[FIC - TMI]+[Prat 3] Your Heart……หัวใจนายเป็นของฉัน – Magnus x Alec

กลับมาแล้วค่าาาาาาาา ขอเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างได้ไหมค่ะ คือเนื่องจาก Ray ดูแล้วว่าเรื่องนี้มันคงจะยาวนานอย่างฟินเวอร์จริงๆ   เพราะงั้นเลยขอเปลี่ยนจาก SF - Magnus x  Alec เป็น FIC -  Magnus x  Alec แทนน่ะค่ะ .........ไม่ว่ากันนะคะ ^^ 

และ Prat นี้มีเซอร์เพรส์ค่ะ  ส่วนจะเป็นอะไรนั่น>>>>ไปอ่านกันเลยค่าาา

------------------------------------------ อัพเดต -----------------------------------

ในที่สุดก็เสร็จเรียบร้อยเสียทีค่ะ กับ Nc ของจริง 5555 Nc – MaLec ที่ไรท์ได้สัญญาไว้สำเร็จเสร็จเรียบร้อยใน Part ที่ 14 ค่ะ (โอ้ นานนน)  สำหรับท่านใดที่ตั้งหน้าตั้งตาอยากจะอ่าน ก็จิ้มเลยค่าาา   

Nc MaLec – Part 14

รีดๆ จะชอบรึไม่น้าาา  งั้นไรท์แอบกระซิบ.........Nc นี้ได้รับการสนับสนุนจากสินค้าของ เจมส์ ที. เคิร์ก ค่ะ   -[]- เหอๆ 

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund

-------------------------- อัพเดตเมื่อ 3/6/2015 -----------------------------------

------------------------------------------------------------------------------


บรรยากาศแดดร่มลมตกตอนบ่าย ในร้านลาเฟ่เล็กๆ แต่ขึ้นชื่อเรื่องของอร่อย ด้วยการตกแต่งแบบวินเทจทำให้บรรยากาศภายในร้านอบอุ่นและชวนดูเป็นกันเองอย่างน่าประหลาด.................

.......................เหมาะแก่การนั่งเอื่อยเฉื่อยจิบเครื่องดื่ม หรือคุยธุระกันเป็นอย่างยิ่ง

ที่มุมของร้าน ซึ่งค่อนข้างเงียบและปลอดคน  สองหนุ่มหล่อกำลังนั่งจิบกาแฟกันอยู่ท่าทางสบายอารมณ์ ดูไม่รีบร้อน ชายหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดสูทอย่างไม่เป็นทางการ เสื้อผ้ายืดธรรมดาสีอ่อนถูกสวมไว้ชั้นในสุด และจากนั้นก็เป็นเสื้อสูทแขนสามส่วน สีโทนเดียวกัน ลายตารางหมากรุก ถูกคลุมทับด้วยเสื้อสูทแขนยาวสีขาวสะอาดอีกตัว เป็นชั้นที่สาม

ส่วนชายหนุ่มอีกคนหนึ่งสวมเพียงเสื้อยืดตามแฟชั่น และสวมทับด้วยเสื้อสูทตัวนอกเพียงเท่านั้น  การแต่งตัวดูซับซ้อนน้อยกว่าคนแรกลิบลับ

ชายผู้ใส่ชุดสีอ่อนวางแก้วกาแฟที่ตัวเองเพิ่งจิบลงบนโต๊ะ “นายเรียกมานี่ มีอะไรอีก” เค้าเริ่มด้วยคำถามง่ายๆ แต่ตรงประเด็นแบบไม่อ้อมค้อม สีหน้าของเค้าเหมือนกำลังมองหน้าเด็กส่งหนังสือพิมพ์ที่เห็นกันอยู่ทุกวัน แล้วก็เห็นหน้ากันอีก.....................

