อร๊ายยยยยย งือออ
มาต่อแล้วค่ะ Part สุดท้ายยยย เมื่อวานไม่รู้อะไรลงค่ะที่บ้านยุ่งมาก (ไม่รู้? และแกรู้ว่ายุ่งได้ไง?)
บางทีไรท์ก็งงกับคำพูดตัวเองค่ะ -*-
แต่วันนี้รีบมาลงทันทีเลยค่ะที่ว่าง 55555
เราได้ลงแล้วนะเออ
แบบว่าร็สึกผิดหนักมากเลยค่ะที่ปล่อยให้รีดค้าง งืออ ขอโทษนะคะ แต่ตอนนี้มาแล้วค่ะ 55555 งั้นไปอ่านกันต่อเลยนะคะ ><
-------------------------------------------------------------------------------------
“อยู่กับพี่สักสิบนาทีสิ” ร่างสูงว่า
“ถ้าทำพี่หมดแรงจะยอมให้นอนเลย” ร่างสูงยิ้มแต่อีกคนหนึ่งกลับยื่นปากใส่
ช่างกล้าพูดนะมิก้า......
“พี่น่ะสิ ทำผมหมดแรง”
เด็กหนุ่มว่า พลางทำหน้ามุ้ย ใครจะไปทำอีกคนหนึ่งหมดแรงได้กัน
มีแต่เจ้าตัวนั่นแหละที่จะโดนช่วงชิงไปเสียมากกว่า เป็นทริสตองหรอกนะที่นัดคืนนี้ได้ลงเล่นทั้งเกมส์จนจบการแข่งขัน มิก้าเองก็เพิ่งจะลงเล่นในครึ่งหลังนี่เอง พูดถึงทางเทคนิคแล้วร่างเล็กเสียเปรียบกว่าเห็นๆ
“ไม่เอาด้วยหรอก ใครจะไปทำพี่หมดแรงได้กันเล่า” ทริสตองจับไหล่มิก้า
“ตะ แต่พี่หยุดมือก่อนได้ไหม...อึก ฮาา ผม...อื้อ
จะ...” ร่างเล็กจิกเล็บสั้นๆ ลงบนไหล่แกร่ง แล้วเกร็งแน่นเมื่อความเร็วของฝ่ามืออุ่นนั้นเร่งจังหวะขึ้น ซึ่งดูเหมือนทริสตองอาจไม่มีทางเลือกมากนักจริงๆ
“แค่สิบนาทีก็ได้ พี่ไม่ขอมากหรอก”
นั่นอย่างไร หากทริสตองจะปฏิเสธไม่เล่นกับมิก้า
แต่ร่างสูงก็คงจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองต้องทำอะไรเก้ออยู่แล้วเป็นแน่......ที่หาอะไรทำในตอนกลางคืนบนเตียงแบบนี้ เค้าคงไม่ใช่เพียงเอาคืนเด็กซนที่กัดนิ้วแข็งๆ
ของตนเองเสียแล้วล่ะ
ทริสตองเม้มปากแน่นแล้วเปลี่ยนมากอดพี่ชายที่เริ่มขยับมือเร็วขึ้นเสียจนกล้ามแขนเกร็งเป็นรูปร่าง
“พี่มิก้า..อ๊า!...อืออ จะ ไม่ไหวแล้ว...อ่าา..า อะ อ้าา!” ร่างเล็กเด้งตัวขึ้นขณะเบียดยอดอกฉ่ำน้ำนั้นเข้าไปกับแผ่นอกล้ำของรุ่นพี่ด้วยแรงกอด
น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเต็มอุ้งมือของอีกคนหนึ่งที่กุมรอรับอยู่แล้ว มันเลอะเทอะเต็มไปหมดจนบางส่วนล้มออกมาจากมือของมิก้า
“อาา” เด็กหนุ่มตัวสั่นจากการที่เพิ่งได้ปลดปล่อยในรอบหลายต่อหลายวันในอ้อมกอดของชายหนุ่มร่างกำยำ ทริสตองหอบหายใจหนัก ก่อนมิก้าจะเปิดฉากแลกลิ้นกันอีกครั้งแต่ทว่าครั้งนี้ค่อยเป็นค่อยไป
ไม่รุนแรงเพราะอยากแกล้งร่างเล็กอีกแล้ว ฝ่ามือแกร่งเลื่อนขึ้นมาลูบตรงท้ายทอยเนียนละเอียดอย่างอ่อนโยน นวดวนและรั้งประคองไว้ไม่ให้อีกคนหนึ่งต้องถอนจูบออกไปเสียก่อน
