กราบสวัสดี
รีดที่เคารพรักทุกท่านค่ะ M_ _M ไรท์....ไรท์ปรากฏตัวแล้วค่ะ //ตาโหล// ในที่สุด! ไรท์ก็เพิ่งจะสำเหนียกได้เสียทีว่า
เราจิต้องลงฟิคแล้วละหนาาา นานมากแล้วว
ลงสักทีเห๊อะ.....! เมื่อคิดได้ดังนั้น
ไรท์ก็เลยเปิดหน้าเวิร์ดแล้วก็อ่านทวนแบบ ที่ไรท์คาดว่าน่าจะไม่มีอะไรผ่านสายตาไรท์ไปได้ค่ะ
สมองไรท์ตอนนี้อยู่ในระดับที่โอเคค่ะ
แต่ร่างกายมิไหวแล้ว
วันนี้รู้สึกปั่นจักรยานไกลไปหน่อย ฮาาาา
ไม่ได้ออกกำกายนะคะ ไปซื้อของมาทำของแถมการ์ดฉลองปิดฟิค
55555 //รีดบอกว่า เมื่อกี้หลงคิดไปว่า Healthy เถอะแก// ปั่นไปถึงปรากฏว่าไม่มี! ฮาเลยค่ะ
555 อิโด่! รอไปตลาดก็เดะ
-3- ชริๆๆ
เข้าเรื่อง!! อย่าฝอยยยยย
มาต่อกันที่ Part ที่แล้วแบบจ่อก้น จ่อสถานการณ์เลยนะคะ ><
จะเกิดอะไรขึ้นนะ
ที่หลังพุ่มไม้พุ่มนั้น แล้วๆๆๆ
//จะสปอยล์// เอาเป็นว่า Part นี้จะบอกอะไรแก่รีดๆ ในเรื่องราวที่เล็กน้อยแต่ทว่าก็สำคัญยิ่งก็แล้วกันนะคะ
^^
อร๊ายยยยยยยยยย อดใจไม่ไหวล่ะ เดี๋ยวจิเวิ่นเว่อร์ สปอยล์ด้วย 55555 ไปอ่านกันเลยค่าาา พิมพ์ผิด หรือเล็ดรอดสายตาไรท์ไปในส่วนที่ตกหลน
ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ M_ _M
----------------------------------------------------------------------------------------------
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงสวบสาบเกิดขึ้นตรงพุ่มไม้
อยู่ห่างออกไปจากด้านหลังของพวกเค้า
โรนัลโด้และเมสซี่หันไปมองทางต้นเสียงทันที......มันเป็นเสียงสั้นๆ อาจเป็นเสียงใบไม้ใบใหญ่ที่กระทบกันเพราะสายลมแรงก็ได้
แต่คืนนี้พวกเค้าผ่านอะไรมาเยอะแล้ว
อะไรที่เกิดขึ้นนิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่ควรชะล่าใจ
สองสายตายังคงจ้องมองพุ่มต้นปาล์มไม่ละไปไหน จนกระทั่งร่างเล็กหันกลับมาเอ่ยสั้นๆ
“เดี๋ยวผมจะไปดูเอง”
“เดี๋ยว ไม่ ลีโอ....” ในขณะที่ร่างเล็กกำลังลุกขึ้นเดินออกไปอยู่นั้น
โรนัลโด้ก็จับมือเล็กๆ ไว้
ร่างสูงส่ายหน้าไม่ยอมให้เค้าไป
เมสซี่ส่ายหน้าตอบ
“คงไม่มีอะไรหรอก ถ้ามีล่ะก็โผล่ออกมาแล้วล่ะ
ผมแค่จะเดินไปดูให้แน่ใจเฉยๆ คุณเจ็บนี่.....นั่งพักอีกนิดเถอะ เดี๋ยวผมกลับมา”
โรนัลโด้ไม่ชอบใจนัก “แต่ว่า.....”
“ผมจะรีบกลับมา” ว่าแล้วเมสซี่ผู้ดื้อดึงไม่แพ้กันก็ดึงมืออกมาอย่างนุ่มนวลแล้วค่อยๆ
เดินตรงไปยังต้นเสียงเมื่อครู่อย่างที่โรนัลโด้เคยทำแต่ก็ไม่ค่อยเหมือนนัก และเมื่อไปถึงร่างเล็กกลั้นหายใจก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปดู..........
