[Fic – RonalSi] + [Part 5] เรื่องวุ่นวายของนายตัวดี! – Ronaldo x Messi

*ฟิคเรื่องนี้ไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งความจริง ที่เกิดขึ้นนี่เพราะไรท์ฟินล้วนๆ ค่ะ -*-

กราบ...สวัสดีรีดที่รักทุกท่านค่ะ M_ _M //ก้มคำนับไปเลย//  มาอย่างต่อเนื่องค่ะสำหรับกระแส RonalSi ไม่มีฟิค Fandom อื่นคั้นรายการเลย  อิๆ ไรท์กำลังปั่นฟิคที่ค้างอยู่ให้เสร็จอย่างว่องๆ เลยค่ะ

และอย่างข้างต้นที่ไรท์ได้แปะไว้นะค่ะ  วันนี้รู้สึกว่าจะรีบมากๆ เลยล่ะค่ะ

งั้นก็อย่าเสียเวลาและช้าอยู่ใยเลย.......เชิญไปอ่านกันได้เลยค่าาาาา ^3^

-----------------------------------------------------------------------------------------------

“เอ้ยลูกพี่! อย่าเพิ่งวางดิ”

“อะไรมีอะไรงั้นเหรอ”

“ก็คริสอ่ะดิ  อยู่ๆ ก็วางสายไปเฉยเลย” เจ้าของมือถือทำหน้างง  อีกคนหนึ่งจึงยื่นหน้าเข้ามาดูใกล้ๆ

“ไอ้โง่! แหกตาดูสิ ‘ไม่มีสัญญาณ’ แกเห็นไหม” เนย์มาร์ที่มายืนออร่วมกับคนอื่นๆ พูดขึ้น

เปเป้หันควับไปมองทันที  เมื่อเค้านึกว่าคนที่ยืนอยู่ข้างเค้าเป็นเพื่อนนักฟุตบอลสัญชาติเยอรมันอย่างนอยเออร์.....แต่ไหงกลับเป็นไอ้นี่ไปได้นะ

“ไง ไอ้หัวปลาไหล” เนย์มาร์ยักคิ้วให้  เปเป้เหลือกตาใส่

“ไอ้หน้าโจร...” ชายเชื้อชาติโปรตุเกตุทำเสียงเย็น  กำมือถือในมืออย่างเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเจอหน้าคนไม่ถูกชะตา  เค้าพูดต่อ “....มีตังค์ซื้อมีดโกนหนวดแล้วหรือไงว่ะ”

“อ๊าว...อ้ายนี่...” เนย์มาร์ทำท่าจะเดินเข้าไปหาเรื่องใกล้ๆ แต่ก็โดนมึลเลอร์ห้ามไว้

“ไม่เอาน่า  สถานการณ์ตอนนี้ยิ่งเลวร้ายอยู่  นายจะทำให้มันแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกหรือไง” ร่างสูงเจ็ดฟุตหนึ่งพูดขึ้น  เนย์มาร์สะบัดแขนของมึลเลอร์ที่รั้งตัวเค้าไว้ออกไป แล้วทำหน้าไม่สบอารมณ์

...........ตามหาลีโอไม่เจอแล้วยังต้องมาทะเลาะกับไอ้เจ้าปลาไหลมอเร่ห์นี่อีก  ไม่เห็นเข้าท่าเลยสักนิดเดียว..........