ก่อนพี่ชายร่างสูงจะจับน้องนอนคว่ำกับลงเตียงแล้วก้มลงฝังลิ้นลงไปในกลีบก้นขาวเนียนที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้องเลยนอกจากเค้า
ชายหนุ่มใช้ลิ้นแตะไปที่ช่องทางสีหวานนั้นจนเด็กหนุ่มสะดุ้งตัวเบาๆ ก่อนมิก้าจะเลียไปที่ปากทางอ่อนนุ่มนั้นอย่างละเมียดละไม ทริสตองที่โก่งโค้งตามใจพี่ชาย กอดหมอนนุ่มฟูเสียจนแทบกลายเป็นเนื้อเดียวกัน
เจ้าตัวฝังหน้าลงไปแล้วจิกเล็บสั้นเข้ากับหมอนนั่นอย่างแรงเพราะความเสียวซ่านที่ชวนให้หดเกร็งทุกสัมผัส นิ้วเท้าเล็กๆ จิกเข้าหากันแน่นพร้อมทั้งบอกตัวเองไว้ว่าอย่าทำให้ขาที่เริ่มสั่นน้อยๆ
นั้นเสียหลักล้มลงมาอย่างเด็ดขาด
และก่อนจะได้ทำอะไรร่างเล็กก็รู้สึกถึงความเย็นที่ไหลเวียนเข้ามาในกายพร้อมสัมผัสแข็งขืนจากนิ้วของอีกคนหนึ่งเสียแล้ว
“อาา อ่าา...า ฮึก” ทริสตองฝังหน้าลงไปบนหมอนอีกครั้ง
ในตอนที่มิก้าขยับนิ้วของตัวเองเข้าไปลึกขึ้นแล้วถอนออกมาก่อนจะดันเข้าไปใหม่.....ไม่ยากเย็นนัก สะโพกน้อยๆ สั่นเทาถูกประคองให้ตั้งขนานกับพื้นเตียงต่อไป การขยายช่องทางไม่ได้นานและยากลำบากนักเนื่องจากทริสตองเคยมีประสบการณ์กับมิก้ามาก่อน ร่างสูงจึงสามารถสอดนิ้วเข้าไปได้อีกหนึ่งอย่างสบายๆ
ในตอนนี้ทั้งนิ้วกลางและนิ้วนางของเค้าจึงเคลื่อนเข้าออกอยู่ในตัวของรุ่นน้องอย่างเนิบช้า
ไม่รีบเร่ง
แต่ร่างสูงตอนนี้ก็ดูท่าจะไม่ไหวเสียแล้ว เค้าต้องการจะปลดปล่อยและพุ่งทะยานเข้าไปในตัวของน้องชาย ความอดทนกำลังมาถึงขีดจำกัด ร่างสูงจึงขยับไปให้ลึกจนสุดข้อสามสี่ครั้งแล้วถอนนิ้วออกมา
ก่อนจะพลิกร่างที่แทบไร้เรี่ยวแรงจนอ่อนปวกเปียกนั้นให้หันกลับมาประจันหน้ากันตามเดิม
ทริสตองหนุนหมอนใบเดียวกันที่เจ้าตัวใช้ระบายความทรมานถูกจับให้อ้าขาออกก่อนจะรู้สึกร้อนวูบไปทั่วท้องน้อยเนื่องจากขนาดแท่งแกนกายที่ขยายใหญ่ขึ้นของรุ่นพี่ ไม่ว่าจะกี่ครั้งเด็กหนุ่มก็ยังไม่เคยนึกชินกับมันเสียที มีแต่จะถอยหนีเสียด้วยซ้ำ
ชายหนุ่มจ่อแกนกายของตัวเองไปจิ้มที่ตรงช่องทางชื่นแฉะของรุ่นน้องแล้วทำการดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ
“อ้าา!” ทริสตองร้องออกมาเมื่อมันเข้าได้ไม่ถึงครึ่งเพราะส่วนที่อยู่ด้านในไม่ได้ถูกขยายไปด้วย อีกฝ่ายหนึ่งจึงต้องแช่กายไว้แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปอีกครั้งหนึ่ง ทริสตองร้องดังมากขึ้นกว่าเดิม การต่อสู้ระหว่างความแข็งขืนและพลังบีบรัดอันไม่ยอมความของผนังช่องทางอ่อนนุ่มนั้น ร่างสูงจึงถอนมันออกมาเล็กน้อยพอให้ร่างเล็กหยุดบ่นว่าเจ็บก่อนจะปลุกปั่นส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กเพื่อช่วยให้อะไรๆ