ว่างเปล่า
เมสซี่ดึงหน้ากลับมาแล้วทำหน้าเหมือนตัวเองบ๊องไปแล้ว
ก่อนจะหันหลังกลับมายักไหล่ใส่โรนัลโด้
“ไม่มีอะไรเลย สงสัยเป็นลมน่ะ”
โรนัลโด้ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งใจ เค้ายิ้มออกมาก่อนจะพาตัวเองลุกแล้วเดินไปหาเมสซี่
ร่างเล็กก็ตั้งใจจะเดินกลับมาหาคนเจ็บบ้าง
“หาอะไรอยู่งั้นเหรอ”
“ลีโอ!!” โรนัลโด้ตะโกนเสียงดัง
แต่ไม่ทันเสียแล้ว กบฏตัวเขื่องที่โผล่ออกมาจากอีกที่หนึ่งเข้ามารัดคอร่างเล็กไว้จากด้านหลังแล้วเอามีดจ่อคอขาวๆ
ของคนที่ระวังตัวไม่พอ ใบมีดกดเข้าไปจนโดนเนื้อนิ่มโอบอุ้มไว้
“อึก คริส!” เมสซี่เอื้อมมืออกมาหาโรนัลโด้
สีหน้าหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด
“อย่าดิ้นสิว้อย!....รู้ไหม ว่ากว่าจะหาตัวแกได้น่ะมันวุ่นวายขนาดไหน”
ผู้ร้ายคนนั้นสะบัดร่างเล็กในอ้อมกอดแล้วออกแรงรัดแน่นขึ้น เมสซี่เกือบหายใจไม่ออก
“แกอย่าทำอะไรเค้านะโว้ย!!” โรนัลโด้ตะโกนออกไป
เสียงของเค้าฟังดูคุกคามไม่น้อยเลย ใบหน้าที่แสดงถึงความโกรธและความไม่พอใจ
ที่เค้าเองก็สับเพร่ายอมให้เมสซี่เดินออกไปคนเดียว
“แกอย่าคิดทำอะไรเค้าเป็นอันขาด” โรนัลโด้ประกาศ ตอนนี้ร่างสูงยืนห่างออกไปไม่มากนักและยืนจนเต็มความสูงอย่างมั่นคง เค้าลืมอาการเจ็บปวดที่เคยรู้สึกไปเสียสิ้น.....สิ่งที่เค้ายอมแลกตอนนี้คือความปลอดภัยของร่างเล็ก
.............ปืนที่เหน็บไว้ตรงเข็มขัดยังคงไม่ได้ชักออกมาใช้ เพราะเค้าจะไม่ชักมันออกมาแล้วยิงเด็ดขาด
อีกคนที่เค้าห่วงใยอาจโดนลูกหลงได้............
เจ้าโจรหน้าเหี้ยมยิ้มเหี้ยมเข้ากับหน้าตา
แล้วหัวเราะเยาะ “ฮ่าๆๆ บ้าไปแล้วเหรอ! กว่าข้าจะอุตส่าห์เจอตัวเจ้านี้ได้ข้าต้องโกหกกับเชือดคอหอยไปหลายอยู่นะ.....และปืนสุดที่รักของข้าด้วย”
มันว่าพลางไล่ใบมีดไปตามแนวเส้นเอ็นบนลำคอของเมสซี่ผู้ตัวสั่น
ร่างเล็กเอี่ยวคอหนีอย่างนึกกลัวและรังเกียจยิ่งกว่า ร่ำๆ อยากจะตะโกนออกมาว่า “ไม่อยากรู้!” เสียด้วยซ้ำไป แต่ก็รู้ว่าถ้าทำอย่างนั้นมันจะเป็นความคิดที่โง่มากๆ
มือทั้งสองข้างของเค้าพยายามแกะแขนใหญ่เทอะทะให้ออกไปจากคอของตัวเอง
โรนัลโด้ทำท่าจะวิ่งไปหา แต่เจ้าโจรหน้าไม่เป็นมิตรนั่นก็ขู่ไว้
“อย่าเข้ามานะเว้ย! อย่าเล่นตุกติก
ไม่งั้นข้าคงต้องเสี่ยงทำร้ายเพื่อนของแก.....เล่นกดดันกันแบบนี้ ก็ข้าไม่มีปืนนี่หว่า.....”