“โธ่ ไม่เอาน่าแม็กส์.......ฉันเรียกนายมานั่งจิบกาแฟที่นี่เนี่ย ต้องมีธุระด้วยหรือ” คนถูกถามก็ตอบแบบคนละอารมณ์กับคนถาม เค้าแบมือที่ใช้กุมหัวเข่าขณะนั่งไขว้ห่างอยู่ตอนนี้  สีหน้าของเค้าดูแล้วซุกซนและเหมือนจะมีเรื่องแพลงๆ ออกมาจากหัวได้ตลอด  ดูไม่เข้ากับดวงตาสีฟ้าประกายที่เต้นระยิบอยู่บนดวงหน้าของเค้าเลย ซึ่งแสดงให้เห็นเลยว่าคนๆ นี้เป็นคนที่ทั้งขี้อ้อนและมีความสุขในชีวิตมากมายขนาดไหน พร้อมกับผมสีทองยุงเหยิงที่ดูไม่ค่อยจะเป็นทรงของเค้า

“นายอย่าโม้......นายต้องมีอะไรมาพูดหรือมาฝากตลอดแหละ” ชายหนุ่มคนแรกชี้หน้าเพื่อนฝั่งตรงข้ามน้อยๆ

“อะไร.......เปล่า ไม่มีอะไรจะพูดเลย” คนถูกชี้ทำหน้าเหรอหราเหมือน ‘ผมไม่ได้ผิด’ แล้วกอดอกแน่น ขบริมฝีปากและส่ายหน้า “แต่ถ้านายบอกว่าฝากน่ะ ใช่ ฉันมี.........” สีหน้าหนุ่มผมทองเปลี่ยนเป็นยิ้มทะเล้น แล้วทำตาลุกวาวเหมือนเห็นเค้กวันเกิดของตัวเอง เค้าหยิบกล่องกระดาษขนาด 30 x 40 cm. ออกมา  ซึ่งหนุ่มทะเล้นดันมันไปกลางโต๊ะที่อยู่ระหว่างเค้าทั้งสอง

“นี่อะไร.....” ชายหนุ่มคนแรกถามเสียงต่ำติดรำคาญ เหมือนรู้ว่าอะไรอยู่ข้างใน แต่ก็ยังไม่แน่ใจ .......บางที ครั้งนี้อาจไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ก็ได้............... แต่เค้าก็ยังคงไม่ขยับไปไหน

“มันคือของขวัญ” หนุ่มตาสีฟ้ากระจ่างฉีกยิ้ม

“เนื่องในโอกาสอะไร”

“ก้อ......ไม่รู้สิ ”เค้าพูด ‘ก้อ’ เสียงยาน จงใจกวนประสาทเพื่อน “แต่ฉันก็ตั้งใจให้นายนะแม็กนัส”

แม็กนัสเหลือบตามองเพื่อนแล้วฉวยกล่องนั้นมาเปิด

“ฮะ เฮ้ยย!!......จะมาเปิดอะไรที่นี่หลาววววว!!!” คนทะเล้นที่ชิวๆ เมื่อกี้เด้งตัวขึ้นจากเก้าอี้ทันทีที่ฝากล่องโดนแง้ม เค้าล็อกมือทั้งสองข้างของแม็กนัสไว้ทันที ร่างสูงสะโอดสะองดูงุงงง

?..................อ้าว ก็ไหนบอกว่ามันคือของขวัญไง ก็ต้องแกะดิ...............?

............รึไม่ถูก...........

“อ้าว ทำไมอ่ะ  ก็ไหนนายให้ฉันไม่ใช่เรอะ นายจะโวยวายทำไมเนี่ยจิม” ถึงคราวนี้แม็กนัสทำหน้าเหรอหราบ้าง แต่อันนี้ร่างสูงไม่รู้จริงๆ ว่าเพื่อนตัวปุ๊กลุก(?)มันหมายความว่าไง

 .........ตอนแรกทำมาเป็นลับลมคมใน แล้วพอมาทีนี่ก็โวยวายซะลั่นร้านเชียว.............

“ก็มันน่าเปิดที่นี่ซะที่ไหนเล่า.....เจ้าบ้าเอ้ย!!” ยอดชายนายจิมเอ็ดรอดไรฟัน

“แล้วไอ้ของข้างในนี่มันอะไรกันล่ะ!!” แม็กนัสไม่เข้าใจและเค้าก็ยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปอีก

“ก็ไอ้นั่นน่ะแหละ!!!” จิมทะลึงตาใส่แม็กนัสผู้เริ่มจะรู้แล้วว่าของข้างในมันคืออะไร......................