ง่ายขึ้นมากกว่านี้
ขาคู่ขาวเสียดสีไปมาอยู่ข้างลำตัวของมิก้า
ก่อนชายหนุ่มจะก้มลงบอกแล้วเริ่มทำการชำแรกกายอีกครั้ง “อย่าเกร็งล่ะ
เดี๋ยวจะเจ็บอีก”
“อะ ฮึกก” ทริสตองกัดริมฝีปากไว้เกือบไม่ทัน
มือขาวๆ เอื้อมขึ้นไปเกาะต้นแขนแข็งแรงไว้เพื่อหาที่ยึดเกาะ จนในท้ายที่สุดร่างสูงก็สอดเข้าไปได้จนสุดกาย มิก้าหอบหายใจเล็กน้อยจากความคับแน่นและตอดรัดเป็นจังหวะ
ในตอนที่เด็กหนุ่มด้านล่างก็มีเหงื่อกาฬเกาะพราวอยู่บนขมับทั้งสองข้าง คนที่อยู่ด้านบนจึงเอื้อมมือลงไปใช้นิ้วหัวแม่มือเกลี่ยให้อย่างอ่อนโยนแล้วยึดสะโพกนุ่มมือด้านล่างไว้ก่อนจะเริ่มขยับ
“อ่า...า ฮึก ฮาา ฮะ อือ
พี่ครับ...อ่า”
“อาา...ทริสตอง” น้องชายรัดเค้าแน่นเหลือเกิน ร่างสูงแทบขยับไม่ได้ก่อนจะทำไปอย่างเนิบช้ามากที่สุดเพื่อให้ร่างกายของทริสตองยอมเชื่อใจและผ่อนคลายให้เค้า
“อืออ พี่มิก้า...ฮะ อ้าา” เด็กหนุ่มแอ่นตัวขึ้นเพราะพี่ชายดันเข้ามาเร็วเกินไป
“โทษทีทริสตอง...อ่าา อา” คนทำขอโทษปนเสียงคราง ก่อนกิจกรรมที่เต็มไปด้วยการต่อรองด้วยเสียงครางทุ้มต่ำและหวีดหวิวจะดังขึ้นเป็นระรอกภายในห้องมืดสลัวที่แสนจะเป็นส่วนตัวนี้ของร่างสูง มิก้ามักจะเผลอสวนกายเข้าไปเร็วและแรงเกินเสมอจนน้องชายต้องกอดคอและร้องปรามให้ช้าลงหน่อย
ร่างสูงโยกตัวไปตามแรงปรารถนาอย่างค่อยเป็นค่อยไปและหักห้ามใจมากที่สุด กระทั่งในตอนท้ายทริสตองก็ยอมให้เค้าขยับตามใจชอบได้เสียที ชายหนุ่มตะล่อมเพิ่มจังหวะไปเรื่อยๆ จนไม่มีคำบ่นของรุ่นน้องแล้วก็เร่งจังหวะจนถึงที่สุด
เนื่องจากความต้องการในอกเค้าแทบจะล้นทะลักออกมาได้อยู่แล้วตั้งแต่สอดใส่เข้ามาในตัวทริสตอง
“อ๊าา...อ่าาา ฮึก อ้า
อื้อๆๆๆ พี่มิก้า ฮะ...อ้าา” เด็กหนุ่มด้านใต้ยึดหมอนใบฟูไว้แน่น ขาขาวกระจ่างก็โดนกางให้อ้าออกอยู่บนแขนของรุ่นพี่ สะโพกเต่งตึงที่โดนกระแทกกายเข้าออกถูกดันให้เด้งขึ้น ใบหน้าของทริสตองแดงซ่านจากความเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้น ดวงตาฉ่ำน้ำใสๆ นั้นช้อนมองมิก้าที่อยู่ด้านบนอย่างไร้การต่อต้าน ถึงแม้จะไม่ได้เป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่แรกแต่รุ่นพี่ร่างสูงคนนี้ก็เป็นคนหาเรื่องแกล้งเจ้าตัวเองให้ทริสตองต้องโยเยใส่ตั้งแต่จับถอดเสื้อผ้า
......ถ้าหากบอกกันดีๆ แล้วไม่ทำตัวเอาเปรียบตั้งแต่แรกก็ดีอยู่หรอกนะ.......