“ไอ้คนถ่อย” โรนัลโด้คำรามรอดไรฟัน คนได้รับก็ยิ้มหน้าตาชื่นมื่น รัดตัวประกันที่หัวหน้าต้องการไว้แน่นราวกับทองคำ
“หึ แกมันไอ้หน้าโง่.....เข้ามาแส่เรื่องของคนอื่นทำไม”
มันหัวเราะเยาะอีก
จากนั้นก็สั่งให้โรนัลโด้เดินเข้ามาหาพร้อมกับยกมือขึ้นมาไว้บนหัว
“อย่าตุกติกน่ะ....ไม่งั้นมีดนี่ได้จิ้มลงไปในคอหอยเจ้านี่แน่”
ชายผู้ไร้คราบแห่งความปราณีว่าพลางกดมีดลงไปหาร่างที่อยู่ในอ้อมกอด เมสซี่สะดุ้ง ขนลุกไปทั้งตัวและจะร้องไห้ ดวงตากลมโตกับจมูกโด่งรั้นออกสีแดงจัดเพราะพยายามอดกลั้นเอาไว้
“อึก...ฮะ ฮึก”
โรนัลโด้มองสีหน้าที่ไม่ค่อยสู่ดีของร่างเล็กแล้วก็ต้องกัดฟันอดทนไว้ ร่างสูงตวัดสายตากลับไปมองผู้ร้ายที่อยู่ตรงหน้าอย่างคุกคาม
“แกหยุดอยู่ตรงนั้นล่ะ” มันบอก และร่างสูงก็ทำตามนั้น
ก่อนคนที่คุมสถานการณ์ตอนนี้จะโยนเชือกเส้นผอมๆ มาไว้ตรงหน้าโรนัลโด้
“มัดตัวเองซะ!” มันคำราม
และยิ้มเยาะอย่างเหนือกว่า มือก็ยังคงกำมีดแน่น........นึกภาพหน้าหัวหน้าตอนดีใจว่าจะเป็นยังไง
เมื่อมันพาตัวทำเงินไปให้เจ้านายได้ถึงสองคน
“เร็วๆ สิว่ะ! มองข้ายังงั้นหมายความว่าไง....จะหืองั้นเหรอ”
“อ๊าา!” พูดไม่พูดเปล่า ผู้ร้ายร่างเทอะทะกดมีดลงไปบนต้นคอของร่างเล็กจนรู้สึกเจ็บแปลบ
“ลีโอ! .....ฮึ๊ย ไอ้คนสกปรก!” โรนัลโด้มองตาเดือดดาลใส่อย่างไม่พอใจที่อีกฝ่ายใช้วิธีหน้าตัวเมียแบบนั้นกับคนที่ไม่มีทางสู้และบังคับให้เค้ายอมจำนน แต่ร่างสูงก็ไม่มีทางเลือก...............
หากจะช่วยก็ต้องช่วยเดี๋ยวนี้ ไม่ให้มันได้ทันตั้งตัว หรือไม่มีโอกาสอีกเลย
โรนัลโด้ที่ค่อยๆ หยิบเชือกขึ้นมา
ทำทีเป็นสนใจมันแล้วเตรียมตัวพุ่งเข้าไปแย่งมีดออกมาจากอีกฝ่าย.........แม้เค้าจะบาดเจ็บและใช้ปืนได้ก็ตาม
แต่ก็อย่างว่า เค้าเจ็บและมันอาจส่งผลต่อการยิงของเค้าด้วย แต่ก็ต้องลองดู.........
โรนัลโด้ขว้างเชือกลงกับพื้น
“เฮ้ยแกคิดจะทำ.....”
ปังง!!
“อ๊ากก!”
แต่ทันใดนั้นก่อนผู้ถือไพ่เหนือกว่าจะได้ทันพูดจบ ร่างของมันก็ทรุดลง มีดและแขนที่เกาะกุมร่างเล็กไว้อ่อนกำลังลง ใบหน้าของมันดูบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวดก่อนจะทรุดลงกับพื้นอย่างรวดเร็วแล้วแน่นิ่งไป........กระสุนโดนจุดสำคัญ
หากแต่มันไม่ใช่กระสุนที่มาจากร่างสูง โรนัลโด้ยังไม่ได้ชักปืนออกมาเสียด้วยซ้ำและเค้าคิดที่จะพุ่งเข้าไปแย่งมีดและช่วยเมสซี่ออกมาต่างหาก
ร่างสูงมีสีหน้างุนงงไม่น้อยที่จู่ๆ
ก็ได้ยินเสียงปืนดังมาจากด้านหลังของผู้ร้ายที่จับตัวเมสซี่ไว้
.........ใครเป็นคนยิงกัน?.........
