สวัสดีค่ะรีดๆ สาวก RonalSi ทุกท่านนนนนนน
>< ก่อนอื่นเลยค่ะไรท์ต้องขอหน่อยค่ะ...........กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
>{}< //กรีดร้อง//
อะ โอ๊ยยย ตรวจทาน Part นี้ไปแล้ว
ไรท์ก็พะเอิญเปิดเพลง Marry Me – Jason Derulo ไปด้วยค่ะ เท่านั้นล่ะค่ะ >///< อร้ายยยยยยยยยยยยย! ตายแล้ว......ไรท์นี่นึกว่าอ่านตอนจบอยู่เลยค่ะ
>///< (แต่ตอนจบจะเหมือนงี้ไหม ไรท์ไม่บอกนะค้าาา >///<) + //สักพักโทรศัพท์ลอย// 555555
แต่ว่า อร้ายยยยย จริงๆ
เลยค่ะ เพลงนี้มันใช่เลยค่ะ เหมาะกับ Part นี้มากๆ
เลยยยยย รีดๆ ก็ลองเปิดฟังดูนะ ถ้าได้ลองอ่านไปด้วยและฟังไปด้วยแล้วจิได้อารมณ์มากๆ
เลยค่ะ ถึงแม้เค้าจะไม่ขอแต่งงานกันจริงๆ
ก็เหอะ 555555+
โอ๊ยยยย
ระทวยเลยค่ะ เจอเฮียโด้รู้สึกแบบนั้นกะเหมียวเข้า อ่าาาา
ถึงวันนี้จะร้อนมาก แต่เฮียก็ทำเอาไรท์ร้อนวาบจนหน้าแดงเลยนะคะ
>////< //นี่ฟิคตัวเองนะเนี่ย....บ้าไปแล้ว -_-“//
และไรท์มาอัพได้สักทีแลว้วนะค้าาา
: ) รีด June Hyuk เห็นคอมเม้นท์ว่าเข้ามาส่องทุกวันเลย
55555 คนนี้ก็อยากกรี๊ดใส่ค่ะ 5555+ อุ
ปลื้มม เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะที่ติดตาม
>///< และไรท์มีกิจกรรมแจกการ์ดพร้อมของแถมสุดชิกสไตล์
RonalSi ไม่อยากให้พลาดกันเลยค่ะ จะแปะกติกาไว้ข้างใต้ในท้าย Part นะคะ และฟรีค่ะ!! ><
อื้มมมมม
รู้สึกไรท์จะหายไปนานเลยค่ะ เมาท์จิบจ้อยไปทั่วเลย
55555 ที่นี้ถ้าหากรีดคนไหนเปิด Marry Me จ่อรอไว้แล้วก็ไปอ่านกันเลยค่าาาาา
>{}<!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------
“เฮ้ยย ตามหามันเจอรึยัง! แล้วใครกันที่เป็นคนยิงปืนขึ้นฟ้า
หาตัวมันมาด้วย.....ข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้เสียงดัง! ป่านนี้ตำรวจคงจะแห่กันมาหมดทั้งกรมแล้ว! รีบหาตัวเจ้านั่นให้เจอแล้วโกยออกไปจากที่นี่
ให้ไวเลย......บัดซบเอ้ย! บัดซบกันทุกตัวจริงๆ !!”
เสียงมหาเทพแห่งซ่องโจรดังขึ้นอีกครั้งอย่างหัวเสีย ทำให้เหล่าลูกน้องพากันเอียงคอหนีหูฟังที่ใส่กันอยู่แทบไม่ทันเลยทีเดียว ชายกลุ่มย่อมๆ ที่ยืนมองต้นไม้ราคาแพงอยู่ข้างสระน้ำก็พากันสะดุ้งเฮือกอนึ่งหัวหน้ามาเอง
แล้วกอดปืนห่อตะบึงวิ่งออกไปอย่างรู้หน้าที่เพื่อไม่ให้ตัวเองดูว่างงาน
เสียงวิ่งหนักๆ ของรองเท้าบู๊ตที่ทำให้ร่างของคนที่อยู่ใต้น้ำอกสั่นขวัญแขวนเคลื่อนไปทางทิศเหนือ
และเงียบไปในที่สุด ทำให้ทั้งสองที่หลบอยู่รีบพากันขึ้นมาบนผิวน้ำอย่างรวดเร็ว
เมสซี่กำลังจะโผล่ขึ้นมาคนแรก
แต่ก็โดนร่างสูงกดหัวเอาไว้และเป็นเค้าเสียเองที่โผล่ขึ้นมาดูลาดลาวก่อน เมื่อสถานการณ์ปลอดภัยจริงๆ แล้ว มือแกร่งก็ดึงเสื้ออีกคนหนึ่งที่จับมือเค้าไว้ให้ขึ้นมาบนผิวน้ำบ้าง........ทั้งคู่สะบัดน้ำและกอบโกยอากาศเข้าไปให้ได้มากที่สุด เมสซี่ดูหอบและเกือบจะสำลักน้ำแต่ดีที่โรนัลโด้กอดเค้าไว้ให้ศีรษะโผล่อยู่พ้นเหนือน้ำเสมอ