เสียงเฉอะแฉะดังขึ้นตามการสวนกายเข้าออกของร่างสูง
มันฟังดูกระชั้นชิดตามการขยับและอาจทำให้อุณหภูมิตรงที่กายเชื่อมกันร้อนขึ้นเป็นเท่าตัวมากกว่าเดิมในครั้งแรก มิก้าพยายามทำอย่างนุ่มนวลไม่ให้ทริสตองต้องเจ็บที่สุดแล้ว
ควบคู่กับการเร่งเครื่องไม่ให้ตกจากการพุ่งสูงของอารมณ์ใคร่
“อ้าา ทริสตอง อ่า”
“อื้อ พี่..อึก...มิก้า อ้าา
ฮาา...า อิ อ่า จะไม่ไหวแล้วครับ...ผมจะ...อ้าา อาๆๆๆ พี่มิก้า”
“อาา อีกเดี๋ยว...อ่า อึก พร้อมกันนะ”
ร่างสูงเร่งการซอยสะโพกให้ถี่ยิบและกดเข้าไปติดกับสะโพกนิ่มอย่างแนบชิดมากขึ้น เมื่อความร้อนภายในกายของทั้งสองกำลังปะทุอยู่ข้างในทั้งแกนกายใหญ่ที่ต้องการจะปลดปล่อยจนปวดหนึบและช่องทางคับแคบที่บีบรัดเป็นจังหวะ
ต่างไม่มีใครยอมใคร
มิก้าโน้มตัวต่ำลงแล้วไสกายเข้าไปด้วยความเร็วจนทำให้เตียงเกิดการสั่นไหว ทริสตองร้องเรียกชื่อมิก้าในขณะที่อีกคนหนึ่งก็พร่ำเรียกและกอดกายนั้นแน่นไปด้วยเช่นกัน กระทั่งการขยับครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มจับขาขาวให้อ้าออกกว้างแล้วฝังกายเข้าไปจนสุดเพื่อปลดปล่อยความต้องการทุกหยาดหยดให้เข้าไปในตัวอ้อนแอ้นที่แอ่นกายขึ้นเมื่อร่างกายกระตุกเกร็งจนหัวสมองขาวโพลน
“อ้า!” ทริสตองทิ้งตัวลงบนพื้นเตียง
พร้อมกับน้ำรักที่ออกมาอีกระรอกหนึ่งและเปรอะเปื้อนชายหนุ่มทั้งสองอย่างทั่วกัน
คนด้านบนที่เหงื่อเกาะพราวทั่วร่างกายหอบหายใจหนัก
เอื้อมมือลงไปปัดป่ายเส้นผมที่หล่นลงมาปรกหน้าให้ร่างเล็กแต่ปรากฏมิก้ากลับพบว่าทริสตองหลับไปเสียแล้ว.....หรือจะเรียกว่าหมดสติกันแน่นะ ร่างสูงกลืนน้ำลายลงคออย่างยำลำบากก่อนจะค่อยๆ
ถอดแกนกายออกมา พร้อมกันนั้นเสียงครางอื้ออึงในลำคอก็ดังขึ้นด้วยแต่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด ลมหายใจที่สม่ำเสมอบ่งบอกว่าเจ้าตัวเข้าห้วงแห่งนิทราไปเรียบร้อยแล้ว
คงจะหลับไปงั้นสินะ......ร่างสูงลูบแก้มใสที่ขึ้นสีอมชมพูจัดเพราะกิจกรรมเร่งจังหวะเมื่อครู่นี้ แล้วจูบหน้าผากของทริสตองเบาๆ