และทันทีที่โจรชั่วได้ตายไปอย่างรวดเร็วด้วยกระสุนเจาะเข้ากลางสมอง ร่างเล็กที่ขาอ่อนไร้การพยุงก็ทิ้งตัวลงบ้าง
แต่ดีที่ร่างสูงวิ่งมารับตัวไว้ได้ทัน
โรนัลโด้ขมวดคิ้วและงงยิ่งกว่าเดิม แต่ท่าทางเค้าก็ไม่ไว้ใจสถานการณ์...........
ก็คนที่วิ่งไปรับน่ะ
มันก็ไม่ใช่เค้าอีกนั่นแหละ!!
ร่างสูงกำยำยังกะเจคอบในหนังเรื่องทไวไลน์
โผล่มารับตัวเมสซี่ไว้.......ชายคนนี้ไม่ใช่โจรแน่ๆ เพราะเค้าสวมสูทดูสะอาดสะอ้าน คล้ายๆ จะเป็นลูกครึ่งอเมริกันซะด้วยซ้ำ และดูมีทักษะ
และหน้าตาดี คนแบบนี้คงจะไม่ใช่โจรเป็นแน่..........
โรนัลโด้เดินเข้าไปใกล้
เพื่อขอตัวเมสซี่ที่ทำท่าจะลมจับกลับมาหาตัวเอง
แต่ชายคนนั้นก็หันตัวร่างเล็กหนีอย่างนึกระแวง ก่อนจะเพิ่งสังเกตเห็นใบหน้าของร่างสูงใกล้ๆ
“อ้าว คุณ....โรนัลโด้นี่เอง ไม่ต้องกังวลแล้วครับ......ผมเจ้าหน้าที่จาโร
สังกัดหน่วยความปลอดภัยพิเศษแห่งริโอครับ”
โรนัลโด้ถอนหายใจ แล้วลู่ไหลลงอย่างโล่งอก
.
.
.
***************************************************************************************
“นั่งลงไปไอ้บ้า! แกเมากัญชามากพอแล้วคืนนี้”
เสียงขู่กรรโชกระคนเอือมระอาว่า ก่อนจะเหวี่ยงคอเสื้อแล้วกระแทกร่างๆ
หนึ่งลงที่เดิม
“โอ๊ยย! เบาๆ สิวะ นุ่มนวลหน่อยไม่เป็นรึไง!”
ร่างนั้นตะเบ็งเสียงกลับมา
ผู้ร้ายที่มาส่งเค้าถึงที่ส่ายหน้าน้อยๆ ..............ถ้าหากหัวหน้าไม่กำชับให้คุมตัวประกันเฉยๆ
อย่าทำอะไรแล้วล่ะก็....จะขอใช้ปืนตบหน้าไอ้หมอนี่สักครั้งหนึ่งเหอะ!
คิดอารมณ์เสียกับตัวเองในขณะที่หัวเสียไม่แพ้กัน ก่อนเดินออกไปประจำตำแหน่งตามเดิม
เนย์มาร์ปัดมือที่เปื้อนฝุ่นของตัวเอง
แล้วหันมากอดเข่ายักคิ้วให้เพื่อนที่นั่งรออยู่ “ไง ใช้ได้ไหม?” สีหน้าเค้าดูทะเล้นไม่น้อยเลย ผิดกับเปเป้ที่เพิ่งฟังเสียงปรบมือเกรียวกราวของแขกทุกคนเมื่อเพลงของเนย์มาร์จบเมื่อกี้นี้
“ใครบอกแกว่าทำยังนั้นแล้วเท่ห์น่ะห๊ะ”
เปเป้ยังคงข้องปนเอือมอายไม่หาย
“ทำไม่ได้อย่างฉันล่ะซี่....”