[-_-….] <<< แม็กนัส

[ _ _ ] <<< แม็กนัส

[ _ _ ] <<< แม็กนัส

[-_-*….]<<< แม็กนัส

[0[]0]!!!! <<< แม็กนัส

[^3^].....ถ ถ ถูกต้องนะค้าบบบบบ <<< จิม

“ห๊าา! อะ-ไร-นะ!!!” แม็กนัสจ้วงเข้าไปขยำคอจิมทันทีที่รู้คำตอบ “ไอ้เวรเอ้ยยย!! เอาของแบบนั้นมาในที่แบบนี้ได้ไงเล่าาาา!!!!”

“อึก ก ก็...ก็นายเปิดมันเองอ่ะ ฉ ฉานเปล่าา อั๊ก อั๊ก....ป ปล่อย....ปล่อยได้แล้วโว้ย ย ย” เสียงจิมขาดหายเพราะโดนบีบคอแถมเขย่าให้อย่างแรง แต่ก็ยังเจือไปด้วยน้ำเสียงคาดโทษอย่างเสียไม่ได้

ก็ใครบอกให้เอ็งเปิดกลางร้านกาแฟเล่า......เดี๋ยวคนเค้าแตกตื่นกันหมดดดด

แม็กนัสปล่อยตามขอ แต่เป็นแบบกระแทกกับฝาโต๊ะดังตั๊บ…! “ไอ้บ้า ฉันเป็นคนดังนะเว้ย.....เอามาให้ฉันในที่ประชาชนคนมากมายแบบนี้ เป็นข่าวใหญ่ขึ้นมาจะว่ายังไงล่ะห๊ะ ไอ้สมองปลาทอง!!” ร่างสูงพูดรอดไรฟัน

“แค่ก แค่ก อึก.....ก็นายจะเปิดมันเองหนิ แล้วอีกอย่างฉันบอกว่ามันเป็นของขวัญ แต่ไม่ได้บอกให้เปิดตอนนี้นะโว้ย ไอ้สมองทึบ!!” จิมก็ลูบคอของตัวเองไปมา มันเต้นตุ้บๆ ทั่วคอไปหมดแล้ว

แม็กนัสเอนหลังกระแทกเก้าอี้ หันไปมองรอบด้านก่อนแล้วค่อยสะบัดหัวมาหาเพื่อนตัวดี “นายมันบ้า....คราวที่แล้วฉันก็ทิ้งไปทีหนึ่งแล้ว บอกให้นะไอ้ของพวกนี้มันไม่มีประโยชน์กับฉันหรอก” เค้าพูดเสียงแข็ง

“นายพูดหักหาญน้ำใจเพื่อนทุกที แต่สุดท้ายก็ได้ใช้ประโยชน์จากมัน  ฉันคบนายมาสามปีทำไมจะไม่รู้นายน่ะมัน....เดี๋ยวนะ นี่นายพูว่าอะไรนะก่อนประโยคสุดท้าย.....ให้ตายสิ! นายทิ้งสินค้าทดลองใช้เกรดเอทั้งหมดของฉันไปเลยเหรอ!  นั่นมันเกรดเอนะโว้ย เกรดเอ! ไอ้บ้าเอ้ย.......เออ ช่างมันเหอะ..... หนิ นายน่ะมันปากไม่ตรงกับการใช้งานรู้ไหม รูปร่างดีสีผิวใช้ได้ แต่ชอบตัดลมหายใจของตัวเอง......กี่ครั้งแล้วที่นายปฏิเสธนั้นนี่ แต่ท้ายที่สุดไอ้สิ่งที่นายปฏิเสธนั้นแหละคือสิ่งที่นายต้องการมากที่สุด” จิมขึ้น ทำเสียงจริงจังขึ้นมาจนอีกคนไม่กล้าโต้ถียงจนเค้าสามารถพูดจนจบประโยค ท่าทาง คำพูดคำจาดูมีหลักการอย่างไม่น่าเชื่อ

...........เออ ไอ้ที่พูดมามันก็ถูก..........

“........แต่ไอ้ที่นายเอามาให้ฉัน จะให้ฉันใช้ยังไงล่ะ .....ใช้กับตัวเองเรอะ.....จะบ้ารึไง!!!” แม็กนัสจิ้มนิ้วมาที่หน้าตัวเอง

“ก็ใช้กับแฟนนายไง  โอ่ย คิดไปได้นะเพื่อน ‘ใช้กับตัวเอง’ ....แต่มันก็ใช้ได้นะ แค่นายต้อง........”