ร่างเล็กพ่นน้ำออกจากปากในขณะที่ถูกลากเข้าฝั่ง เมสซี่กลิ้งตัวขึ้นมานอนบนขอบสระเมื่อร่างสูงดันเค้าขึ้นมา
แล้วตามมาด้วยเจ้าตัวที่เจ็บอยู่พอสมควร
ร่างเล็กของลีโอเนล เมสซี่นอนเเผ่อกกระเพื่อม โดยไม่รู้ว่าร่างสูงเป็นอะไร ในขณะที่ร่างสูงที่ช่วยเค้าไว้พาตัวเองมานั่งพิงอยู่ที่ราวจับของสระว่ายน้ำ โรนัลโด้ใช้มือขวากดหัวไหล่ของตัวเองไว้แน่น และมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มีดาวอยู่กระจ่างตาเพื่อหาเรื่องอื่นใส่หัวแทน ลูกกระเดือกบนลำคอของเค้าเลื่อนขึ้นลงเมื่อร่างสูงกลืนน้ำลายลงไป.....และมันบ่อยมากขึ้นทุกที
“โอ้ พระเจ้า ผมนึกว่าเราจะไม่รอดซะแล้วสิ......เฮ้
คุณเป็นอะไรน่ะ” ร่างเล็กที่เพิ่งรอดตายมาด้วยการจุมพิตหัวเราะออกมาน้อยๆ อย่างเหลือเชื่อในขณะที่ลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ต้องทำหน้าตาตกใจทันทีที่เห็นคนที่ช่วยเค้ามีสีหน้าไม่ค่อยดีหนัก
เมสซี่คลานไปหาโรนัลโด้ที่นั่งพิงราวจับอยู่ใกล้ๆ ร่างเล็กดูใจหายไม่น้อยเลย
แต่ยังไม่ทันที่คนถามจะได้เอ่ยอะไรก็ถูกตัดประโยคอย่างรวดเร็วไปเสียก่อน
“คุณ....”
“ไม่ ผมไม่เป็นอะไร” โรนัลโด้พูดเสียงแข็ง และหันไหล่หนีราวกับโดนน้ำร้อนลวก มือแกร่งถูกยกขึ้นมาห้ามร่างเล็กที่พยายามเข้ามาดูเค้า
แต่มันก็โชกไปด้วยเลือด............
เมสซี่ตกใจ ดูเหมือนคนช็อคและหน้าซีดไปชั่วขณะเมื่อเห็นเลือดเพื่อนเก่า
ก่อนจะสะดุ้งตัวเหมือนเพิ่งได้สติแล้วกระพริบตาถี่ๆ ไล่ความกลัวของตัวเองออกไป........คนกลัวเลือดทำหน้าจริงจังในขณะที่เอ่ยออกไป
“แต่คุณเลือดออกนะ ไม่เป็นอะไรซะที่ไหนล่ะ”
“ผมไม่เป็นไรจริงๆ เดี๋ยวมันก็หยุดไหลไปเองแหละ”
ร่างสูงว่า ยังคงไม่ยอมให้อีกคนเข้ามาดูแผลของเค้า
“แต่มือคุณเลือดโชกเลย” ร่างเล็กเถียง และตัดสินใจเลิกพยายามเข้าไปดูแล้วแต่ลุกขึ้นเดินอ้อมไปอีกฝั่งหนึ่งแทน
โรนัลโด้ลดมือลง ถอนหายใจอย่างยอมแพ้แล้วทำหน้าเซ็งเมื่ออีกคนเดินอ้อมมาหาแผลของเค้าเสียเอง ร่างสูงนับถอยหลังรอเมสซี่เป็นลม เพราะเจ้าตัวกลัวเลือดอย่างแรง
...............แต่กลับไม่มีเสียงล้มพับ
หรืออุทานก่อนสลบแต่อย่างใด
โรนัลโด้แปลกใจอย่างยิ่งเมื่อได้ยินเสียงเหมือนเจ็บแทนเค้าเสียเอง...........
แล้วร่างสูงก็ต้องแปลกใจมากขึ้นไปอีก
เมื่อเห็นเมสซี่ถอดเสื้อนอกของตัวเองออกมาอย่างเงอะๆ
งะๆ แล้วกดมันกับแผลบนไหล่ของเค้า..........ใบหน้าเมสซี่ดูเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
และตัวสั่น
โรนัลโด้มีสีหน้าไม่เข้าใจการกระทำของร่างตรงหน้าเป็นอย่างยิ่ง
“คุณ...ทำอะไรน่ะ?” เค้าถามหน้าเอ๋อ ในขณะที่อีกคนหนึ่งตอบหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ก็ห้ามเลือดให้คุณไงถามได้” เมสซี่เสียงบูดในขณะพยายามทำอย่างที่ตนว่า
.............รู้ไหม
ว่าเค้าต้องพยายามอย่างหนักขนาดไหนให้กล้าถอดเสื้อตัวเองออกมาแล้วกดเข้าไปตรงแผลที่มีเลือดไหลออกมาเต็มไปหมดน่ะ!?