ตอนนี้พวกเค้ากำลังเกาะกลุ่มเป็นกระจุกกันอยู่ที่มุมห้องโถง  เพราะต้องรอให้พวกผู้หญิงกับคนแก่ๆ ไปกันก่อน  ตรงนั้นจึงมีแต่ซูปเปอร์สตาร์ดังๆ ในวงการฟุตบอล ทั้งเปเป้  เนย์มาร์   มึลเลอร์  ชไวนี่  นอยเออร์  และรวมทั้งคนอื่นๆ ที่เริ่มจะหัวเสียกันแล้วด้วย

“เสียงปืนนั่นดังมาจากยอดตึกเหรอ” ชไวนี่ชะเง้อคอมองผู้คนที่พากันเบียดเสียดเข้าไปยังประตูทางออก

“ใช่ เห็นเค้าว่างั้น.....ฉันก็ว่ามันดังมาจากดาดฟ้านะ ฉันได้ยิน” มึลเลอร์พูดขึ้น    จับไหล่ชไวนี่ให้เลิกชะเง้อชะแง้ไปทั่วเสียที

“ให้ตาย  แล้วหมอนั่นจะลงมากันทันไหมล่ะเนี่ย  บ้าชะมัดเลย” เปเป้พูดอย่างร้อนรน  เค้ารู้สึกเป็นห่วงเพื่อนร่วมทีมเสน่ห์เหลือล้นคนนั้นเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าไม่ได้ออกไปข้างนอกทุกคนก็อยู่ในงานกันหมด

.......ยกเว้นสองคนนั้น.......

“นายพูดถึงใคร” นอยเออร์ถามเสียงเรียบเมื่อน้ำเสียงเปเป้ฟังดูอยู่ไม่เป็นสุข

“ก็โรนัลโด้กับเมสซี่ไง” เปเป้พูดอย่างไม่ค่อยสนใจตอบเสียเท่าไรเพราะกำลังคอยมองว่าเพื่อนของเค้าลงมาปะปนอยู่กับฝูงชนแล้วหรือเปล่า  แต่คำตอบนั้นกลับทำให้คนที่อยู่ไม่ไกลหูผึ่งขึ้นมาทันที

“ห๊ะ! แกว่าอะไรนะ.....ลีโออยู่กะไอ้หมอนั่นเหรอ!” เนย์มาร์ตาโตเดินเข้ามาใกล้เปเป้ทันที พลางดันหน้ามึลเลอร์ออกไปให้พ้นทาง

คนโดนถามผงะหน้าไปข้างหลังเล็กน้อยเพราะความตกใจ ก่อนจะเออออตอบไปตามความเป็นจริง “ก็เออดิ  ทำไมว่ะ”

เนย์มาร์ทำหน้าเหวอทันที “บ้าไปแล้วลีโอ คิดอะไรของนายอยู่กันแน่เนี่ย.....ไปยุ่งกะไอ้คนพันธุ์นั้นทำไมกัน” แล้วชายร่างสูงเชื้อสายบราซิลก็เอามือกุมหัวตัวเองราวกับเสียพนันบอล  ก่อนที่คู่กรณีจะชักสีหน้าแล้วเดินเข้ามาหาอย่างดูเอาเรื่อง

“แกว่ายังไงนะ  เมื่อกี้พูดให้ถูก......แกว่าเพื่อนฉันไม่น่าคบยังงั้นเหรอ!?”

เนย์มาร์เงยหน้าขึ้นมามองหลังจากได้ยินน้ำเสียงที่ฟังดูหาเรื่องของเปเป้

“ก็เอออ่ะดิ!” ยังไม่ทันพูดอะไรได้มากกว่านั้น  เปเป้ก็เดินมาใช้อกชนเค้าอย่างแรง  เนย์มาร์ถอยหลังไปเล็กน้อยแต่ไม่ต้องรอนานเลยเค้าก็โต้กลับไปด้วยวิธีเดียวกันนี้

“แล้วคนอย่างแกล่ะมีดีมาจากไหนว่ะ! เราเคยไปว่าพวกแกตอนไหนห๊ะ!....ไอ้เบื้อกก!” เปเป้ทำท่าจะโถมตัวเค้าใส่คนตรงหน้า แต่ดีที่นอยเออร์ห้ามไว้ได้ทันแล้วจัดการล็อคตัวคนโปรตุเกตุเลือดขึ้นหน้าเอาไว้ได้อย่างรวดเร็ว  เปเป้พยายามดิ้น.......อย่างน้อยก็ขอให้ตันหน้ามันได้สักครั้งเหอะน่า  เห็นมันพูดเสียๆ หายๆ อย่างนี้มานานแล้ว

แต่นอยเออร์ยังคงเหนือกว่า  ร่างกายสูงและแข็งแรงของดีกรีผู้รักษาประตูเยอรมันไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด

ส่วนเนย์มาร์ก็มีมึลเลอร์อยู่ข้างๆ คอยรัดไว้อย่างช่วยไม่ได้ โดยมีชไวนี่ผู้อยากมีส่วนร่วมช่วยรัดไว้อีกคนหนึ่ง  เนย์มาร์สะบัดแต่ไม่หลุด

“งั้นก็บอกไอ้เพื่อนเทพบุตรของแกให้เลิกมองลีโอของฉันแบบนั้นได้แล้วโว้ย.....มันเต็มกลืนแล้ว  สายตาของพวกแกน่ะมันบ่งบอกเลยว่าชอบนินทาลับหลัง!”

เสียงห้าวดังขึ้นแทรกกับเสียงฮือฮาอันตื่นตระหนกของแขกหรือ  เป็นผลให้คนเกือบทั้งห้องโถงใหญ่หันมามองมามองพวกเค้ากันเป็นตาเดียว 

“เงียบน่า!  ถ้าพวกนายไม่อยากให้ทุกคนมองเราว่าเป็นพวกกุ๋ยข้างถนนก็หยุดทำตัวเป็นหมากัดกันสักที” นอยเออร์ว่าเสียงเย็นรอดไรฟัน  หลังจากที่ชไวนี่โดนเนย์มาร์ผู้อารมณ์ร้อนสะบัดปลิวไปอีกทางหนึ่ง  มึลเลอร์มองตามอย่างทำอะไรไม่ได้เพราะกำลังตรึงเนย์มาร์อยู่  ชไวนี่หน้าเสียเล็กน้อยก่อนจะโดนดูดกลืนด้วยฝูงชนที่หันมาสนใจกับการออกไปจากที่นี่ต่อ.........ทุกคนล้วนดูวิตกกังวล  โดยเฉพาะสองคนที่เพิ่งโดนพลัดจากเพื่อนผู้ไร้เดียงสา.........

นอยเออร์กับมึลเลอร์ไม่สามารถปล่อยตัวเปเป้กับเนย์มาร์ได้ และพวกเค้าก็ไม่สามารถออกไปฉุดชไวนี่ให้กลับมาได้ด้วยเช่นกัน  ภาพสุดท้ายที่เห็น........คือรองกัปตันก้นจั้มเบ้าทำหน้าเจื้อนใส่พวกเค้าก่อนจะหายไป........

และรองกัปตันที่ว่านี้ก็สามารถช่วยเหลือตัวเองได้โดยการพยายามลุกขึ้นแม้จะมีคนเผลอเหยียบเค้ามากเพียงใดก็ตาม  และร่างสูงโปร่งก็เดินส่วนผู้คนเข้าไปตามหาเพื่อนที่เค้าเพิ่งพลัดหลงมา  แต่พลันก็มีชายร่างสูงแข็งแรงเดินเข้ามาชนเค้าอย่างจังแล้วทำของบางอย่างตก

ชไวนี่ก้มลงเก็บให้แล้วกล่าวขอโทษ

“เอ่อ....ขอโทษครับ  นี่ของคุณ...”

ชายคนนั้นจ้องหน้าเค้าค้างไว้แปบหนึ่งก่อนจะตอบด้วยเสียงติดไม่ค่อยสนใจนัก “ขอบคุณ” ชายคนนั้นพูดเสียงออกห้วนเสียด้วยซ้ำ.....และดูแล้วใบหน้าของเค้าดูจะไม่เป็นมิตรเสียเท่าไรเลย  ช่างเข้ากับสำเนียงแปลงๆ ที่พูดออกมา อย่างไม่มีที่ติเลยทีเดียว  ชไวนี่คิดก่อนออกจะแรงเบียดผู้คนเข้าไปหานอยเออร์กับมึลเลอร์ต่อ

และชายคนนั้นที่เดินชนชไวนี่ไปอย่างรีบร้อนจนทำของตก............