“เออ! ใครจะไปหน้าด้านเท่าแกว่ะ”
“เจ๋งสุดไปเลย ท่านเนย์มาร์”
“สงสาร Adam Lambert ......มีแฟนคลับที่เอาเพลงเค้ามาร้องเสียๆ
หายๆ แบบนี้เนี่ย”
“ฮ้า ฮา ฮ๊าาา” เนย์มาร์ประชด ทำท่าเผยมืออกไปเหมือนปล่อยนกพิราบ เปเป้อุดหู
และอีกครั้งที่มึลเลอร์หมดความอดทน
“พระเจ้า! ทำไมฉันถึงไม่ย้ายที่นั่งซะว่ะเนี่ย!......ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วว้อยย ไอ้บ้าสองคนจอมปากหมานี่! .......อ้าวเฮ้ย มานูเอล! นายเจอ.....เฮ้! ชไวนี่ หวัดดี....ฉันนึกว่าเราจะหานายไม่เจอซะแล้ว” แต่แล้วร่างสูงเจ็ดฟุตหนึ่งก็ต้องดีดตัวขึ้นอย่างดีใจ
เมื่อนอยเออร์ที่คอยๆ เดินบนข้อเท้าเข้ามาร่วมวงด้วย พร้อมกับที่ดึงมือชไวนี่มาด้วย
กลับมาหาเพื่อนพ้องได้อย่างปลอดภัย
มึลเลอร์กอดชไวนี่
แล้วเนย์มาร์กับเปเป้ก็หันมาหาพร้อมกับร่วมยินดีด้วย
“ไง นอยเออร์....ชไวนี่
ดีใจที่ได้เจอนายนะ”
“ไง ทั้งสองคน....ว้าว โชคดีชะมัดเลยที่พวกนายไม่ได้เป็นอะไรน่ะ”
นอยเออร์พยักหน้าเป็นเชิงรับเงียบๆ ตามแบบฉบับ
“ขอบใจ....และอีกอย่างฉันออกไปหาชไวนี่คนเดียว ไม่ใช่เรา” ชายร่างสูงที่สุดพูด คนโดนพูดใส่ก็ยิ้มแห้ง
“ฮา ฉันดีใจไปหน่อยน่ะโทษที”
ชายหนุ่มทั้งห้ากลับมารวมตัวกันอีกครั้ง
เหมือนบอยแบนด์ในตำนาน ทุกคนต่างนั่งล้อมวงกันคุยถึงปัญหาสุดท้ายที่พวกเค้ายังคงกังวลอยู่
“แล้วโรนัลโด้กับเมสซี่ล่ะ มีใครเห็นพวกเค้าหรือยัง?”
ชไวนี่เปิดสนามถามคนแรก ถึงหัวข้อที่อยู่ในอกของทุกคนตอนนี้ นอยเออร์มีสีหน้าไม่ชอบใจสถานการณ์อีกครั้ง แต่เนย์มาร์ก็โพล่งขึ้น
“ไม่ต้องห่วง มีคนไปช่วยสองคนนั่นแล้วล่ะ แล้วแถมเค้ายังโทรศัพท์ไปเรียกกำลังเสริมมาแล้วด้วยนะ”
แต่นอยเออร์ก็ถามขึ้นอีก
“เดี๋ยว นายบอกว่าใครโทรไปเรียกกำลังเสริมนะ...”
“เจ้าหน้าที่จาโรไง.....ใช่ไหม เค้าชื่อนั้นใช่รึเปล่า”
“อืม ใช่ๆๆ
เค้าเสียสละแล้วก็กล้าหาญมากเลยล่ะ”
แต่คนเริ่มคำถามแรกกลับขมวดคิ้วพร้อมกับคำพูดที่ทำให้อีกสามคนหน้าเสีย
“ก็ไหน
พวกนายบอกว่าสัญญาณโทรศัพท์โดนตัดยังไงล่ะ” นอยเออร์มีสีหน้านิ่งไป
เสียงเค้าราบเรียบแต่ทว่าตึงเครียดเป็นอย่างมาก แล้วพูดต่อ
“จากที่ฉันได้ยินพวกนั้นคุยกัน พวกมันสื่อสารกันผ่านวิทยุความถี่ของตัวเอง มันจะส่งสัญญาณแค่ในบริเวณนี้เท่านั้น......นอกนั้นถือว่าหมดสิทธิ์
พวกมันตัดกำลังเราไม่ให้โทรไปเรียกกำลังเสริมได้”
เนย์มาร์ยกนิ้วขึ้นเหมือนมีความเห็น
แต่โดนนอยเออร์ชิงพูดขึ้นเสียก่อน
“ถ้าเค้าเรียกไปจริงก่อนโดนตัดสัญญาณ
......นี่มันก็ผ่านมาเกือบค่อนคืนแล้ว ถ้ากำลังเสริมได้รับข้อความจริง ก็คงมากันตั้งนานแล้ว”
ทุกคนมองหน้ากันไปมา
“เจ้าหน้าที่อะไรนั่นของพวกนายโทรออกไปขอความช่วยเหลือจากกำลังเสริมไม่ได้หรอกนะ เค้าไม่มีสิทธิ์พูดด้วยซ้ำว่าทำแบบนั้นไปแล้ว”
คราวนี้ทุกคนหน้าซีดเผือด
.