แย่ชะมัดที่เค้าทำได้แค่เพียงจับเสื้อให้แช่ไว้อยู่อย่างนั้นด้วยมือที่สั้นหงึกๆ
และไม่สามารถใช้แรงทั้งหมดที่มีได้
เค้าแค่กำลังจะเอาชนะความกลัว เพื่อขอให้ได้ช่วยโรนัลโด้บ้างก็เท่านั้น
แม้มันจะทำให้เค้ารู้สึกสั่นไม่น้อยก็ตามเถอะ(ซึ่งตอนนี้สั่นไปทั้งตัวแล้ว) แต่อย่างน้อยเค้าก็ดีใจที่นี่เป็นครั้งแรกในการพยายามเอาชนะความปอดแหกของตัวเองที่มีต่อเลือดสดๆ
ที่เค้าไม่ชอบเอาเสียเลยได้
โรนัลโด้งงจัด ร่างสูงรู้สึกถึงมือที่กดลงมาบนไหล่เค้า ซึ่งสั่นและบอบบางของคนที่เห็นเลือดก็เป็นลมอย่างเมสซี่ ร่างสูงไม่เข้าใจว่าร่างเล็กจะทำไปทำไมในเมื่อไม่ต้องทำอะไรก็ได้แท้ๆ
............โรนัลโด้ไม่คิดว่าจะมีคนยอมลำบากและพยายามอย่างสูงเพื่อช่วยเค้า........
ร่างสูงมองใบหน้าอ่อนเดียงสาเกินกว่าที่ควรจะเป็นของชายชาวอาร์เจนไตน์
แล้วเพิ่งกระจ่างแจ้งในใจว่าคนๆ นี้.......ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ
เอาเสียเลย
เชื่อเค้าเลย......ร่างสูงคิดในใจแล้วยิ้มออกมาตามแบบฉบับของตัวเอง
ก่อนจะเอ่ยถามเสียงนุ่ม
“คุณไม่กลัวเลือดหรือไง”
โรนัลโด้ยิ้มละมุน
เมสซี่หันมามองเค้าแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่ออย่างตั้งใจ
แล้วหน้าแดง
“มะ...ไม่รู้สิ ผมแค่อยากช่วยคุณ” ประโยคขาดๆ หายๆ ฟังดูประหม่าและไม่แน่ใจของร่างเล็กเรียกเสียงหัวเราะในลำคอของร่างสูงได้เป็นอย่างดี
“คุณกลัวเลือดจับใจขนาดนี้ แล้วไปรู้วิธีห้ามเลือดมาจากไหนล่ะ?”
“ดูทีวี” ร่างเล็กตอบสั้นๆ หน้าเค้าเหมือนเด็กที่กำลังมุ่งมั่นกับอะไรสักอย่าง.....หรือแท้ที่จริงแล้ว
เค้ากำลังทำเป็นไม่สนใจคนที่ยิ้มละมุนมองเค้าอยู่กันแน่
โรนัลโด้พินิจมองท่าทางน่ารักนั้นแล้วไล่มองไปทั่วร่างอันสั่นเทาของอีกคน
“ขอบคุณ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยออกมาปนกับรอยยิ้ม ร่างสูงหลับตาพริ้มแล้วยิ้มคนเดียวอย่างรู้สึกว่าคืนนี้เค้าช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้เป็นเพียงคนเดียว........ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงอันน่ายินดีนี้ของเมสซี่
ร่างเล็กไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่ทำหน้าที่ต่อไป
และมีสีหน้าแปลกๆ หลังจากได้ยินคำขอบคุณที่พาให้หัวใจเบาหวิวของร่างสูง
และจนกระทั่ง โรนัลโด้คิดว่าบาดแผลตัวเองหยุดเต้นตุ้บๆ
แล้วจึงบอกให้หน่วยพยาบาลผู้กล้าหาญของเค้า ละออกไปอย่างอ่อนโยน
“ลีโอ พอแล้วล่ะ มันคงหยุดไหลแล้ว” ร่างสูงพูดแค่นั้น
ก่อนจะจับมือของเมสซี่ออกมาจากไหล่ของเค้าอย่างนุ่มนวล รอยยิ้มบางๆ ยังคงฉาบอยู่บนใบหน้าหล่อเหลานั้นของร่างสูง
ร่างเล็กชะโงกหน้าเข้ามาดูแผลของร่างสูงบ้าง
ก่อนเจ้าตัวจะอุทานออกมาเหมือนเด็กเจอรถแต่งซิ่ง
“โอ้โฮ แผลคุณลึกน่าดูเลยนะ ดูสิ.....” เมสซี่ทำท่าจะเข้าไปใกล้อีก แต่ร่างสูงก็หันไหล่หนีเสียก่อน เค้าไม่ต้องการให้ร่างเล็กต้องเห็นมันอีกแล้ว.......เมสซี่ไม่ควรอยู่ใกล้แผลสดๆ
ที่เลือดเพิ่งหยุดไหลไป
“คุณไม่ต้องดูมันแล้วล่ะ” ร่างสูงยิ้มน้อยๆ
รู้สึกขอบคุณมากที่อีกคนพยายามเพื่อเค้า
แต่เมสซี่ทำหน้าถอนหายใจใส่เค้า
“คุณเจ็บรึเปล่า” ร่างเล็กเอ่ยถาม
“ไม่ ผมไม่เจ็บ” โรนัลโด้ส่ายหน้า สีหน้าเค้าดูเหมือนกำลังมองออกไปในสถานที่ที่สวยที่สุดในโลก
เพราะใบหน้าของร่างสูงไม่เคยปราศจากรอยเปื้อนยิ้มเลย
แต่เมสซี่ไม่แน่ใจ โรนัลโด้เป็นคนมีแผล และก็เป็นเค้าอีกนั่นแหละที่ไม่ได้เป็นอะไรเลย.........ทั้งๆ
ที่ นี่มันเป็นเรื่องวุ่นวายของเค้าแท้ๆ แต่ดูแล้วร่างสูงที่ยิ้มเหมือนคนเมายาตรงหน้าก็หัวดื้อไม่น้อยเลยทีเดียวและคงจะปากแข็งอีกด้วย ดังนั้น ร่างเล็กจึงต้องปล่อยไปอย่างเสียไม่ได้
เมสซี่เอ่ยถามเสียงอ่อยๆ
“คุณแน่ใจนะ”
แต่สีหน้ากังวลก็ยังไม่ไปไหน
“อืม ผมแน่ใจ” และก็เป็นอีกครั้งที่ร่างสูงมีสีหน้าขัดกับสภาพของตัวเอง
เมสซี่มองตามอย่างทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านั้นแล้ว เพราะเค้าไม่ได้เก่งอย่างโรนัลโด้ ที่รู้ว่าควรทำอะไรในสถานการณ์แบบไหน และนึกเสียใจที่ทำตัวไม่ดีไปกับร่างสูงตั้งแต่แรกที่เจอกัน
“ผมขอโทษนะ ที่ทำตัวไม่ดีใส่คุณตอนที่อยู่บนดาดฟ้านั่นน่ะ”
ทีนี้คนที่เริ่มสำนึกผิดก็ก้มลงมองต่ำไปยังพื้นเปียกๆ ที่พวกเค้ากำลังนั่งอยู่ โรนัลโด้เลิกคิ้วอย่างสงสัย ก่อนจะยกมุมปากขึ้นมา
............อ๋อ ได้สิ เล่นเกมเปลือยใจกัน...........
“อ๋อ ไม่หรอก
ผมเองก็ไม่น่าไปพูดแบบนั้นกับคุณก่อนเลย..... .ทั้งๆ ที่ควรจะทำตัวให้น่าคบมากกว่ากว่านั้นเสียด้วยซ้ำ”
โรนัลโด้ก็เพิ่งนึกได้ว่าบนดาดฟ้าไม่มีสื่อมวลชนคอยแอบทำข่าวของพวกเค้าอยู่หรอก.......ยกเว้นโจรในสลัมสองคนที่หมอบอยู่หลังต้นไม้นั่นน่ะนะ
“แฮ่ๆ ผมแอบว่าคุณลับหลังด้วยล่ะ”
ร่างเล็กว่า พลางอมยิ้มอายๆ เป็นครั้งแรก
ร่างสูงชะงักเล็กน้อยแต่ก็เก็บอาการหัวใจกระตุกไว้ได้ แล้วถามออกไปหลังจากมองไปรอบๆ
“แล้วคุณ ‘ว่า’ ผมว่าอะไรล่ะ” โรนัลโด้กระซิบ
ไม่ใช่เพราะระแวดระวังแต่เป็นเพราะเค้าจงใจจะให้มันฟังดูเบาที่สุดแล้วรอดูปฏิกิริยาของร่างเล็ก
“เอ่อ....ผม...” เมสซี่อ่ำๆ อึ่งๆ
และไม่คิดว่าร่างสูงอยากรู้ลึกถึงขนาดนี้ ยิ่งลดเสียงต่ำลงด้วยแล้ว
ร่างเล็กดูไม่แน่ใจ แต่ก็คิดว่าคนใจกว้างอย่างโรนัลโด้คงจะมองข้ามมันไปได้สบายๆ
“เอ่อ...ผมว่า ‘ใครอยากจะไปคุยกับคนแบบคุณกัน’ น่ะ” แต่ถึงแม้จะคิดว่าอีกคนจะยอมยกโทษให้เค้า แต่เสียงของร่างเล็กก็เบาลงไปทุกที
โรนัลโด้หัวเราะเป็นเชิงบอกว่าเค้าไม่ได้คิดติดใจอะไรเลยแถมยังเห็นว่ามันน่ารักด้วยเสียด้วยซ้ำไป
(เพียงแต่เค้าไม่ได้บอกกับเมสซี่ออกไปก็เท่านั้น)
นินทาในใจได้แรงดีจริงๆ เลยแฮ่ะ
เป็นคนอื่นคงแช่งถึงสโมสรไปแล้ว.......ร่างสูคิดในใจ ก่อนจะชวนถามคำถามอื่น
“แล้วคุณขึ้นไปทำอะไรบนนั้นล่ะ คุณกลัวความสูงไม่ใช่เหรอ” โรนัลโด้ถาม
บริเวณนี้เมื่อขาดแสงไฟส่องสว่างจากสระน้ำไปแล้วก็เกือบมืดสนิทไปเลย หากมองมาจากอีกฝั่งหนึ่งก็จะมองไม่เห็นพวกเค้าด้วยซ้ำ ดังนั้นเค้าจึงขออ้อยอิ่งเสียหน่อย.........เพราะอีกไม่นานเค้าก็จะพาเมสซี่ออกไปจากที่นี่แล้ว
“คือผมแค่หลบหน้าผู้หญิงสองคนที่พยายามบังคับให้ผมพูดน่ะ ผมพูดไม่เก่งเท่าไรเลยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามเธอได้ไหม.....และพอผมพูดคงจะฟังดูแปลกๆ