ชายผมบล์อนคนนั้นไม่ใช่  คนอื่นๆ ที่อยู่ในงานนี้ก็ไม่ใช่

...........ไร้วี่แววของเป้าหมาย..........

ชายร่างใหญ่ยังคงเดินต่อไปเรื่อย  ผ่านกลุ่มชายหนุ่มที่โหวกเหวกเสียงดังราวกับจะตีกันกลางงานเลี้ยงที่เพิ่งล่มไป

“แก....ไอ้บ้าเอ้ย! ถ้าลีโออยู่บนนั้นจริงก็คงจะแย่แน่ๆ เพราะไอ้เพื่อนสุดหล่อของแกแต่น้อยกว่าฉัน คงจะทิ้งลีโอไว้แล้วเอาตัวรอดคนเดียวแหงๆ !!”

“แกอย่ามามั่ว  ไอ้หัวกรวง....แน่จริงอย่าพูด  เข้ามาสิว่ะ!!”

“เฮ้ยย พวกนายอย่าตีกันสิ!.....โอ้ย ไม่เอาน่า.......มึลเลอร์จับหมอนั่นออกไปห่างๆ เลย”

ชายร่างใหญ่หน้าตาดุดันตามแบบฉบับของคนพื้นเมืองเดินผ่านออกมาอย่างไม่สนใจ  แล้วยกข้อมือบริเวณปลายแขนเสื้อขึ้นจ่อปาก“เป้าหมายไม่อยู่ในนี้ครับหัวหน้า”  สายตาขาวออกเหลืองของเค้ายังคงสอดส่องไปทั่วอย่างคุกคาม

“บัดซบ! แค่นี้หาไม่เจอกันรึไง!” เสียงจากวิทยุแม่ดังไปทั่วทุกคู่สายที่เปิดรับสัญญาณ  ลูกน้องทุกคนไม่สามารถพูดหรือทำอะไรได้หากยังไม่เจอวี่แววเป้าหมายติดมือกลับมาให้

“ไอ้หนูท่องี่เง่าทั้งหลาย....พวกแกนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ! แค่นักฟุตบอลคนเดียวก็ยังหาไม่ได้ แล้วจะไปทำมาหากินอะไรฟะ!! บัดซบเอ้ยย....” เหล่าลูกน้องซ่องโจรพากันหดคอหนี เสียงคำรามจากวิทยุของผู้เป็นหัวหน้าที่แผดเสียงไม่ได้ดั่งใจราวกับเป็นก็อตซิล่า  และหลังจากพ่นไฟไปมาได้สักพัก เสียงทลายแก้วหูก็เปลี่ยนไป

“......ห๊ะ แกว่าอะไรนะ  มันอยู่บนนั้นงั้นเรอะ!....กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง  เออ! ดีมาก  ถ้าแกหามันไม่เจอจบงานนี้ฉันจะให้แกไปขับฮอล์เล่นในยมโลก.......เอาล่ะเด็กๆ เป้าหมายของเราอยู่บนดาดฟ้าของ SOB* และมันกำลังจะหนี! ไปจับมันมา.....ก่อนพวกแกทุกคนจะได้เป็นศพ!”

[ *SOB ชื่อย่อตึกหลักของโรงแรมค่ะ M- -M : Ray – Aund ]

เสียงคำสั่งฟังดูชัดเจน จนไม่ต้องขอคำขยายความเพิ่ม  เหล่าสมุนโจรบราซิลจึงมุ่งหน้าขึ้นสู่จุดสูงสุดของโรงแรมหรู  ซึ่งส่วนทางกับเส้นทางของชายหนุ่มสองคน 

ผู้ที่ซึ่งกำลังจะมีค่ำคืนสุดระทึกที่สุดมากกว่าใครทั้งสิ้นในคืนนี้.................

------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------

------------------------------

-----------------------------

---------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------

“แล้วเค้าสอนอะไรคุณบ้างล่ะ!” เมสซี่หน้าเกือบทิ่ม  เมื่อโรนัลโด้ดึงเค้าเข้ามาใกล้ประตูลิฟต์มากขึ้นกว่าเดิม 

“หมอบลง” ร่างสูงพูดพร้อมกดหัวเล็กให้ลงไป  เมสซี่เข่าอ่อนแล้วมองดูโรนัลโด้ตบแป้นลิฟต์อีกเป็นครั้งที่เกือบร้อย  แล้วร่างสูงที่ยืนอยู่เหนือหัวเค้าก็เดินเข้ามาใกล้ราวกับจะบังเค้าไว้ แล้วจัดทรงแขนเสื้อ.....ท่าทางของเค้าดูผ่อนคลายลง

“เอิ่ม....ก็หลายอย่างน่ะ เอาตัวรอดในป่า  หนีพวกโรคจิต  แล้วก็แกะรอยหาหมีขั้วโลก” โรนัลโด้พูดไปด้วยพร้อมกับจัดทรงเสื้อและมองไปรอบๆ ไปด้วย  เสียงเค้าดูไม่ใส่ใจเสียเท่าไร

“รวมทั้งพูดเย็นชาใส่คนอื่นด้วยหรือเปล่า.....” จู่ๆ เมสซี่ก็พูดขึ้น  เมื่อเค้าเริ่มรู้สึกแล้วว่าไม่น่าถามร่างสูงตรงหน้านี้ออกไปเลย  แม้ในใจเค้าอยากจะถามว่าแกะรอยหมีขั้วโลกมันน่าเรียนตรงไหนกันแน่

น้ำเสียงเมสซี่ฟังดูขุ่นเคือง  และเมื่อโรนัลโด้หันหน้าลงมาก็เจอเข้ากับใบหน้าขาวที่ตัดกับสีรัตติกาลซึ่งดูขุ่นเคืองไม่แพ้กันเลย

..........เมสซี่ไม่ค่อยชอบคนที่ไม่สนใจคำพูดของคนอื่นเสียเท่าไรเลย...........

มันดูเสียมารยาทชะมัดเลย

โรนัลโด้ครางในลำคอ “โอ้ว  ผมทำคุณโกรธเหรอ” และเสียงเค้าก็ฟังดูไม่ใส่ใจเหมือนเดิม  เมสซี่หน้าบูดเมื่อร่างที่ยืนค้ำหัวเค้ากระแทกกำปั้นเข้ากับปุ่มกดอีกครั้ง

ขอโทษนะ  ถ้าจะขอโทษกันก็ทำเสียงให้มันจริงใจกว่านี้หน่อยสิขอร้องละ.......ร่างเล็กกู่ร้องในใจ เพราะเค้าไม่ชอบให้ตัวเองกลายเป็นเหมือนตอนเด็กๆ

............นั่นคือเด็กหลงห้องที่ไม่มีใครสนใจ แล้วก็โดนแกล้งโดยที่คุณครูก็ยังไม่ยอมรับฟังคำทักท้วงของเค้าเลยแม้แต่น้อย 

เมสซี่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อกิริยาของร่างสูงคนนี้ทำให้เค้านึกถึงอีกช่วงชีวิตหนึ่งที่แย่ที่สุดในวัยเด็ก

................มาคิดดูอีกที ที่พวกพี่ๆ พูดก็อาจจะจริง  โรนัลโด้น่ะทำตัวไม่น่าคบเท่าไรเลย  และทำให้เค้ารู้สึกแย่ชะมัดเวลาคุยด้วย............

พวกชอบใช้กำลัง.......เมสซี่คิด หลังจากสะดุ้งไปเฮือกใหญ่เมื่อร่างสูงทุบไปที่แป้นกดอีกรอบ ก่อนเจ้าตัวจะสบถงึมงำกับตัวเองแล้วท้าวเอวอย่างพยายามใช้หัวคิด  เมสซี่เอื้อมมือขึ้นไปกดปุ่มง่อนแง่นอย่างแผ่วเบา

ติ้งงงง---

แล้วเสียงติ้งน่ารักก็ดังขึ้นพร้อมกับบานประตูลิฟต์ที่เลื่อนออก  โรนัลโด้ที่ท้าวเอวอยู่เอี้ยวตัวกลับมามอง  เมสซี่หน้าบูดคงเดิม

“ไง......เค้าสอนให้คุณกดลิฟต์แบบนุ่มนวลด้วยรึเปล่าล่ะ” ร่างเล็กพูดเสียงเหมือนเด็กเมื่อยามตั้งตัวเป็นศัตรู  แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นเพราะเจ็บช่วงล่างไปหมด   โรนัลโด้ไม่ตอบเพียงแต่ยกคิ้วขึ้นอย่างยอมรับ  ไหล่แกร่งไหวเล็กน้อยก่อนจะฉุดร่างเล็กให้เซเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว.......เมสซี่ล้มลงอีกรอบ

“โอ๊ย.....ขอบคุณ!” เค้าพูดประชด  ก่อนร่างสูงจะกดอย่างนุ่มนวลไปที่ชั้นล่างสุด

“ไม่เป็นไร ผมยินดีช่วยเสมอ” เสียงระรื่นตอบกลับมาชวนให้เมสซี่ต้องหน้านิ่วอีกรอบ  ร่ำๆ อยากจะเตะขาคนตรงหน้าให้ล้มลงบ้างเสียจริงๆ  แต่เค้าก็ทำได้เพียงแค่เก็บมันเอาไว้ในใจแล้วพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น  สภาวะกลัวที่แคบของเค้ากำลังจะกลับมาอีกครั้งเมื่อร่างเล็กๆ ของเค้าติดอยู่ที่มุมห้องและพบว่าร่างสูงของโรนัลโด้อยู่ห่างเค้าไปไม่มากนัก  ทำให้รู้ว่าในนี้แคบเพียงใด..........

ลิฟต์ที่นี่ไม่ได้มาตรฐานแหงเลย.......ร่างเล็กกะเอาจากขนาดความแคบของลิฟต์  เพราะเค้าต้องเบียดตัวเข้าหาซอกมากเข้าไปอีกเมื่อรู้สึกว่าพื้นใต้เท้าสั่นแปลกๆ  และในที่สุดก็ตัดสินใจพูดขึ้น

“เฮ้....”

โรนัลโด้หันมามอง  ใบหน้าของเค้าดูเหมือนหัวหน้ากลุ่มแก็งส์พินบอลที่กำลังเฝ้าระวังและวางแผนอยู่

“......คุณว่าลิฟต์มันร่วงเร็วไปไหม”

“คุณพูดอะไรน่ะ  พูดยังกะว่าเรากำลังจะตกจริงๆ ยังงั้นแหละ” โรนัลโด้ติง หน้าของร่างสูงดูเหมือนแม่ของเมสซี่ตอนที่ดุเค้า

“ก็มันเหมือนจริงๆ นี่นา” เมสซี่ทำหน้าตาเหมือนเด็กเข้าไปทุกที  ร่างสูงยังแอบค้างเล็กๆ ก่อนจะจุปากน้อยๆ

“ไม่เอาน่า  ผมรู้สถานการณ์มันยากที่จะอธิบายแต่เราก็ควรมองโลกในแง่ดีเข้าไว้นะ......โอเค๊” โรนัลโด้ส่งสายตาถาม  เมสซี่พยักหน้าหงึก

และบางครั้งเค้าก็อยากจะถามเคล็ดลับความมั่นใจเกินร้อยของโรนัลโด้เสียจริงๆ ว่าเค้าไปขุดมันมาจากไหนในสถานการณ์ที่น่าหวาดเสียวเช่นนี้

“โอเค! ผมจะพยายาม.....ผมจะพยายาม!” เค้าทำหน้าราวกับเข้าใจ  แต่ไหงทำไมถึงเหมือนจะร้องไห้ขึ้นมาซะอย่างนั้นล่ะ  โรนัลโด้หันมาหาร่างที่สั่นหงึกๆ ทั้งตัว

“เราอยู่กันแค่นี้คุณไม่จำเป็นต้องตะโกนก็ได้นะ”

“ฮะ อะไรนะ....ผมตะโกนเหรอ  โทษที! ผมตื่นเต้น.....อุ เหวอออ” ลิฟต์เกิดการกระตุกเพราะลดระดับลงมาเร็วมากเกินไป  เป็นเหตุให้ร่างเล็กๆ ลอยขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเกือบเซไปกระแทกกับอีกฝั่งหนึ่ง  แต่ดีที่ร่างสูงรับไว้ได้ทัน

โรนัลโด้ดึงตัวเมสซี่แล้วเหวี่ยงเข้ามาหาตน ก่อนจะกอดร่างนั้นไว้แน่น   หน้าของคนเสียขวัญซบลงบนอกกว้างอย่างพอดีพอเหมาะและไม่กระดุกกระดิกไปไหนอีกเลย  ลิฟต์สั่นอย่างแรงก่อนจะหยุดไปแล้วกลับเข้าโหมดทำงานปรกติ  โรนัลโด้คลายมือออกแล้วกวาดตามองไปรอบๆ เมื่ออีกคนหนึ่งไม่ยอมปล่อยเค้า

“เฮ้....เอ่อ คุณโอเครึเปล่า”

เมสซี่ไม่ตอบ  แต่ถูหน้าไปมาบนอกกว้างแทน  โรนัลโด้ไม่ค่อยเข้าใจนัก

“นี่คุณกลัวความสูงเหรอ?”

.

.

.

TBC.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

กลัวความสูงแล้วมันผิดตรงไหนเฮีย! //เดือดร้อนแทนเหมียว//

อ๊ากกกก!! ไรท์อยากลงให้เยอะกว่านี้จังค่ะ  แต่ว่ามันจิมิได้วรรคเยี่ยงที่เราได้กะเอาไว้  เดี๋ยวจะเสียอรรถรสและวรรคตอนใน Part อื่นๆ เอาค่ะ //เรื่องของแก!! ผั๊วะ! .......รีดวิ่งมาตบหัวโยก//

เฮียเนย์ + เปเป้ โผล่มาก็ตีกันเลย แอ่-----

อร๊ายยยยยย! เค้าอยู่ในลิฟต์ค่ะ เค้าอยู่ในลิฟต์ >{}< //รีด : ก็เออน่ะสิยะ  แล้วไง// เค้าอยู่กันสองคนนนน เดี๋ยวเค้าจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันและทำความ....อั๊ก! //กำปั้นอุดปาก//

เอือกกกก ไรท์เกือบสปอยล์ค่ะ  ไม่ได้เลยนา เรื่องนี้เนี่ยชอบหลุดปากอยู่เรื่องเลยไรท์  อะๆๆๆ เอาเป็นว่ารีดที่รักของไรท์ทุกท่านกรุณารออ่านใน Part ต่อไป แล้วในระหว่างที่เซ็งๆ กันอยู่ก็คอมเม้นท์ให้ไรท์ชื่นใจหน่อยนะค้าาาา ^0^

แปะเฟสตามธรรมเนียมค่ะ >>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<< 

รักทุกท่านมากๆ เลยค่ะ

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund