อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!
กลับมาแล้วค่ะรีดขาาา >{}< //หายไปนานอีกและ -..-// แบบว่าถ้านับจากตอนล่าสุดที่ลงเฮียกัเหมียวนี่ก็นานพอดูเลยค่ะ
5555 //หัวเราแห้ง// + //สักพักโดนตบกลับมา//
ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยนะคะที่รท์หายไป
น๊านนน นาน M_ _M นั่นก็เป็นเพราะว่าหลังกลับมาจากค่ายแล้ว
ไรท์ก็เพิ่งตรัสรู้ค่ะว่าไรท์มีเวลาอีกเพียงไม่ถึงหนึ่งเดือน! ไรท์ก็จะต้องระหกระเหินไปอยู่ในรั้วมหาลัยแล้วค่ะ T^T ง่าาาา คิดถึงพ่อกะแม่แย่เลยง่ะ อ๊าาาา ><
แต่ว่าเหนือสิ่งอื่นใด! ไรท์ก็ต้องสานต่อความฟินให้เสร็จค่ะ
ดังนั้นจึงมีฟิคอีกหลายเรื่องจ่อคิวไรท์อยู่ไม่เคยห่างเลยค่ะ ช่วงนี้ไรท์เลยไม่ค่อยว่างมัวแต่ไปปั่นฟิคนะคะ
-*- หากไรท์ไร้ร่องรอยแล้วรีดๆ
กรุณาอย่าตกใจกันนะคะ
มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ เฮียจิฟื้นไหมนะ T^T และเหมียวของเราจะเป็นเช่นไร ติดตามกันได้ใน Part นี้เลยค่ะ
มิเสียเวลาแล้วเนอะ
ไปอ่านกันเลยค่าาาา >{}<!!
----------------------------------------------------------------------------------------------
“คริส! คริส....เฮ้
คริส! เดี๋ยวก่อนสิ คริส ฟื้นขึ้นมาอยู่กับผมก่อน....”
ทันทีที่ร่างแกร่งของโรนัลโด้วูบลงกับพื้น
เมสซี่ก็ต้องรีบวิ่งเข้ามาดูด้วยความตกใจสุดขีดทันที เมื่อครั้งนี้ไม่ใช่แผนการของร่างสูงอีกแล้ว
เมสซี่ตรงเข้าไปเขย่าอกของร่างสูงไปมา..........ถ้าโรนัลโด้ล้อเล่นหรือแกล้งกันอีก
เค้าจะโกรธจริงๆ แล้วนะ
นี่ไม่จำเป็นต้องโกหกใครอีกแล้ว พวกนั้นไม่มีใครเหลืออยู่แล้ว ร่างเล็กใจไม่ดีเอาเสียเลย
แต่โรนัลโด้ไม่ตื่นขึ้นมาทำตาวิบวับและยิ้มใส่เค้าอีกแล้ว
ร่างเล็กก้มลงแนบหูกับหน้าอกตรงบริเวณหัวใจของอีกฝ่าย.........
“อ๊าาา ผมหูอื้ออีกแล้ว ไม่ได้ยินอะไรเลย! ทำไมกันนน.....คริส
เลิกเล่นได้แล้ว
คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้อีกแล้วนะ
ได้โปรดเถอะลืมตาเถอะนะ......”
แต่ผลก็ยังคงเดิม
โรนัลโด้ไม่ได้ตื่นขึ้นมาหาเค้าเพราะร่างสูงไม่ได้แกล้งเล่น........เมสซี่หน้าเสียอีกรอบ
แต่ครั้งนี้มันร้ายแรงกว่าจริงๆ
คนที่ช่วยเค้าไว้กำลังจะตายหรือแค่ไม่ฟื้นขึ้นมากันแน่ เมสซี่ไม่รู้
แต่หัวใจเค้าตอนนี้เต้นจนทำให้หูอื้อและรู้สึกปวดหน้าอกไปหมด
มือเล็กๆ
จับอยู่บนเสื้อเชิ้ตที่เต็มไปด้วยรอยเลือดของร่างสูง ในขณะที่ตรวจดูแล้วว่าบาดแผลของโรนัลโด้ไม่มีเลือดไหลออกมาอีกแล้ว
แต่ส่วนที่แย่ที่สุดไม่ใช่เรื่องนั้นเลย.........
“ฟื้นขึ้นมาเถอะนะ ได้โปรด.....อย่าแกล้งผมอีกเลย ฮึก....”
ร่างเล็กเขย่าอกแกร่งของร่างสูงเบาๆ
แขนที่เล็กกว่าสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด.....เมสซี่นิ่งค้างไว้
ก้มหน้างุดอย่างพยายามอดทน แต่ก็เหมือนเช่นเคยที่ความอ่อนไหวของเค้ามักจะชนะเสมอ
ร่างเล็กร้องไห้ออกมาราวกับเขื่อนแตก
เค้าพยายามกัดริมฝีปากเอาไว้
แต่ก็ใช่ว่าจะกลั้นสายธารแห่งความเสียใจไม่ให้ออกมาได้ ลีโอเนล
เมสซี่ไหล่สั่นเทาเพราะแรงสะอื้นอย่างหนัก
.........................เค้าไม่รู้สึกแล้ว
ถึงสายลมเย็นของทะเลที่พัดพาเอากลิ่นอายเค็มๆ ขึ้นมา
ไม่รู้สึกแล้วถึงความอบอุ่นที่คอยกอบกุมฝ่ามือของเค้า
ไม่รู้สึกแล้วถึงความปลอดภัยยามเมื่อมีร่างสูงอยู่ใกล้เค้า.....................
“ผมเข้าใจแล้ว.....เข้าใจแล้วว่าทำไมชาวประมงถึงเลิกหาปลา”
ร่างเล็กเขย่าตัวร่างสูง
“ผมเข้าใจเหตุผลของเค้าแล้ว.....อึก
คุณตื่นขึ้นมาฟังเหตุผลของผมก่อนสิ ฮึก....ได้โปรด ตื่นมาช่วยผมก่อน” เมสซี่ทวงสัญญา
“ไหนคุณบอกจะอยู่ช่วยผมไง ฮึก ดูแลผม....นั่นคุณสัญญาไว้ไม่ใช่เหรอ”
เมสซี่พยายามฟังเสียงหัวใจของโรนัลโด้อีกครั้ง
แต่หูเค้าอื้อเกินไปเลยไม่ได้ยินเสียง
“คริส....คริส” เค้าเรียก
ฟังดูไร้ประโยชน์และร้องไห้ออกมาอีก ก่อนจะกลั้นใจเป็นช่วงๆ แล้วพูดต่อ
“ฮึก ฮือ....เหตุผลที่....ที่
ชาวประมงไม่หาปลาต่อก็คือเค้าอยากช่วยเพื่อนของเค้า เพราะเพื่อนของเค้ายากจน เพิ่งย้ายมาจากที่อื่น
อึก เลยยากจน.....เพราะบ้านชาวประมงคนที่สองไม่มีสวนเล็กๆ
และบ้านที่น่าอยู่เหมือนคนแรก
เค้าเลยพยายามอย่างหนักที่จะหาเงินและทำบ้านของตัวเองให้น่าอยู่ เค้าจะได้ชวนเพื่อนของเค้ามาเยี่ยมบ้านของเค้าได้ด้วยเช่นกัน เค้าก็
ฮึก เค้าก็เลย....อึก คริส ฟื้นเถอะนะ ได้โปรด....”
ร่างเล็กซบหน้าลงกับเสื้อเชิ้ตที่เปื้อนคราบเลือดของร่างสูง แล้วใช้มือทุบอกของคนที่นอนแน่นิ่งเบาๆ
ราวกับจะปลุกให้ตื่นขึ้นมา
..................เมสซี่ยังไม่ได้ขอบคุณโรนัลโด้เลยแม้แต่คำเดียว
ยังไม่ได้บอกเลยด้วยซ้ำว่าผมยินดีจะแข่งกับคุณ
อยากเล่นบอลกับคุณมันคงจะสนุกน่าดูจนแทบรอไม่ไหวเลยล่ะ
เค้าจะไปดูการแข่งขันของร่างสูงทุกนัดถ้าทำได้
และอยากให้โรนัลโด้มาดูการแข่งขันของเค้าด้วยเช่นกัน แม้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะใน World Cup ในปีนี้ก็ตาม
แต่เมสซี่ก็รู้สึกดีใจที่สุดแล้วที่ได้เจอกับโรนัลโด้............
“เฮ้ ผมจะไปดูคุณนะ.....เพราะฉะนั้นคุณต้องไม่เป็นอะไรไปนะ ผมสัญญาว่าจะไปดูคุณเตะ ผมสัญญา อึก ฮือ ฟื้นขึ้นมาเถอะได้โปรด.......”
“คุณจะไปดูผมจริงๆ เหรอ แน่นะ? พวกพี่ๆ คุณจะไม่ว่าใช่ไหม.....”
“ไม่ ไม่ว่าหรอก
ไม่ว่ายังไงผมก็จะไปดูคุณให้.......เอ๋?!”
“เอาจริง? คุณต้องไปดูให้ได้นะ”
“โรนัลโด้!!”
เมสซี่ผงกหัวขึ้นมาเห็นโรนัลโด้ลืมตาน้อยๆ มองเค้าอยู่ “นี่คุณไม่เป็นอะไรเหรอ!!”
“เฮ้ ลีโอผมบอกคุณแล้วไงว่าให้เรียกชื่อต้น......โอ๊ย! คุณต่อยผมทำไมเนี่ย”
ร่างสูงตัวกระตุกเมื่อโดนชกเข้าที่อก แต่แล้วก็ต้องปล่อยยิ้มออกมา
ซึ่งมันดูเหมือนจะกลั้นขำเสียมากกว่าเมื่อเห็นเมสซี่ทำสายตาโกรธเคืองและยื่นปากใส่เค้าอยู่ตรงหน้า
ใบหน้าของร่างเล็กดูไม่ดีเท่าไรเลยเพราะเปื้อนน้ำตาเต็มไปหมด.......แต่สำหรับเค้าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็น่ารักใช่ได้เลยล่ะ
“คุณทำแบบนี้ทำไม” เมสซี่ตะโกน
ดูเหมือนจะร้องไห้น้อยลงแล้วแต่ร่างเล็กของกัปตันชาวอาร์เจนไตน์ก็ยังดูโกรธเคืองอยู่ไม่น้อยเลยด้วยเช่นกัน............เพราะโรนัลโด้เล่นซะเค้าใจหายใจคว่ำเลยนี่นา
“ทำอะไรเหรอ” ร่างสูงยังคงตาใส่ซื่อ
ในขณะที่มุมปากก็ยิ้มไม่หุบ
แต่เมสซี่หน้าขุ่นเคืองอย่างเสียไม่ได้......ให้ตาย
ท่าทางของโรนัลโด้ตอนนี้ดูไม่เหมือนคนที่เพิ่งโดนซ้อมปางตายมาเลยสักนิด
“เมื่อกี้นี้ที่คุณไม่ฟื้นน่ะ.....สนุกนักรึไง”
ร่างเล็กมองอย่างคาดโทษ
เค้าไม่ชอบเลยให้คนอื่นมาเล่นกับความรู้สึกของเค้าแบบนี้ ส่วนคนที่ใช้ศอกท้าวตัวเองไว้กับพื้นก็ครางออกมาเบาๆ
ก่อนจะหันมาพูด
“ผมเปล่านะ....ผมหมดแรงลงไปจริงๆ เอ่อ อันที่จริงผมนึกว่าตัวเองจะม้องซะแล้วล่ะแต่ผมก็ได้ยินเสียงคุณ......เสียงคุณชัดเจนตลอดเลยลีโอ”
พอถึงท้ายประโยค โรนัลโด้กลับลดมุมปากลงและไม่ได้ยิ้มอีกแล้ว ร่างสูงเลื่อนสายตาไปมองคนที่ทำให้เค้าฟื้นขึ้นมา
“สติผมกำลังจะดับวูบ ผมรู้สึกล้า
แต่ผมก็ได้ยินเสียงคุณ....ผมเลยตื่นขึ้นมา” โรนัลโด้ยักไหล่น้อยๆ “เอ่อ....ไม่รู้สิ ถ้าคุณอยากจะได้เพื่อนนั่งเล่นในระหว่างที่คอยให้คนอื่นมาช่วยน่ะนะ”
ร่างสูงหัวเราะในลำคอเสียงแห้ง พยายามทำให้ฟังดูเหมือนอารมณ์ดีมากที่สุด
...........โรนัลโด้รู้
เดี๋ยวอีกหน่อยพอมีคนมาช่วยเค้าก็จะไม่ได้อยู่ใกล้กับอีกคนหนึ่งอีก
และเมสซี่เองก็ดูเหมือนจะไม่ได้คิดเป็นห่วงในเรื่องนั้นเหมือนเค้าหรอก
ร่างสูงยกมือข้างหนึ่งขึ้นเกาคอ..........แต่เค้าไม่ใช่พระเจ้า
ไม่รู้ว่าร่างเล็กก็คิดเหมือนกัน..........
“ไม่.....คุณไม่ใช่เพื่อนนั่งเล่นของผมซะหน่อย
แต่คุณเป็นคนที่ช่วยชีวิตผมไว้ในคืนนี้ต่างหาก
ผมควรจะขอบคุณคุณมากกว่า และ ใช่
เอ่อ.....”
เมสซี่เถียงขึ้นทันควันทันทีเมื่อร่างสูงพูดเหมือนตัวเองเป็นแค่คนที่ไม่สำคัญ แต่จู่ๆ ก็กลับเงียบไปเสียอย่างนั้น
โรนัลโด้เองก็เงียบ
แต่เป็นเพราะรู้สึกดีใจจนแทบจะฉีกยิ้มออกมาให้ได้เสียต่างหาก
“ผมได้ยินนะที่คุณตอบคำถามผมน่ะ.......”
แต่แล้วจู่ๆ โรนัลโด้ก็ขัดความเงียบขึ้น “....นั่นน่ะถูกต้องเลยล่ะ คุณเก่งที่สุดเลยนะลีโอ” ร่างสูงยิ้มละมุน
เหม่อมองคนตรงหน้าที่เค้าไม่คิดอยากจะละสายตาไปเลยแม้แต่วินาทีเดียว โรนัลโด้นั่งตัวตรงแล้วและยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาบนใบหน้าให้เมสซี่ เค้าพูดติดตลก
“ผมเองก็อยากจะหยิบผ้าเช็ดหน้าอีกฝืนมาเช็ดให้คุณเหลือเกินนะ แต่ก็อย่างที่เห็น หึ ผมเปียกไปหมดทั้งตัวเลย”
เมสซี่หัวเราะตาม แล้วหลุบสายตาลง
มือเล็กๆ ยกขึ้นมาเกาะแขนของร่างสูง
ผมอยากจะเก็บคุณไว้ในใจตลอดไป..........ร่างสูงคิดในใจ ร่างเล็กไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา
เลยไม่รู้ว่าร่างสูงตอนนี้ทำสายตาเสน่หาเช่นไร
แต่แล้วโรนัลโด้ก็ได้ยินเสียงไซเรน......เสียงรถตำรวจ เสียงเอะอะวุ่นวายไกลออกไป มีคนกำลังมาช่วยแล้ว และแน่นอนเมสซี่ไม่ได้ยิน
ชายหนุ่มร่างสูงทำหน้าเสียดาย
ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกแล้วใช้มือทั้งสองข้างประกบไปที่แก้มเนียนของอีกคนที่ทำหน้าสงสัยใส่เค้าอยู่ โรนัลโด้เกลี่ยน้ำตาด้วยนิ้วโป้งอย่างรวดเร็ว.........เค้าไม่อยากให้ใครเช็คน้ำตาของคนๆ
นี้หากเค้ายังอยู่ อย่างน้อยตอนนี้เค้าก็ขอเป็นคนเช็ดให้เอง
“ตำรวจมาแล้ว มีคนกำลังมาช่วยเรา คุณไม่ต้องห่วงนะ”
ร่างสูงกระซิบอย่างอ่อนโยน
เค้าจะต้องส่งร่างเล็กตรงหน้านี้กลับคืนสู่คนที่ดูแลเจ้าตัวจริงๆ สักทีแล้ว
เสียงแตกตื่น ฮือฮา
แย่งชิงความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ดังขึ้น
แต่เหมือนหน่วยช่วยเหลือจะไม่สนใจกลับพังทางเข้าด้านหน้าที่ถูกปิดตายเข้ามา โรนัลโด้หลับตา แล้วยิ้มให้เมสซี่
“ขอให้คุณโชคดีในการแข่งนะ
ผมมีลางสังหรณ์ว่าคุณจะไปได้ไกลทีเดียวล่ะ......และขอบคุณมากที่จะมาดูผม”
ร่างสูงพูดไว้เผื่อไม่มีโอกาสได้ขอบคุณอีก
และถึงแม้ใบหน้าของร่างเล็กจะสะอาดหมดจดแล้ว
แต่นิ้วของร่างสูงก็ยังคงเกลี่ยไปมาอยู่บนพวงแก้มใสอย่างอ้อยอิ่ง
เมสซี่ไม่ว่ากระไรกับการกระทำนั้นของร่างสูง พวงแก้มเค้าขึ้นสีระเรื่อน่ามองเหมือนเคย
และพูดเสียงค่อนข้างจริงจัง “แต่คุณต้องไปดูผมด้วยนะ เอ่อ...ผมหมายถึงถ้าคุณสะดวกน่ะ”
“โอ้ แน่นอนครับผมยินดีอยู่แล้ว”
ร่างสูงน้อมรับไว้แต่โดยดี และยิ้มให้เป็นคำตอบอีกข้อ
“เรื่องทุกอย่างจบแล้วลีโอ
มันเป็นแค่ฝันร้าย ผมขอให้คุณลืมมันไปซะ.....”
โรนัลโด้ปล่อยมือเมื่อถึงเวลา
ก่อนจะพูดสิ่งที่เค้าค่อนข้างไม่แน่ใจว่าอีกคนหนึ่งจะอยากได้ยินมันหรือไม่
“.....ผมจะคิดถึงคุณ” โรนัลโด้เอ่ยเสียงเบา
และฉับพลันดวงตากลมโตที่อยู่ตรงหน้านั้นก็กวาดมองขึ้นมาสบกับสายตาอบอุ่นที่มอบยิ้มละมุนกลับมาให้
ถึงเวลาแล้ว.........
เสียงพังประตูหน้าดังขึ้น ร่างเล็กกระพริบตาเล็กน้อยเพราะตกใจ
ก่อนทั้งคู่จะได้ยินเสียงวิ่งย่ำเข้ามาอย่างรวดเร็วของเจ้าหน้าที่ตำรวจ
“แล้ว...”
คราวนี้เมสซี่เอ่ยขึ้นบ้าง
ร่างเล็กได้ยินเสียงของความช่วยเหลือที่ผ่านประตูหน้าเข้ามาแล้วแต่ก็ยังคงให้ความสนใจแก่ร่างสูงตรงหน้าอยู่ เมสซี่ยกมือขึ้นมา แล้วจูบไปที่แก้มของร่างสูง
ก่อนจะกอดเข้าไปหนึ่งทีอย่างเนียมอาย.........จูบจากริมฝีปากบางของร่างเล็กแทนความหมายหลายอย่างของเจ้าตัวที่ทำเอาโรนัลโด้หัวใจปั่นป่วนเพื่อที่จะหาคำตอบนั้น
แต่กระนั้นร่างเล็กก็ไม่ยอมปล่อย จนกระทั่งหน่วยช่วยเหลือมาถึงตัวของพวกเค้า
“.....ขอบคุณ”
เมสซี่กระซิบพร้อมอมยิ้มอย่างจริงใจ
ร่างสูงยิ้มตอบคำขอบคุณที่แสนวิเศษที่สุดในชีวิตของเค้า
ก่อนจะจับมือนุ่มนิ่มที่เค้าชอบมากเป็นครั้งสุดท้าย........
“คุณทั้งสองเป็นอะไรรึเปล่าครับ!” เสียงแปลงๆ ดังขึ้นเพราะสำเนียงที่ไม่แข็งแรงเท่าไรนักของเจ้าหน้าที่ที่มาถึงตัวเค้าเป็นคนแรก
พร้อมกับคนที่สองซึ่งรายงานสถานการณ์ผ่านวิทยุออกไป
“พลเรือนปลอดภัย ผู้ต้องหาตายเกลื่อน ตัวประกันต้องการแพทย์ด่วน.....”
เมสซี่ขมวดคิ้ว....เค้ายังไม่ได้เรียกตัวเองว่าเป็นตัวประกันเลยเสียด้วยซ้ำคนพวกนี้ด่วนตัดสินเสียจริง.........แต่ก็ได้แค่นั้น
เมื่อตำรวจเป็นสิบนายวิ่งเข้ามาล้อมรอบเค้าไว้แล้วตั้งปืนออกไปเป็นปราการขนาดวงกลมไม่ใหญ่มาก
เพื่อระวังภัยอย่างกับในหนังที่เค้าเคยดู
สองคนเข้ามาดูโรนัลโด้และแบกร่างสูงใส่เปลหาม
เมสซี่ปฏิเสธที่จะขึ้นเปลหามบ้าง
เพราะเค้าไม่ได้เป็นอะไรเลย
ได้แต่เดินไปด้วยกันกับร่างสูงที่มองหน้าเค้าไปด้วย.......เมสซี่มองตอบกลับไปและไม่ละสายตา
เช่นเดียวกับร่างสูง มีเพียงแค่พวกเค้าสองคนเท่านั้นที่รู้ว่าต่างฝ่ายต่างกำลังจะบอกอะไร
..............เก็บความทรงจำดีๆ
นี่ไว้
และอย่าลืมกันและกัน...............
เสียงไซเรนดังขึ้นไปทั่วทุกทีในอาณาเขตกว้างใหญ่ของโรงแรมหรู
แสงไฟจากไซเรนเองก็สว่างขึ้นวิบวับไปทั่วอย่างกับไฟบนต้นคริสต์มาส
แขกมากมายทั้งชายและหญิงต่างเดินกันให้ควักโดยมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลอยู่อย่างทั่วถึง และจะมีเจ้าหน้าที่จากเมืองข้างๆ
เข้ามาเพิ่มอีก
ตำรวจกว่าสิบนายกำลังเดินคุ้มกันบุคคลสำคัญที่เพิ่งถูกหามออกมาจากพื้นที่อันตรายในโรงแรม
โดยมีชายอีกคนหนึ่งซึ่งน่าจับตามองไม่แพ้กันเดินมาด้วย เมสซี่ห่มผ้าห่มผืนใหญ่ที่เจ้าหน้าที่จัดหามาให้และเมื่อร่างเล็กในขบวนปรากฏตัวเพื่อนๆ
ของเค้าก็วิ่งเข้ามาหา
“ลีโอ! ลีโอ....โอ้
ขอบคุณพระเจ้า นายไม่เป็นอะไร!”
เนย์มาร์ที่แทบจะคลั่งตาย
หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเมื่อวิ่งเข้ามากอดอีกคนหนึ่งจนหายใจไม่ออกได้สำเร็จ เมสซี่พยายามพูดแต่ทำไม่ได้ เนย์มาร์รัดเค้าแน่นมาก
เปเป้ นอยเออร์
ชไวนี่
และมึลเลอร์วิ่งเข้ามาสมทบด้วย
สีหน้าทุกคนดูผ่อนคลายและหายห่วงแล้ว ยกเว้นซะแต่เปเป้ที่ไม่เห็นโรนัลโด้เลย
“เยี่ยมไปเลยลีโอที่นายไม่เป็นอะไร”
“พวกเราไม่กล้าคิดเลยว่านายจะเป็นยังไงบ้างในนั้น”
มึลเลอร์และชไวนี่ต่างพากันพูดและจับมือเมสซี่
ส่วนนอยเออร์ก็กอดและตบบ่าเค้าเบาๆ แต่หนักแน่น เปเป้อยู่คนสุดท้ายในกลุ่ม
ร่างสูงของชายโปรตุเกตุผมทรงสกินเฮดยิ้มและเข้าไปจับมือกับดาวเตะชาวอาร์เจนไตน์อย่างจริงใจก่อนจะเอ่ยขึ้นบ้าง
“ยินดีด้วยนะที่นายไม่เป็นอะไร เอ่อ....ว่าแต่นายเห็นคริสบ้างรึเปล่า
เค้าอยู่.....”
“อ่อ ใช่ คริส....คริสเค้าช่วยผมไว้จนตัวเค้าเองอาการไม่ดีเอาเสียเลย.....”
ราวกับถูกเขย่าไหล่แรงๆ
เมสซี่ก็เลิกคิดถึงพ้องเพื่อนตรงหน้าแล้วทำหน้าเสียใจทันทีที่เอ่ยถึงบุคคลที่ควรจะได้รับคำอวยพรมากที่สุดในตอนนี้...........โรนัลโด้กำลังเจ็บและทุ่มเทกับการฝ่าฝันครั้งนี้เอามากๆ
เค้าควรจะได้อยู่ตรงนี้พร้อมกับคนอื่นๆ และได้รับการต้อนรับจากเพื่อนๆ
มากกว่าสิถึงจะถูก.............
เนย์มาร์ที่กุมไหล่เมสซี่อยู่ถึงกับต้องปั้นหน้าประหลาดใจขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเพื่อนคราวน้องของเค้าแสดงสีหน้าน่าสงสารแบบนี้ออกมา
ราวกับว่าเจ็บปวดอะไรขึ้นมาสักอย่าง.......ร่างเล็กไม่เคยเป็นแบบนี้บ่อยนักหรอก
“เป็นอะไรไปลีโอ เจ็บตรงไหนรึเปล่าหืม”
ร่างสูงผิวเข้มของหนุ่มบราซิลเอ่ยถามขึ้นมาอย่างเป็นห่วง
แต่คนที่เค้าถามก็แสดงอาการแตกต่างออกไปจากเดิมที่เค้าจำได้อีกครั้งหนึ่ง
เมสซี่ส่ายหน้าไม่สนใจเรื่องของตัวเอง
แล้วทำสีหน้าจริงจังเหมือนความสนใจของเค้ามุ่งมั่นไปหาคนที่กำลังกล่าวถึงอยู่
“ไม่ครับ
ผมไม่เป็นไร........แต่ตอนนี้พวกคุณต้องไปหาคริส เค้าคงจะอยากเจอคนอื่นๆ ด้วย เค้าดูท่าทางไม่ดีเท่าไรเลย คงจะดีถ้าเค้าได้เจอพวกคุณบ้าง ไปเถอะเดี๋ยวผมจะพาไปเอง”
“ห๊ะ อะไรนะ? ‘คริส’ งั้นเหรอ
เดี๋ยวก่อนลีโอนี่นายไปหัดเรียกหมอนั้นแบบนั้นมาจากไหนกันน่ะ.........อ้าว ลีโอ
จะไปไหนล่ะเดี๋ยวก่อนดิ!”
แต่ยังไม่ทันที่เนย์มาร์ผู้ซึ่งอึ่ง้สองชั้นจะได้ถามจนจบประโยคดี ร่างเล็กก็วิ่งหลุดออกจากมือของเค้าไปเสียแล้ว และตามไปด้วยคนอื่นๆ ที่เป็นห่วงอาการของโรนัลดด้
เปเป้วิ่งตามไปเป็นคนสุดท้ายเพราะอยู่ท้ายสุด
หันมาตบหัวเนย์มาร์ก่อนจะพูดอย่างสะใจ
“เห็นมะ! เพื่อนฉันเป็นคนดีว้อย ถึงแกจะใส่ร้ายเค้าแค่ไหน ลีโอก็ยังสนิทสนมกับเค้าได้ในเวลาแค่ชั่วข้ามคืนเฟ้ย....ไอ้ใจแคบ!” แล้ววิ่งตามไปด้วยความเร็วเหนือแสง
เนย์มาร์รู้สึกเหมือนโดนเหยียบหน้าแบบไม่ปราณี
“เฮ้ย! ใครอนุญาตให้แกเรียกชื่อต้นลีโอของฉันกันห๊ะ!
......แล้วไอ้ที่แกด่าฉันเมื่อกี้นี้หมายความว่าไงวะไอ้เบื้อกก!” เนย์มาร์ทำหน้าเหมือนอยากอัดฟรีคิกใส่หน้าเปเป้
แต่ก็วิ่งตามไปพร้อมกับว่าไล่หลังอย่างเอาเรื่อง
แต่คนที่ดีใจที่สุดตอนนี้คงจะไม่ใช่เนย์มาร์หรือเปเป้
หรือคนอื่นๆ ผู้ที่มีความยินดีอย่างยิ่ง
เห็นทีจะเป็นลีโอเนล
เมสซี่ที่กำลังวิ่งเข้าไปที่รถพยาบาลเคลื่อนที่อยู่ต่นั่นเอง เค้าหวังว่าตำรวจคงจะยังไม่ได้ส่งโรนัลโด้ไปโรงพยาบาลตอนนี้หรอกนะ
ร่างเล็กรู้สึกดีเสมอที่จะได้เจอร่างสูงที่ช่วยชีวิตเค้าไว้อีก
แม้มันอาจจะเป็นไปได้ยากเมื่อมีเนย์มาร์อยู่ด้วยก็ตาม
แต่ตอนนี้รถพยาบาลเกือบสิบคันจอดเรียงรายอยู่เป็นแนวเดียวกัน พร้อมด้วยผู้คนที่เสียขวัญจำนวนมากมายที่ต้องการความช่วยเหลือ
คริส.....เมสซี่เรียกร้องในใจ
และภาวนาขอให้เค้าได้เห็นโรนัลโด้อีกสักครั้งหนึ่ง ก่อนจะไม่ได้คุยกันใกล้ๆ แบบนั้นอีก หวังเหลือเกินว่าเจ้าหน้าที่คงยังไม่ได้นำตัวร่างสูงไปส่งโรงพยาบาล
คนมากมายทั้งผู้ประสบเหตุ ผู้ร้าย
และเจ้าหน้าที่ต่างเดินกันให้ขวักเต็มไปหมด
เสียงจ่อกแจ่กก็เช่นกันมันดังขึ้นข้างหูเต็มไปหมด
ร่างเล็กที่วิ่งนำหน้ามาค่อนข้างมากมองซ้ายมองขวา ท่าทางราวกับผลัดหลงกับผู้ปกครอง
คนเยอะเกินไป เมสซี่มองไม่เห็นโรนัลโด้เลย..............