แหง” เมสซี่ไม่มีความมั่นใจในการเข้าสังคมเสียเท่าไร แต่โรนัลโด้นี่คิ้วกระตุกเลยทีเดียว
“คุณพูดไม่เก่งอย่างนั้นเหรอ โอ้โฮ...ผมเกือบไม่เชื่อเลย”
ร่างสูงว่าเสียงออกขำๆ เลยโดนฟาดไปเสียทีหนึ่ง
โรนัลโด้งอตัวแต่ก็ยังกลั้นขำอยู่
เมสซี่หน้าเสียกะทันหัน
“โอ้ ขอโทษ! ผมลืมไปว่าคุณเจ็บ” ร่างเล็กรีบขอโทษของโพย แต่คนโดนก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย ยังคงกลั้นขำต่อไปแล้วเปลี่ยนมาเป็นหัวเราะออกมาในที่สุด
“คุณหยุดหัวเราะได้แล้ว....มันน่าหัวเราะตรงไหนกัน ผมแค่อยากออกไปเที่ยวข้างนอกเท่านั้นเองนะ” เมสซี่ทำหน้าตาย
เมื่อเค้ากำลังโดนอีกคนหนึ่งหัวเราะใส่ในความน่ารักโดนที่เจ้าตัวไม่รู้เลยแบบหยุดไม่อยู่ โรนัลโด้ยอมหยุดในที่สุดและหันมาสนใจร่างตรงหน้าเค้าอีกครั้ง
“ออกไปเที่ยวข้างนอกงั้นเหรอ?” โรนัลโด้มีสีหน้าสนอกสนใจ เช่นเดียวกับที่ร่างเล็กทำหน้าชื่นมื่นขึ้นมาทันทีที่เค้าคิดถึงความคิดอันอิสระของตัวเอง
“อืม คุณคิดดูสิ ว่าเมืองข้างล่างนั่นน่ะน่าออกไปค้นหาแค่ไหน มีแต่รถราสัญจร....ท้องถนนไม่เคยเงียบเลยแม้ในตอนกลางคืน ไฟที่ประดับประดาไปทั่วทั้งเมือง ไหนยังจะผู้คนที่หลั่งไหลมาจากทั่วทุกมุมโลกอีกล่ะ....มันทำให้ผมคิดว่าคงจะดีไม่น้อยเลยถ้าได้ไปเจอผู้คนแปลกหน้ามากมายที่ไม่เคยรู้จัก
และกลางคืนก็ไม่เคยเงียบหรือมืดมิดเลย.....” เมสซี่ยิ้มบางๆ ไม่รู้เลยว่าคนข้างๆ
เค้าก็กำลังจ้องมองรอยยิ้มนั้นของเค้าอยู่อย่างเงียบๆ ด้วยเช่นกัน
“....แต่ผมไม่เข้าไปคุยกับพวกเค้าหรอกนะ”
ร่างเล็กยิ้มอายอีก แต่ทีนี้หันมาหาร่างสูงโดยตรงเลย ทำเอาโรนัลโด้แทบสบตาไม่ทัน.....แต่เค้าก็เนียนใช้ได้เลย
“อ่อ งั้นเหรอ....นั่นสินะ มันน่าออกไปเที่ยวมากกว่ามาเดินไปเดินมาในงานเลี้ยงแบบนี้ชะมัดเลย ความคิดคุณเข้าท่าไปเลยนะ” ร่างสูงว่า มันออกมาจากใจจริงของเค้า และมันก็ทำให้เมสซี่หน้าแดงอีกครั้ง
“ฮ่ะๆ ขอบคุณ....”
"คุณรู้ไหม ในบรรดาแขกทุกคนที่มาร่วมงาน....คุณดูโดดเด่นมากที่สุด" จู่ๆ ร่างสูงก็พูดขึ้นมา โดยที่เค้าไม่ได้ละสายตาไปจากอีกคนหนึ่งเลย...........
............และเรื่องที่เค้าปิดบังมาโดยตลอดคือ เค้าจ้องมองร่างเล็กๆ
นี้มาตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในงานแล้ว
..........และไม่อาจรู้เหตุผลของตัวเองด้วยว่า พอเห็นคนๆ นี้แล้วทำไมจะต้องมองตามอย่างเสียไม่ได้ทุกทีไป?...........
แต่บางทีโรนัลโด้อาจเข้าใจแล้วว่าทำไมเค้าจึงเป็นเช่นนั้น เพราะในบรรดาเหล่าชายหญิงมากมายที่ต่างพากันแต่งตัวสวยงามอยู่ในงานนั้น ร่างเล็กๆ ร่างหนึ่งซึ่งทอดมองออกไปนอกกระจกแล้วทำหน้าละห้อยหาราวกับโดนกักขังอยู่นั้น
..........ช่างแตกต่าง..........
แตกต่างไปจากคนส่วนมากที่พากันปั้นรอยยิ้มเสแสร้งไม่จริงให้แก่กันแล้วก็พูดโอ้อวดถึงสิ่งที่ตนมีหรือสิ่งที่ตนเป็น..........แต่ทว่าลีโอเนล เมสซี่ตรงหน้าของเค้าไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่เลยสักนิด.............