“พอ! พอเลย.....นายนี่มัน........ฮึ่ย!!”

ไม่รู้จะด่าอะไรแล้วโว้ย  เรื่องแบบนี้ยังมีหน้ามาพูดหน้าระรื่นได้อีก ไอ้เมื่อกี้ที่จะอธิบายน่ะดูจริงจังไม่สมกับเรื่องที่คุยเลยสักนิด.......มีเพื่อนเป็นพ่อค้าขาย sex toy นี่มันน่าปวดหัวจริงเลยวุ้ยยยย!!!

แม็กนัสหายใจเข้ายาวที่สุดในชีวิต นับหนึ่งถึงสิบ แล้วพูดเสียงติดจะจริงจัง

“ถามหน่อยนะ เจมส์ ไทบีเรียส เคิร์ก .......นาย—เป็นถึงกัปตันเรือสำราญที่แพงที่สุดในโลก—ได้เงินเป็นกอบเป็นกำแทบนึกไม่ไหว—มีคนนับหน้าถือตา—แถมยังเป็นกัปตันที่อายุน้อยที่สุด แล้วยังไม่พอใจอีกรึไง”

“ฉัน 27.......” ตอบหน้าใสซื้อ แถมใช้สายตาลูกหมานั้นอีก

“ก็เออ นั่นแหละ.......แล้วไอ้ที่นายทำอยู่เก็บไปเลย อย่าใช้กับฉัน ...ไม่... ฉันไม่ใช้พ่อต่างดาวแฟนนาย” แม็กนัสส่ายนิ้วชี้ถี่ๆ ไปทางจิมมี่(?)+(อืม ชื่อเหมือนโกลเดิ้นที่เลี้ยงไว้แถวบ้านใครหว่า? : Ray - Aund)

“เค้าไม่ใช่ต่างดาวซะหน่อย เค้าเป็นต้นเรือของฉันเอง”

ให้ตายไม่น่าพูดถึงเลยแฮะ...ดู ดูมันทำหน้าเคลิ้มดิ.....

“ครับๆ รักหวานชื่น ฉันจะไม่ยุ่งแล้ว.....”

......ขอถอยดีกว่าเดี๋ยวมีอ้วก

จิมหลุดจากภวังค์รักแล้วกลับมาเข้าสถานการณ์เดิม คว้าหมับเข้าที่มือของแม็กนัส บังคับให้เค้ายึดกล่องสุดสะยิวใบนั้นไว้แน่น...... “เถอะนะเพื่อนรัก.......ยังไงนายเก็บไว้ก่อนเจ็ดวันแล้วค่อยทิ้งก็ได้ แต่นายต้องเก็บมันไว้ก่อน รอบนี้มีแต่ของเจ๋งๆ ทั้งนั้น......มีทั้งโรเตอร์เรืองแสง ไวท์เบรเตอร์เรืองแสง ถุงยางเรืองแสง.......เอาไว้ใช้ตอนปิดไฟไง เผื่อนายอยากเปลี่ยนบรรยายกาศ.....วิวดีจริงๆ นะเพื่อน.......อ่อ แล้วก็มี.....”

“จิม!”

“อั๊ก!-!” แม็กนัสรีบเบรกรายการอุปกรณ์ต่อไปด้วยการยัดแก้วกาแฟกระแทกปากคนจ่อไม่หยุด ..........

ซดกาแฟดับความบ้าสักหน่อยเหอะเพื่อน ไม่ไหวแล้ว พูดได้ไม่กระดากปากเลยแฮะ ฉันนี่แค่เริ่มฟังก็รู้สึกระคายหูแล้ว..............

แม็สนัสเหมือนจะยุติเรื่องนี้แล้ว แต่ก็ยังตะงิดหูอยู่เล็กน้อย “ ‘วิวดีจริงๆ’ นายหมายความว่าไง.....นายใช้แล้ว?”

“อืม ช่าย ฉันลองแล้ว...[-3-]” คราวนี้จิมมีสีหน้าเหมือนโดนกัญชา......ความรู้สึกยอดแบบเมื่อคืนมันก็ยังชัดเจนอยู่ ไม่เคยจางหาย.....

แม็กนัสคิ้วกระตุก “ไอ้บ้า! แล้วจะมาให้ฉันใช้ต่อ!!”

