ  เค้าไม่มีสิทธิ์พูดด้วยซ้ำว่าทำแบบนั้นไปแล้ว”

คราวนี้ทุกคนหน้าซีดเผือด


.


.


.


TBC.


--------------------------------------------------------------------------------------------


ห๊ะ! ห๊าาาา! O_o ว่าเยี่ยงไรนะเฮียมานูเอลขาาา!OMG!!เป็นแบบนั้นไปเสียแล้ววว >{}<  นี่ล่ะค่ะ ที่ไรท์พยายามจะบอกรีดๆ .........เค้ามาแล้วววว

อร๊ายยย ว่าแต่นี่ก็เหลือเวลาอีกแค่วันเดียวแล้วนะคะ สำหรับ เวลาเปิดจองการ์ดฉลองปิดฟิค พร้อมของแถมสุดเริด! ใครยังไม่ได้เสนอชื่อค่ะ  รีบด่วนเลยค่ะ  เพียงแค่วันพรุ่งนี้วันสุดท้ายเท่านั้น  เช้าวันถัดไป ไรท์จะปิดรับแล้วนะคะ  วันรุ่งพรุ่งนี้ทุกท่านยังมีโอกาสอยู่ค่ะ  แต่ถ้าหากเลยเถิดไปจนถึงวันรุ่งของพรุ่งวันที่ 1 พฤษภาคมแล้ว  ไรท์จิไม่รับแล้วนะคะ ><



วันพรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้วนะคะ >///<!!  นี่คือเฟสของไรท์ค่ะ >>แฟนฟิคฮอลลีวู้ด<< เข้ามาทักทายหรือพูดคุยกันได้เสมอเลยนะคะ (แต่ช่วงนี้ไรท์ไม่ว่างนะเออ ยุ่งนิดหน่อยค่ะ) 

และใน Part ต่อไปจะเป็นอย่างไร?  เค้าที่เพิ่งถูกเปิดโปงจะทำอะไร?  และเฮียกับเหมียวของเราจะเป็นไปยังไง?  เฮียจะปกป้องเหมียวได้หรือไม่?  ติดตามชมกันได้ใน Part หน้าค่ะ!

รักรีดนะเออ See You Again ค่ะ //คิดถึงพี่พอล TWT...Fast 7 เกี่ยวไรด้วย//

ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund



3 ความคิดเห็น:

Unknown กล่าวว่า...

ลางสังหรณ์ไม่ดีเลย คุณตำรวจที่มาช่วยเป็นคนไม่ดีแน่ๆ t wt
เฮียก็เจ็บแผลอยู่อีก เหมียวแกต้องฮึบไว้นะ เราจะรอดไปด้วยกัน
ขอให้ทุกคนปลอดภัยยย /สวดมนต์แรง

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

เห้ยหักมุมมมมมมมมมม
เฮียจิรอดมั้ย ละเหมียวจะเปนไง
สู้ๆนะคริส ปกป้องลูกแมวน้อยให้ได้
ว่าแต่ จูบกันไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย แอร๊ยยยย

demon กล่าวว่า...

อ่านแล้วรู้สึกสงสัยในตัวเจ้าหน้าที่จาโรขึ้นมาตะงิดๆเสียแล้ว...

ที่จริงก็ออกจะรู้สึกสงสัยตั้งแต่ตอนแรกๆของเรื่อง ที่ตัวละครตัวนี้ปรากฏตัวออกมา ดูจะมีปริศนาที่คาดไม่ถึงค่ะ แต่ก็หวังว่าอย่าเป็นแบบที่คนอ่านกำลังคิดตอนนี้เลย ไม่รู้คริสกับลีโอจะเป็นอย่างไรต่อไป

เจ้าหน้าที่จาโรโผล่ออกมาดูจะบังเอิญจะจงใจเกินไปหน่อย อย่างที่นอยเออร์ว่า คิดตามแล้วสงสัยตัวละครตัวนี้จริงๆค่ะ อืม...บอกไม่ถูก //รู้สึกเหมือนสวมวิญญาณสายลับแปบนึงนะ - -"//

แต่ว่า สถานการณ์ ณ ปัจจุบันนี้. ปมต่างๆเริ่มจะขมวดเข้าด้วยกันแล้ว คงจะมีะไรที่ต้องลุ้นอีกมากแน่ๆเลย แต่ไม่อยากให้เป็นแบบที่คิดเล้ยย...จริงๆนา