แต่แล้วช่องว่างของฝูงชนก็เหมือนถูกแหวกออกด้วยมือที่มองไม่เห็น ช่องว่างที่เริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ
เผยให้ร่างเล็กได้เห็นชายหนุ่มร่างสูงผิวสีน้ำผึ้ง สวมเสื้อเชิ้ตเปื้อนเลือดนั่งอยู่บนเตียงแพทย์สนามหลังรถพยาบาล
เมสซี่กลั้นหายใจ.........ที่แท้โรนัลโด้ก็อยู่ตรงหน้าเค้านี่เอง
.
.
.
TBC.
--------------------------------------------------------------------------------------------
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย เฮียไม่เป็นไร ^0^ //ถือพู่เชียร์// เหมียวจ๋าาาา มีความรู้สึกดีๆ อย่างมากมายให้เฮียก็อย่ากั๊กไว้มากสิจ๊ะ
แสดงออกมาเต็มๆ เลย >< แค่จูบแก้มเองเหรอ เฮียเค้าอุตส่าห์จูบเราที่ปากหลายครั้งเลยเชียวนาาา
//สักพักโดนเหมียวอัดบอลใส่//
อร๊ายยยยยยยย เจอพวกเนย์มาร์แล้ว
และถ้าเหมียวอยากเข้าไปคุยกะเฮียจะทำยังไงล่ะนี่ เฮียเนย์ของเราจะทำตัวเป็นก้างขว้างคออีกไหม ติดตามความฟินได้ใน Part หน้าเลยค่ะ สำหรับตอนนี้ไรท์คงต้องขอตัวก่อนแล้วค่ะ ต้องไปปั่นฟิคต่อ TUT ถ้าทุกเรื่องทันเปิดเทอมก็ดีสินะ
//อย่ามโน//
แปะเฟสค่ะ >>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<< เข้าไปคุยกะไรท์ได้นะคะ >< ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
รักรีดทุกท่านมากๆ เลยนะคะ >3< จ๊วบบบบบบบบบบ
ด้วยรักและแรงหื่น
Ray - Aund
1 ความคิดเห็น:
ตอนแรกไอเราก็ตกใจตามลีโอไปด้วยเลยนะคะ นึกว่าพ่อยอดชายคริสเตียโน่จะเป็นอะไรไปจริงๆเสียอีก แหม่! ที่แท้ก็อำเล่น(เนียน)หรอกหรือนี่ 55+ แต่ก็แอบได้อะไรดีๆไปเยอะ ก็ถือว่าคุ้มล่ะเนอะคริส
อ่านแล้วขำในใจ (?) เนย์มาร์ไม่รู้อะไรบ้างเล้ยย~ จริงๆ ลีโอเขาเรียกชื่อต้นของคริสมาตั้งนานแล้ว ตกข่าวนะเนี่ยเรา แซวหน่อย ฮี่ๆๆ
ว่าแต่เรื่องต่างๆคลี่คลายไปในทางที่ดีก็ดีแล้วล่ะค่ะ คนอ่านลุ้นจนตัวโก่ง ต่อไปก็เป็นตาคริสกับลีโอบ้างล่ะ จะว่าอย่างไร จะทำอะไรก็รีบๆทำเสีย คงไม่คิดจะจากกันไปทั้งอย่างนี้หรอกจริงไหม :)
แสดงความคิดเห็น