“เฮ้ยๆ ของนายอ่ะมือหนึ่ง.......รับรองแฟนนายจะต้องพูดว่า ‘ขออีกๆ แม็กนัส’ แน่เลยล่ะ”

“เออๆๆๆ ไม่ต้องพูดแล้ว...........ก็ได้ฉันจะรับไว้ แต่ตามสัญญานะ ครบเจ็ดวันเมื่อไรฉันจะเผาทิ้งทันทีเลย” แม็กนัสเริ่มเอือมกับอาการหื่นเกินขั้นของเพื่อนรุ่นมหาลัย อันที่จริงเค้าก็รู้นะว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเบสิกส์ของผู้ชาย แต่หมอนี่มันฝักใฝ่ได้ทุกเวลาจริงๆ......แถมยังหื่นในเรื่องที่ตัวเองเสียเปรียบอีกต่างหาก อย่าว่างั้นงี้เลยนะ พอดีได้ข่าวมาว่าระหว่างมันกับแฟนอ่ะ ....มัน-อยู่-ล่าง--แฟนต่างดาว-อยู่-บน ......มันเป็นรับอย่างนี้ก็รับตลอดงานน่ะสิ มีแต่เสียกับเสีย อะ เอ้ย!....พอกันที มันชักจะมากไปแล้ว

ร่างสูงจึงตัดสินใจผลักตัวเองออกมาจากบาร์เกย์ แล้วหันมาเปลี่ยนเรื่องกับจิมที่ก้มดูนาฬิกาของตัวเองอยู่ “แล้วนายไม่คิดจะเลิกขาย sex toy online นี่สักทีล่ะ.......มีงานมีการทำเป็นหลักเป็นแหล่งแล้วหนิ”

อยู่ๆ จิมก็ลุกขึ้น จนแม็กนัสเองก็แอบแปลกใจเล็กๆ ก่อนเพื่อนหัวทองจะพูดติดเสียงเป็นการเป็นงานว่า “ฉันต้องไปแล้วเพื่อน ......พอดีตอนเย็นๆ มีเที่ยวต้องออกจากฝั่ง ฉันต้องไปเตรียมตัวก่อน......ต้องรีบบึ่งรถไปนิวออลีนส์..... สป็อคต้องฆ่าฉันตายแหง” คำหลังที่พูดถึงบุคคลที่สามเจ้าตัวทำหน้าตาเหลือกตาลานเหมือนจำลองเหตุการณ์ที่โดนบีบคอเมื่อครู่

เห็นไหม.....ชื่อประหลาดอย่างนี้ก็เหมาะกับคำว่ามนุษย์ต่างดาวดีออก แม็กนัสแอบเข้าข้างตัวเองในใจ

“อะไรกัน นิวออลีนส์....ไกลเหมือนกันแฮะ เออ แต่ฉันรู้ว่ายังไงนายก็ต้องทันอยู่แล้ว ขอแค่ว่าแฟนต่างดาวของนายไม่รู้ว่าเหยียบสุดเกย์ แค่นั้นก็พอแล้ว” แต่ร่างสูงก็ยังไม่วายเหน็บ

จิมโน้มตัวมาท้าวโต๊ะ “ระวังเถอะ....เกลียดอะไรก็จะได้อย่างนั้น นายเคยได้ยินมะล่ะ” ตัวยุ่งพูดเสียงเยาะ

“ไม่หรอกน่า นายน่ะจะไปก็ไปเหอะ ชักช้าอยู่ได้เดี๋ยวก็ไม่ทันจริงๆ ซะหรอก” แม็กนัสมองกลับไปด้วยสายตาไม่เป็นมิตรเหมือนแมวตัวโตขี้โมโห...........อย่าพูดถึงสิ่งใกล้ตัวตอนนี้จะได้ไหม มันทำให้รู้สึกหงุดหงิดทุกทีอย่างบอกไม่ถูก.......... ถึงจะคิดแบบนั้น แต่สายตาคมก็สอดส่องไปทั่วร้านเพื่อหาคนๆหนึ่ง ที่เค้าเองก็ไม่รู้หรอกว่าแอบไปหลบในหลังร้านเพื่อแอบดูเค้า และอีกเหตุผลก็คือไม่กล้าสู้หน้าร่างสูงสะโอดสะองของเค้านั้นเอง

จิมทำท่าจะผละไปจริงๆ แต่ก็ไม่ลืมพูดทิ้งท้าย “อ๋อ แล้วที่นายถามเมื่อกี้นะ.....ไม่หรอก ขายมาตั้งแต่มหาลัยแล้วเลิกไม่ได้หรอก มันอยู่ในสายเลือด” ก่อนจะขยิบตาให้ทีหนึ่งแล้วเดินออกจากร้านไป  แม็กนัสเห็นเพื่อนตัวแสบกระโดดขึ้นฟอร์แช่สีดำเปิดประทุนคันงามอย่างกระฉับกระเฉง แล้วบึ่งรถออกไปทันทีราวกับตอนปล่อยตัวแข่งแลนด์ลี่

แม็กนัสยกยิ้มขึ้นและส่ายหน้าน้อยๆ ให้กับความทะเล้นและความร่าเริงเกินเหตุของเพื่อนพันธ์โกลเดิ้ล(?)

------หลังร้าน------

“อเล็ค! ไปช่วยหน้าร้านหน่อยสิ ไม่มีใครอยู่เลย......ฉันจะไปช่วยเจ้าพวกนั้นลงของซะหน่อย มีของมาส่งน่ะ........และ ออ โต๊ะแปดเรีกเช็คบิลแล้วน่ะ รีบไปเร็วเข้า” เด็กหนุ่มผมสีส้มยื่นหน้าเข้ามาทางประตูหลังร้าน

ทำให้อเล็คที่กำลังวุ่นวายอยู่กับตู้เก็บของข้างล่าง ชะโงกหน้าขึ้นมาหาต้นเสียง “อะไรนะเดฟ...” อเล็คทำหน้าเหรอหรา

“เก็บเงินที่โต๊ะแปด....แค่นี้แหละฉันต้องไปแล้ว” แล้วก็หายไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้อเล็คยืนหน้านิ่วอยู่คนเดียว เค้าไม่อยากจะออกไปหน้าร้านเลยตอนนี้

...........แต่ก็ต้องไป.........

“เฮ้....รอน ฉันไปก่อนนะ” หันไปบอกเพื่อนที่กุลีกุจออบเค้กทางด้านหลัง ก่อนคนตัวเล็กจะสูดหายใจลึกๆ แล้วเดินออกไปหน้าร้าน

“โต๊ะแปด โต๊ะแปด โต๊ะแปด โต๊ะแป.....” อเล็คเดินก้มหน้าพึมพำมาเรื่อยๆ ก็ต้องหยุดชะงัก ก็ในเมื่อโต๊ะแปดที่ต้องการจะเช็คบิลเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคนที่เค้ากำลังหลบหน้าอยู่......แม็กนัส  เบน!!

............อเล็คแทบหัวเราะทั้งน้ำตา 5555 เป็นนายได้ไงเนี่ย T^T.........

...............ทำไมยิ่งหลบหน้า ก็ยิ่งเจอนะ...........

แต่จะหันหลังกลับตอนนี้คงจะเป็นไปไม่ได้ซะแล้ว เพราะแม็กนัสกำลังมองหน้าของเค้าอยู่ แม็กนัสเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง สายตาของร่างสูงบ่งบอกถึงแววสงสัย...........และอเล็คกำลังสั่นอย่างหยุดไม่ได้

“อะ เออ...” เช็คบิลสิ เช็คบิล

“ออเดอร์ของคุณคือ คาปูชิโน่สองที่ ไม่รับคุกกี้ ไม่รับขนมเพิ่ม.....ทั้งหมดคือสองดอลลาร์ครับ” แม็กนัสตวัดสายตาไปหาอเล็ค แต่เสียงที่พูดนั้นไม่ใช่ร่างบางแต่เป็นเด็กเสิร์ฟร่างสูงผมบล์อน  แม็กนัสมองไปที่ผู้มาใหม่

“คุณจะจ่ายเป็นเงินสด หรือบัตรเครติทครับ” ผู้ที่มาใหม่พูดเสียงเรียบเหมือนไม่ทันได้สังเกตุเหตุการณ์เมื่อครู่

“เจซ....” อเล็คกระซิบ แต่อีกคนกลับไม่ฟัง จนกระทั่งแม็กนัสส่งธนบัตรเป็นจำนวนพอดีกับราคาเครื่องดื่มให้ เจซรับมันไว้แล้วกล่าวขอบคุณตามมารยาทของทางร้าน  ร่างสูงผิวสีแทนลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไป แต่สายตาก็มองไปที่คนตัวเล็กไม่วางตา  อเล็คหลีกทางให้และไม่ได้พูดอะไรสักคำ เจซกระซิบข้างหูเค้า “ทำไมนายออกมาหน้าร้านได้ ฉันบอกให้เดฟอยู่.....ให้ตายสิ เจ้าพวกนั้นใช้ไม่ได้เอาซะเลย”

 อเล็คหันไปสบตากับเจซประมาณว่า ‘ไม่เป็นไร’ แต่ก็ต้องก้มหน้าต่ำลงเมื่อแม็กนัสเดินเข้ามาใกล้เค้าแล้วพูดเบาๆ ว่า “แฟนนายงั้นเหรอ” ตามมาด้วยการชนไหล่เจซ(แบบจงใจ)แล้วเดินออกจากร้านไป

“หนอย....ไอ้หมอนี่กวน--กันชัดๆ” เจซกัดฟันกรอดๆ  หันไปหาอเล็ค “อเล็ค...นี่อเล็ค ไปทำงานต่อสิ ฉันรู้นายกำลังคิดอะไรอยู่ หยุดเลย....ไอ้หมอนั้นมันใจจะกวนทั้งฉันและนาย อย่าไปประทับใจมันเด็ดขาด........มันไม่ได้สนใจหรอกว่านายมีแฟนแล้วรึยัง โอ้ย พอแล้วน่า เลิกทำหน้าเป็นชิวาวางงแบบนั้นได้แล้ว” เจซรุนหลังอเล็คที่ตาค้างไปที่เคาเตอร์

แม็กนัสคิดอะไรอยู่นะ ทำไมถึงพูดเหมือน..........บ้าไปแล้วอเล็คซานเดอร์นายคิดอะไรอยู่ แม็กนัสจะหึงนายได้ไง ก็ในเมื่อเค้ามีแฟนอยู่แล้ว  แต่ก็ยังตาค้างอยู่นาน


.
.
.
.
.
.
TBC.

---------------------------------------------------------------------------------------

แขกรับเชิญของเราเป็น เจมส์.ที.เคิร์ก นี่เอง 55555555555

แหม่.......เป็นเจ้าพ่อ Sex Toy ซะด้วย 5555 อันที่จริง จิมในเรื่องนี้เป็นกัปตันเรือสำราญค่ะ ส่วนสป็อคเป็นต้นเรือเองเลย(ตามมาคุมแฟน) จิมค่อนข้างจะชื่นชอบ 'ของเล่น' เป็นพิเศษ ค่ะ 555


ใครดู The Hunger Game 2 บ้างค่ะ มีพ่อหนุ่มน้องใหม่ของภาคนี่ "Finnick"  ต้องเป็นเมะที่ดี ได้แน่เลยอ่ะ ...........มีอยู่ตอนหนึ่งพีต้าโดนไฟช็อตหมดสติไป แล้วพ่อฟินนิคก็เข้ามาด๊วบผายปอดให้อย่างรวดเร็ด ทันทีทันใดเลยค่ะ >< อ๊ายยยยย ฟินจัด.......... ต้องดูๆ 
.
.
.
ตอนนี้ว่างแผนจะแต่งแบบชั่ววูบของคู่นี้อยู่ค่ะ

555555

เอาอีกแล้วเรา

------------------------------------------ อัพเดต -----------------------------------

ในที่สุดก็เสร็จเรียบร้อยเสียทีค่ะ กับ Nc ของจริง 5555 Nc – MaLec ที่ไรท์ได้สัญญาไว้สำเร็จเสร็จเรียบร้อยใน Part ที่ 14 ค่ะ (โอ้ นานนน)  สำหรับท่านใดที่ตั้งหน้าตั้งตาอยากจะอ่าน ก็จิ้มเลยค่าาา   

Nc MaLec – Part 14

รีดๆ จะชอบรึไม่น้าาา  งั้นไรท์แอบกระซิบ.........Nc นี้ได้รับการสนับสนุนจากสินค้าของ เจมส์ ที. เคิร์ก ค่ะ   -[]- เหอๆ 

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund

-------------------------- อัพเดตเมื่อ 3/6/2015 -----------------------------------