...............ใบหน้าขาวกระจ่างและฝ่ามือที่เป็นเช่นนั้นไม่แพ้กัน
ช่างตัดกับชุดสูทเรียบง่ายที่เจ้าตัวสวมใส่เป็นอย่างมาก และเค้าต้องการจะเรียบง่าย
ทำตัวราวกับว่าอยากหายหน้าหายตาไปจากตรงนั้นเสียให้ได้แต่ทว่ากลับยิ่งดูไม่น่าละสายตาไปได้เลยเเม้แต่นาทีเดียวสำหรับโรนัลโด้
เมสซี่ที่เค้าแอบจ้องมอง มีสีหน้าลำบากใจและกังวลใจเป็นอย่างมาก
ราวกับเด็กน้อยที่เพิ่งเคยขึ้นเวทีเป็นครั้งแรก
และเมื่อยามร่างสูงนี้จ้องมองไปยังร่างเล็กที่ไม่แม้แต่จะรู้ตัว ก็รู้สึกเหมือนโลกรอบตัวนั้นหยุดหมุน ผู้คนล้วนเดินช้าลง
พร้อมกับเสียงเอะอะที่เริ่มเงียบลงไปทุกชั่วขณะ
............เหลือไว้แต่เพียงเค้าทั้งสอง...........
โรนัลโด้ที่เฝ้าดูผ่านจากผู้คนเหล่านั้น
โดยที่เมสซี่ไม่มีทางรู้เลย.........เมสซี่ไม่มีทางรู้หรอก จนกระทั้งถึงตอนนี้.........
“คุณว่าอะไรนะ” ร่างเล็กเอ่ยถามเสียงงุนงงระคนเขินอาย
เมื่อสายตาที่จ้องมองเค้าไม่เลิกนั้นเปล่งประกายวิบวับจนเค้าไม่อาจห้ามใจไม่ให้รู้สึกเช่นนั้นได้เลย
ร่างสูงไม่ตอบยังคงเหม่อมองต่อไป แต่จริงๆ แล้วอาจเป็นเพราะโลกหยุดหมุนอีกรอบไปแล้วสำหรับเค้า..........เพียงแค่ตอนนี้ภาพของคนที่เค้าแอบมองกำลังอยู่ตรงหน้าเค้าอย่างใกล้ชิดเท่านั้นเอง
โรนัลโด้เอามือข้างที่ปราศจากเลือดยกขึ้นไปทาบบนผิวแก้มใสและเย็นของอีกคนหนึ่ง
เมสซี่ผงะหนีในคราแรกแต่ก็ยอมให้โรนัลโด้จับแต่โดยดีเพราะเค้ารู้ว่าร่างสูงไว้ใจได้และจะไม่ทำอะไรให้เค้าเจ็บเด็ดขาด
โรนัลโด้สัมผัสพวงแก้มเย็นนั้นอย่างนุ่มนวล
อ่อนโยนและค่อยๆ แปรเปลี่ยนมันให้เป็นอบอุ่นจากฝ่ามือของเค้าเอง ก่อนจะไล่เกลี่ยด้วยนิ้วโป้งอย่างทะนุถนอม ร่างสูงเอ่ย
“เราจะต้องผ่านไปได้......ผมจะดูแลคุณเอง คุณไม่ต้องห่วง” คำมั่นสัญญานั้นกระซิบบอกให้ได้ยินเพียงเค้าทั้งสองคนเท่านั้น ร่างสูงกระพริบตาช้าๆ เหมือนโลกหยุดหมุน ก่อนจะเอียงศีรษะเล็กน้อย
ดวงตาที่กลมโตประกายใสราวกับลูกแก้วสบมองการกระทำนั้นแล้วลดเปลือกตาลงจนเกือบปิด
.........ร่างสูงที่ปากคอเราะร้ายในตอนแรกหายไปไหนแล้ว
ข้างในนั้น......เค้าต่างเต็มไปด้วยความใจดีและอารี อ้อมกอดพร้อมทั้งคำพูดที่โอบอุ้มร่างเล็กมาตลอดนั้นอบอุ่นดุจแสงตะวัน จนยากที่จะถอดถอนออกมาได้......ยากมากมายจริงๆ
ต่างจากยามแรกที่เจอกัน กลับเข้ากันได้ดีและสนิมสนมอย่างรวดเร็วราวกับว่า
เกิดมาเพื่อให้คู่กัน....................
ร่างสูงไม่ใช่ทั้งคนที่แย่ๆ
หรือนิสัยไม่ดีอย่างที่ตัวเค้าเองได้คิดไว้
..............จนตอนนี้เมสซี่ก็ไม่แน่ใจแล้ว
ว่าตัวเองรู้จักอีกคนหนึ่งจริงๆ หรือเปล่า
ราวกับมีแรงดึงดูดที่มองไม่เห็น
ชักนำใบหน้าของทั้งสองเข้าหากัน ใบหน้าของร่างสูงโน้มลงมา พร้อมทั้งที่อีกคนหนึ่งก็เคลื่อนเข้าหา......ใกล้ขึ้นอีก ใกล้ขึ้นอีก
และใกล้ขึ้นอีก
ระยะห่างของพวกเค้าเกือบเหมือนเส้นแบ่งขอบฟ้าที่เล็กแคบลงไปทุกที และดวงอาทิตย์กับพื้นน้ำก็บรรจบเข้าด้วยกัน
ทั้งคู่จูบกันและกอดรัดกันอย่าแผ่วเบาเช่นเดียวกับตอนเคลื่อนเข้าหา ต่างมอบไออุ่นให้กันและกัน และด้วยใจรู้ หากพ้นคืนนี้ไปแล้วพวกเค้าจะไม่ได้เจอกันอีก..............
พวกพี่ๆ ที่รายล้อมร่างเล็กคงจะไม่ยอมให้เข้าใกล้โรนัลโด้อีกเป็นอันขาด
และร่างสูงเองก็รู้ ว่ามีคนหลายๆ คนไม่ต้องการให้พวกเค้าอยู่ด้วยกัน ทั้งคนในทีมเค้าและอีกฝ่ายก็คงไม่เห็นด้วยที่จะให้พวกเค้าพบกันอีก...............
เพราะทิฐิที่ต่างฝ่ายต่างไม่เคยเปิดใจเข้าหากัน คืนนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่โรนัลโด้กับเมสซี่จะได้อยู่ด้วยกัน
เรียนรู้กันและกันในฐานนะที่ขอละไว้ในใจกันอยู่เพียงสองคน
เพราะต่างฝ่ายต่างไม่กล้าคิดเอาเองว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้มันคืออะไร............
และมันคือจุมพิต ไม่มีการจาบจ้วงใดๆ เหมือนเช่นเคย
เพราะร่างสูงคิดว่าการได้สัมผัสอีกคนโดยที่เค้าอนุญาตก็ดีแค่ไหนแล้ว ร่างที่ถูกสวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตเนื้อดีตัวเปียกแนบเนื้อเห็นสัดส่วนที่แกร่งไปทั่วทั้งตัวนั้น
ดูดเม้มเป็นครั้งสุดท้ายอย่างต้องการตราตรึงมันไว้ แล้วถอนริมฝีปากของตัวเองออกมา
ร่างทั้งสองต่างใช้มือสัมผัสบนท้ายทอยของกันและกันหลังจูบเสร็จ
และเก็บความทรงจำของอีกฝ่ายไว้
ในเวลานี้เหมือนโลกหยุดหมุนโดยสมบรูณ์
พร้อมกันทั้งเมสซี่และโรนัลโด้
พวกเค้าไม่ต้องการคำพูดใดๆ ต่างซึมซับเอาความเงียบที่หัวใจของทั้งสองต่างพรำบอกกันและกันเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงสวบสาบเกิดขึ้นตรงพุ่มไม้
อยู่ห่างออกไปจากด้านหลังของพวกเค้า
.
.
.
TBC.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฮาาาาาา ใครคิดเหมือนไรท์บ้างค่ะ -///- เฮียเนี่ยเจ้าเล่ห์จริงๆ
เลยอ่ะ ชอบเค้า แอบมองเค้าตั้งแต่แรกก็ไม่บอกกกกกก โห่------- //สักพักมีลูกบอกไม่ทราบที่มาพุ่งมาอัดกลางหัวไรท์//
ขอแซวหน่อยก็ไม่ได้เฮีย -_-“ แต่ว่า Part นี้โดยส่วนตัวแล้วชอบมากเลยค่ะ
ในสถานการณ์ที่ลุ้นระทึก
ทุกนาทีหมายถึงชีวิตของตัวเองและคนรอบข้าง
ก็ยังมีช่วงเวลาอันน้อยนิดให้อิ่มเอมหัวใจ และมีแรงผลักดันที่จะสู้ต่อไปได้ค่ะ
.........ออกไปให้ได้นะคะ ออกไปสานต่อความสัมพันธ์ >///////<...........
ฮิ้วววววววว
//จัดไปอีกหนึ่งดอก// ไรท์ว่าเดี๋ยวสักพักเฮียเนย์จะมาเอง....มาแตะหัวไรท์นี่แหละค่ะ
-..- ไม่เป็นไรนะคะเฮียเนย์
เฮียทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ.....ถึงเวลาหลีกทางให้ตัวจริงเค้าแล้ว
//ตบบ่าเฮียเนย์// + //สักพักโดนต่อยแว่นแตก5555//
5555555 ถ้ามีเหมียว แล้วก็มีเนย์ให้ช้ำใจเล่นๆ สินะคะ
5555 และสำหรับท่านรีดใดที่อยากได้การ์ดฉลองปิดฟิค พร้อมของแถมสุดเชอร์ไพรส์ RonalSi แต่ว่ายังไม่ได้ลงชื่อก็ตามนี้เลยค่ะ ถึงสิ้นเดือนนี้เท่านั้นนะเออ
และ Part หน้าจะเป็นอย่างไรต่อไป จะมีอะไรในก่อหญ้าหรือไม่? ต้องติดตามกันค่ะ >//< และขอบคุณรีดทุกท่านที่ติดตามค่ะ แต่ถ้าใครคอมเม้นท์แล้วจะรักเป็นพิเศษค่ะ 5555 //สักพักโดนยิง// ชอบอ่านคอมเม้นท์ของรีดๆ มากๆ เลยล่ะค่ะ >< รักรีดทุกท่านมากๆ เลยนะคะ
ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund
7 ความคิดเห็น:
ใช่คะ...หวานละมุนเหมือนกาแฟลาเต้//อิบ้ามันเกี่ยวอะไรกับกาแฟเล่า// เฮียเจ้าเล่ห์จริงๆเลยคะแอบมองมานานก้อไม่บอกแหมซึนเดระใช่ไหมคะ ไอฉากจูบนี่มันอะไรเหมียวแกเคลิ้มหรอ อร๊ายอ่านไปเคลิ้มไปคะ...ไปอ่าน nc maclac อีกรอบ...ฟินเลือดสาดอีกรอบคะ
รีดนอกเรื่องตลอดให้อภัยนะคะ
ง้อววววววว อ่านแล้วเขินเลยค่ะ ละมุนมากเลยตอนนี้ ในที่สุดสองคนนี้ก็ใจตรงกันซะที แต่ว่าพออกไปได้แล้วอย่าแยกกันนะ ><
p.s.อ่านไปจิกหมอนไป ไรท์จะทำหมอนเราขาดแล้วค่ะ 555 อย่าลืมมาต่อนะคะไรท์ประโยคสุดท้ายคาใจมากกกก
ฮอลลลลลล เขินนน//ม้วนตัวกลิ้งไปมา
เหมียวน่าร้ากก โอย นี่นึกภาพเหมียวตัวสั่นๆกดแผลให้เฮีย แล้วเฮียก็แอบมองยิ้มๆ โอยยยยยยยยย ละลายค่าาา >______< //เฮียบอกรู้งี้หาเรื่องเลือดออกนานแล้ว 55555 หนูเนย์นี่น่าสงสารจริงๆอ่าแหละ เป็นได้แค่พี่เลี้ยงตลอดเลยย โถ่ว มามะ มาให้เฮียเปเป้กอดปลอบ 5555555
เขินมากกกกกกกT/////////T
พี่คริสก็นะ แอบชอบตั้งแต่แรกเห็นเลยนะเนี่ยย กิ้วๆ
เหมียวน่ารักมากค่ะ กลัวเลือดแต่ก็ยอมเพื่อเฮียเลยนะ อริ้
พอรอดกันแล้ว เฮียอย่าลืมขอไอดีไลน์เหมียวไว้ด้วยนะ ไว้ชวนไปเป็นคนใช้...ใช้ชีวิตร่วมกันน่ะ55555555555555555555555
มาต่อไวๆนะค้า ติดตามทุกวันจริงๆ<3
รีดร่วมกิจกรรมของไรท์รึยังคะ? ไม่ควรพลาดค่ะ ไรท์เป็นห่วงสิทธิ์ของรีด
ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund
เป็นตอนที่ละมุนมากค่ะ พอได้ฟังเพลงไปด้วยมันก็ยิ่งชวนเคลิ้ม แต่ว่าเราตั้งเล่นเพลงอัตโนมัติไว้ ตอนที่อ่านถึงตอนที่เฮียกับเหมียวจูบกันเป็นเพลง All of Me - John Legend พอดีเลย เสียงเปียโนและเสียงของนักร้องของเพลงนี้ยิ่งทำให้เราเคลิ้มกับฉากนี้มากเลยค่ะ แต่ความรู้สึกนี้ก็ต้องชะงักลง เพราะไอ้เสียงสวบสาบที่เกิดขึ้นตรงพุ่มไม้นี้แหละ เศร้าใจมากมาย TwT
อ่า อยากบอกว่าตอนนี้ประทับใจน้องเหมียวมากด้วย การที่ใครคนหนึ่งกลัวอะไรมากๆถึงขั้นเป็นลมทันทีที่เห็น แล้วสามารถเอาะชนะความกลัวได้เนี่ย เป็นอะไรที่สุดยอดมาก ยกใจให้เลย <3
มีจุดที่พิมพ์ผิดอยู่จุดหนึ่งนะค่ะ ตรงที่อกกระเพื่อม ไรท์พิมพ์เป็น อกกระเพื่อน แต่ยังไงก็สู้ๆนะค่ะ ไรท์ เรารอติดตามตอนต่อไปอยู่
เอ้าๆ เริ่มแล้วๆ
ดีมาก :) สานต่อความสัมพันธ์ไปเลย อย่าให้มันจบลงแค่นี้ เชื่อว่าอาจต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆ //นี่ก็พูดเป็นปริศนาอีกแล้ว// ตอนนี้หวานอบอุ่นมากเลยนะคะ อ่านแล้วประทับใจมากสำหรับตอนนี้ ภาษาละมุนละไมมากๆ นึกภาพตามแล้วอบอุ่นหัวใจจริงๆ
แต่ไม่ว่าอย่างไรคริสเตียโน่...พ่อยอดชายนี่ก็ยังคงความเจ้าเล่ห์อยู่ดีว่าไหม ตามแบบฉบับ เจ้าเล่ห์แบบนี้แต่มีเสน่ห์เหลือเกิน! เหมือนทั้งคริสและลีโอจะเริ่มเกิดความรู้สึกแล้วว่า 'ระหว่างเราคืออะไร?' //อดไม่ได้ที่จะขอแซวหน่อยนะ -..-//
ลีโอเขาเป็นห่วงน่าคริส กลัวเลือดแต่ก็อุตส่าห์...ก็คิดเอาแล้วกันเนอะ ว่าเขารู้สึกอย่างไร (ไม่งั้นคงไม่ยอมให้จูบตั้งหลายครั้งหรอกแหม)
แสดงความคิดเห็น