.
.
TBC.
--------------------------------------------------------------------------------------------
ห๊ะ! ห๊าาาา!
O_o ว่าเยี่ยงไรนะเฮียมานูเอลขาาา!? OMG!!เป็นแบบนั้นไปเสียแล้ววว
>{}< นี่ล่ะค่ะ
ที่ไรท์พยายามจะบอกรีดๆ .........เค้ามาแล้วววว
อร๊ายยย
ว่าแต่นี่ก็เหลือเวลาอีกแค่วันเดียวแล้วนะคะ สำหรับ เวลาเปิดจองการ์ดฉลองปิดฟิค
พร้อมของแถมสุดเริด! ใครยังไม่ได้เสนอชื่อค่ะ รีบด่วนเลยค่ะ
เพียงแค่วันพรุ่งนี้วันสุดท้ายเท่านั้น
เช้าวันถัดไป ไรท์จะปิดรับแล้วนะคะ
วันรุ่งพรุ่งนี้ทุกท่านยังมีโอกาสอยู่ค่ะ
แต่ถ้าหากเลยเถิดไปจนถึงวันรุ่งของพรุ่งวันที่ 1 พฤษภาคมแล้ว ไรท์จิไม่รับแล้วนะคะ ><
วันพรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้วนะคะ
>///<!! นี่คือเฟสของไรท์ค่ะ >>แฟนฟิคฮอลลีวู้ด<< เข้ามาทักทายหรือพูดคุยกันได้เสมอเลยนะคะ
(แต่ช่วงนี้ไรท์ไม่ว่างนะเออ ยุ่งนิดหน่อยค่ะ)
และใน Part ต่อไปจะเป็นอย่างไร? เค้าที่เพิ่งถูกเปิดโปงจะทำอะไร? และเฮียกับเหมียวของเราจะเป็นไปยังไง? เฮียจะปกป้องเหมียวได้หรือไม่? ติดตามชมกันได้ใน Part หน้าค่ะ!
รักรีดนะเออ See You Again ค่ะ //คิดถึงพี่พอล TWT...Fast 7 เกี่ยวไรด้วย//
ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund
3 ความคิดเห็น:
ลางสังหรณ์ไม่ดีเลย คุณตำรวจที่มาช่วยเป็นคนไม่ดีแน่ๆ t wt
เฮียก็เจ็บแผลอยู่อีก เหมียวแกต้องฮึบไว้นะ เราจะรอดไปด้วยกัน
ขอให้ทุกคนปลอดภัยยย /สวดมนต์แรง
เห้ยหักมุมมมมมมมมมม
เฮียจิรอดมั้ย ละเหมียวจะเปนไง
สู้ๆนะคริส ปกป้องลูกแมวน้อยให้ได้
ว่าแต่ จูบกันไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย แอร๊ยยยย
อ่านแล้วรู้สึกสงสัยในตัวเจ้าหน้าที่จาโรขึ้นมาตะงิดๆเสียแล้ว...
ที่จริงก็ออกจะรู้สึกสงสัยตั้งแต่ตอนแรกๆของเรื่อง ที่ตัวละครตัวนี้ปรากฏตัวออกมา ดูจะมีปริศนาที่คาดไม่ถึงค่ะ แต่ก็หวังว่าอย่าเป็นแบบที่คนอ่านกำลังคิดตอนนี้เลย ไม่รู้คริสกับลีโอจะเป็นอย่างไรต่อไป
เจ้าหน้าที่จาโรโผล่ออกมาดูจะบังเอิญจะจงใจเกินไปหน่อย อย่างที่นอยเออร์ว่า คิดตามแล้วสงสัยตัวละครตัวนี้จริงๆค่ะ อืม...บอกไม่ถูก //รู้สึกเหมือนสวมวิญญาณสายลับแปบนึงนะ - -"//
แต่ว่า สถานการณ์ ณ ปัจจุบันนี้. ปมต่างๆเริ่มจะขมวดเข้าด้วยกันแล้ว คงจะมีะไรที่ต้องลุ้นอีกมากแน่ๆเลย แต่ไม่อยากให้เป็นแบบที่คิดเล้ยย...จริงๆนา
แสดงความคิดเห็น