ก่อนเค้าจะบอกตัวเองว่าให้ลุกขึ้นแล้วเช็ดของๆ ตัวเองที่ไหลย้อนออกมาจากตัวของรุ่นน้องเพื่อให้อีกคนหนึ่งรู้สึกสบายตัวมากกว่านี้ เมื่อเสร็จแล้วจึงนอนลงข้างตัวทริสตอง คว้าร่างกายอ่อนปวกเปียกเพราะหลับไปแล้วของเจ้าตัวมากอดไว้ก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกันความหนาวจากเครื่องปรับอาการที่กลับมามีบทบาทอีกครั้งหลังจากความร้อนรุมในกายของหนุ่มทั้งสองลดลงแล้ว
มิก้ากระชับตัวทริสตองในอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ดอมดมซอกคอหอมก่อนความง่วงและเหนื่อยล้าจะเรียกหาเค้าบ้าง ร่างสูงเข้าสู่ห้วงนินทราตามเด็กหนุ่มในอ้อมกอดไปในที่สุดหลังจากที่คิดอยู่ในใจกับตัวเองพรุ่งนี้เช้าทริสตองจะบ่นกระปอดกระแปดใส่เค้าที่ดันทุรังทำหรือเปล่านะ
***************************************************************************
10.15 น. ......
“ทริสตอง...ทริสตอง ตื่นได้แล้วนะ
วันนี้ต้องไปซ้อมไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวสายเอานา” เสียงทุ้มดังขึ้นแทรกโสตประสาทเข้ามาอย่างนุ่มนวลพร้อมแรงเขย่าน้อยๆ
ที่ไหล่ขาวเปลือยเปล่า แรงยวบของเตียงทำให้รู้ว่าคนเรียกนั่งอยู่ข้างตัวเด็กหนุ่มที่นอนคว่ำหน้ากอดหมอนใบอุ่นอยู่อย่างแสนสบาย
คนโดนปลุกหน้ายู่ก่อนจะถูหน้ากับหมอนแล้วหันหนีไปอีกทางหนึ่ง
“อืออ อื้อ ฮึ” เด็กหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสงอแง ไม่ยอม
อยากจะนอนต่อท่าเดียว จนพี่ชายร่างสูงที่สวมเพียงกางเกงผ้ายืดขาวยาวจะยิ้มอ่อน
ขยี้ผมยุ่งเหยิงของทริสตองแล้วลองอีกครั้งหนึ่ง
ใบหน้าสดชื่นของคนกระปรี้กระเปร้าก้มลงไปใกล้ๆ
กระซิบปลุกเด็กขี้เซาอย่างที่เค้าชอบทำบ่อยๆ “เดี๋ยวพี่โก้เค้าจะว่าเอานะ ตื่นเถอะ”
นอกจากจะอ้างอิงถึงบุคคลที่เป็นโค้ชแล้ว มิก้ายังใช้จมูกซุกไซร้เข้าไปหาความหอมถึงซอกคอและเรื่อยขึ้นมาหาใบหูนิ่ม เค้าดูเม้มจนมันกลายเป็นสีชมพู
“อื้ออ อืมม งืม” ทริสตองยอมตื่นในที่สุดแต่เสียงบ่นงึมงำอื้ออึงในลำคอราวกับต้องการประท้วงคนขัดเวลานอนก็ดังออกมาอู้อี้ไม่ยอมหยุด มิก้าแกะเด็กหนุ่มที่นั่งหลับตาเคี้ยวปากตัวเองแจ๊บๆ
อยู่อย่างเกียจคร้านให้ไปอาบน้ำได้สำเร็จ ก่อนจะกลับมาเตรียมอาหารเช้าอย่างง่ายๆ
ต่อ ในครัวนี้ยังพอมีอะไรอยู่บ้างจากการมาครั้งที่แล้วของพวกเค้า ซึ่งหลังจากคบกันมาตั้งแต่นั้นก็แวะมาที่นี่อยู่บ่อยครั้ง
คอนโดนี้จึงไม่ใช่ที่ๆ ร่างสูงปล่อยเอาไว้ให้ทิ้งร้างอีกต่อไป
และไม่นานนักเด็กหนุ่มที่เข้าไปปรับตัวรับความสดชื่นในห้องน้ำก็ออกมาพร้อมกับหน้าตาที่แจ่มใสขึ้น ทริสตองตรงมานั่งที่โต๊ะอาหารเล็กๆ ขนาดกะทัดรัดสำหรับสองที่นั่งอย่างรู้งานโดยที่ไม่ต้องรอให้มิก้าเอ่ยเรียก
“ไข่กับขนมปัง แล้วก็ไส้กรอกหนังกรอบๆ
อย่างที่ทริสตองชอบ....อืม ทานนี่รองท้องไปก่อนล่ะกันเดี๋ยวก่อนไปซ่อมเราคอยแวะทานกันอีกทีดีไหม?”
ร่างสูงที่วางจานอาหารน่าตาน่าทานลงตรงหน้าเด็กหนุ่มบอกก่อนจะวางจานแบบเดียวกันนั้นกับที่ของตนเองบ้าง ในวันนี้ทริสตองมีนัดซ้อมเตรียมความพร้อมสำหรับการแข่งนัดตัดสินในวันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงวัน
ร่างสูงจึงตั้งใจจะพาอีกฝ่ายไปหาอะไรทานให้อยู่ท้องมากพอที่จะฟิตซ้อมยาวไปได้ตลอดทั้งบ่าย
“นัดแข่งพรุ่งนี้ไม่มีชื่อพี่มิก้าเหรอครับ?”
ทริสที่เขี่ยไส้กรอกอยู่ในจานเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ นึกอยากลงเตะกับรุ่นพี่ร่างสูงอีกครั้งหนึ่ง
มิก้ายิ้มแล้วหัวเราะน้อยๆ “ไม่มีหรอก
แต่วันพรุ่งนี้พี่จะไปด้วยนะ จะให้กำลังใจอยู่ข้างๆ สนามไง”
“งั้นผมทำงานยากอีกแล้วน่ะสิ” ร่างเล็กกัดไส้กรอกดัง
กร๊อบ เลิกคิ้วขึ้นสูงเหมือนจะบอกว่าเค้าทำไม่ได้ถ้าไม่มีมิก้า
“เอาน่า” รุ่นที่ร่างสูงให้กำลังใจ “คิดซะว่าเล่นเผื่อส่วนของพี่ด้วยก็แล้วกัน....แต่ไม่ใช่ว่าไปเล่นเผื่อพี่แล้วเจ็บตัวกลับมานะ”
คนสั่งสอนชี้ส้อมมาหาคนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “ระวังตัวดีๆ รู้รึเปล่า? ถ้าโดนกระแทกก็ต้องอดทนไว้
อย่าทำพี่โก้เค้าผิดหวังล่ะ” มาถึงจุดนี้จะพูดถึงโค้ชคนเก่งไม่ได้เลย
เพราะเนื่องจากบุคคลดังกล่าวเพียรบอกพวกเค้ามาแต่ไหนแต่ไรแล้วว่าการเป็นนักกีฬาที่ดีความอดทนและน้ำใจสำคัญที่สุด
“ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอกน่า” เด็กฝรั่งเศสที่ก้มหน้าก้มตาจัดการอาหารในจานอยู่อย่างขะมักเขม้นบอก
“ว่าแต่พี่ว่าเราจะมีโอกาสชนะจอร์แดนไหม? เราไม่เคยชนะเค้ามาก่อนเลยนะ อีกอย่างผู้เล่นฝั่งนั้นก็ตัวใหญ่กว่าด้วย”
เด็กหนุ่มที่เมื่อครู่นี้งอแงอยากจะนอนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เสนอหัวข้อคุยกับรุ่นพี่ถามความเห็นอย่างเป็นการเป็นงานขึ้นมา
ทั้งสองพูดคุยกันเพลินจนกินเวลาไปเกือบชั่วโมง จนพี่ชายร่างสูงต้องเร่งพาน้องชายที่มีตารางซ้อมนัดแนะเกี่ยวกับแผนการเล่นในเที่ยงวันนี้ไปให้ทันเวลา
พร้อมทั้งแวะทานมื้อเที่ยงให้พอมีแรงซ้อมก่อนเข้าสนามกีฬาอีกด้วย
“โอยย เกือบไม่ทันแหนะ” ทริสตองอุทาน
มันกลายเป็นเสียงที่น่ารักมากกว่าที่เจ้าตัวคิดเอาไว้เสียจนคนที่ขับรถพามาส่งจะหันไปยิ้มให้ นานวันไปร่างเล็กที่แสนจะขี้อายและไม่ชอบพูดไม่ชอบยิ้มคนนี้มักจะค่อยๆ
แสดงท่าทางน่ารักๆ ที่ดูธรรมชาติของเจ้าตัวให้มิก้าอยู่เสมอ
และมันน่ารักไม่หยอกเลยล่ะ.....
“พี่มิก้าลงไปด้วยไหมฮะ?”
ทริสตองยิ้ม ไม่รู้ตัวว่าทำตัวเหมือนเด็กติดพี่ไปแล้ว และมิก้าชอบรอยยิ้มนั้นเสมอ......โอ้ ไม่สิ
เค้ารักมันเลยล่ะ
“ไปสิ” ร่างสูงตอบรับแล้วยิ้มตอบ ก่อนเค้าจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับอีกคนหนึ่งแล้วทั้งสองก็จูบกันก่อนลงจากรถ มิก้ากับทริสตองเดินลงจากรถไปแล้วเดินเข้าไปยังสนามซ้อมด้านใน แต่หารู้ไม่มีคนยืนแข็งอยู่ที่มุมเสาซีเมนต์ใหญ่ในโรงจอดรถ
ปลายสายเรียกย้ำ และตื่นตกใจอย่างเห็นได้ชัดที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากคนที่ถือสายคุยด้วย ชนาธิปอ้าปากค้าง พยายามสั่งการให้มันขยับอีกครั้งก่อนจะอึกอัก
แล้วเปลี่ยนมาเป็นพูดระรัวกับปลายสายอย่างเมามันส์ “อะ อะ อะ เอ้ย อะ
ไอ้...ปุยส์ ปุยส์ ปูยย! มะ มะ เมื่อกี้นี้มัน เฮ้ยยย
@$&&*&(&&))” แล้วคำเล่าเรื่องก็พรั่งพรูออกมาจากปากที่ในเวลาปรกติก็แสนจะช่างจ่อแล้วแต่พอเจ่าตัวยิ่งตื่นเต้นมันก็ยิ่งทำให้คนฟังที่โทรมาถามไถ่ฟังแทบไม่รู้เรื่องไปเลย
ก็จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน กำลังเดินเข้ามาอยู่ดีๆ
ก็เห็นสองคนในรถนั้นจูบกันแบบชนิดที่ว่าให้มองโลกในแง่ดีก็คงจะงัดหาเหตุผลมาโต้ตอบไม่ขึ้นหรอกว่าสองคนนั้นไม่ได้จูบกันแบบคนรักน่ะ! จะว่ากระซิบข้างหูกันก็ไม่น่าจะใช่
เพราะมันอยู่ในรถกันสองคนจะไปกระซิบหนีหูคนอื่นหามะเขืออะไรฟระ!
ดังนั้นเรื่องที่เจ้าตัวชอบแซวสองคนนั้นอยู่เรื่อยๆ
หลังจากที่เริ่มสนิทกันแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยก็เป็นความจริงงั้นสินะ......โอ้
พระพุทธเจ้า พระอัลเลาะห์ พระเยซู
เอาจริงเหรอวะเนี่ยย!?
“แมร่งทำไมไม่บอกกันมั่งเลยวะ!” ชนาธิปวางสายไปแล้วเดินดุ่มๆ
เข้าสนามตามไปบ้าง นึกไม่พอใจอยู่น้อยๆ ที่สองคนนั้นมีความลับสำคัญกันถึงขนาดนี้กับคนทั้งทีม นี่ไม่ไว้ใจกันขนาดนั้นเลยหรือ อย่างน้อยบอกเค้าก็ได้ จะเก็บความลับไว้อย่างดีเลยเถอะ.....ถึงแม้เจ้าตัวอาจเป็นคนสุดท้ายที่มิก้ากับทริสตองคิดจะบอกก็เถอะ แต่ชนาธิปแยกแยะออกว่าอะไรควรจ่อไม่ควรจ่อนะ
เอ๊ะ แต่จะว่าไปเมื่อกี้เค้าบอกชัปปุยส์ไปแล้วนี่นา......
เวรล่ะ ลืมนึกไป แต่เอาเถอะ โมฆะล่ะกัน ปุยส์มันไม่ปากเปราะอยู่แล้วหนิ
ฮ่าๆๆๆ ลืมนึกไปจริงๆ แฮ่ะ
ตื่นเต้นไปหน่อย โทษทีนะทริสตองมิก้า
.
.
.
FIN.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฮร๊ายยยยย เค้างู้งี้กันได้น่ารักมากเลยค่ะ ทริสตองแอบดื้อไม่อยากตื่นแฮ่ะ 5555 อย่างนี้ต้องจับหยิก >///< มอบหน้าที่นี้ให้มิก้าไปเลยค่ะ
555555
เจเจ รู้สึกจะมาถูกเวลาและจังหวะมาก ไปบอกให้ปุยส์ฟังซะงั้น (ชีวิตจริงชัปปุยส์มองเจเหมือนเป็นคนบ้าคนหนึ่ง แต่เค้ามองตลอดไม่ยอมละสายตาเลยค่ะ 55555) + (หลงรักคนบ้า
5555) เจดูแบบว่ายุกยิกอยู่ไม่สุขมากเลยค่ะ จะเวลาไหนก็ไม่อยู่เฉยเลย ปุยส์อาจชอบตรงนี้ ฮาาาา
ก็จบไปแล้วนะคะสำหรับ Fandom บอลไทยของคู่นี้ ไรท์อยากจะบอกว่ายากจริงๆ ค่ะที่จะกลับมาเขียนคู่เดิมอีก มีหลายคู่ที่ไรท์อยากเขียนอีกมากๆ เลย
แต่ว่าก็ไม่ได้เขียนค่ะ ไม่นับเฮียเหมียวเพราะโดนอวยดีมากเลยค่ะ
555555เฮียเหมียวเป็นล้านนน!! 55555......โอเค ข้ามเรื่องเฮียเหมียวไปก่อน ที่ไรท์อยากจะบอกก็คือถ้ามีกำลังใจดี
คนอวยเยอะ ให้พลังฟินมากๆ มีแปะรูปแถมคลิปไรท์ก็จะฟินจนผลักดันให้ตัวเองเขียนจนจบได้เลยค่ะ ปัญหาส่วนมากมักอยู่ตรงนี้ล่ะค่ะ ฮาาาา
ถูกใจหรือไม่ ขอฝาก SF เรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของรีดทุกท่านด้วยนะค่าาา
>< แปะเฟสสส >>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<< คุยได้ค่ะ 55555 รักรีดทุกท่านมากมายเลยนะคะ ><
นี่ไง ไอ้คนรู้ความลับ
555555 ซอกซอนเค้าไปทั่วจริงๆ ค่ะ
พูดถึงปุบส์นะ แต่ปุยส์ยังไม่มา 5555 เค้ารอให้ตัวพร้อมนะปุยส์ (นานมากและ)
Just you & I
ภาพโปรไฟล์ IG หนูน่ารักมากเลยจ๊ะทริสตอง -///- เด็กน้อยยยย
ฮ๊อกกกกกก -,.-
-3-
ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund
