[Fic – God Of Egypt] + [Part 8…END] Eternally...ชั่วนิจนิรันดร์ – Horus x Bek

  

สวัสดีค่ะรีดๆ ที่น่ารักของไรท์ทุกท่านขาา >0< !! ขอโทษนะคะที่หายไปหลายวันเลย  งืออ  ไรท์กำลังโดนแม่ใช้งานก่อนเปิดเทอมค่ะ  ง่อววว จะเปิดเทอมแล้วแฮ่ะ  เจองานกะอาจารย์อีกและ เซงงงงง  และตอนนี้ไรท์กำลังหลงอยู่ในห่วงของหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ค่ะ  คือความวายมันออกนอกหน้ามากถึงแม้ว่าจะเขียนปกอยู่ทนโท่ก็ตามว่า “หมวดนวนิยายสำหรับเยาวชน/แฟนตาซี”  เพราะเจ้าช่วย  เจอเข้าไปถึงกับอ่านซ้ำค่ะ 55555  “สายเลือดปีศาจ” มีสองเล่มค่ะ  แนะนำเลยที่โฆษณาให้ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียค่ะ  ฟินจัด! 5555

อร๊ายยยย!! ดูดวงตาสีท้องนภาโปร่งใสของเค้าสิ อะไรจะช่างงดงามขนาดนี้ //เคลิบเคลิ้ม//  เทพราใยท่านจึงได้สรรสร้างหลานชายได้สมบรูณ์แบบถึงเพียงนี้  พอถึงตรงนี้ข้าชักจะรู้สึกอิจฉาเบคเสียแล้วค่ะ  แต่ก็อยากให้เค้าเสียตัวเพื่อฮอรัสตลอดไปเช่นกัน....เอาให้จนกว่าตะวันและจันทราจะสลายไปเลยนะเทพรา 55555555  ค่ำฟ้าไปเลย 555555 //โดนเทพราพ่นแสงใส่//

โอเคหยุด!  เรามาอยู่กับปัจจุบันของเรากันดีกว่านะคะ ^^  ก็เดินทางมาถึง Part สุดท้ายกันแล้วสำหรับบททดสอบความรักที่มีเส้นบางๆ ของความรู้สึกและความเข้าใจขวางกั้นอยู่ของฮอรัสกับเบคน้อยของเรา

สุดท้ายแล้วฮอรัสจะเลิกมีมารยาทอย่างน่าประหลาด(?)  และเบคจะยอมเลิกปากแข็งสักทีหรือไม่  เราจะไปดูพร้อมกันค่ะ  แต่ก่อนอื่น นี่เฟสของไรท์ค่ะ >>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<< ค่ะ  ค-ลิ๊ก เพื่อเป็นเพื่อนกันและพูดคุยค่ะ ^^ 

ฮอรัสบินมาหาเบคแล้วโดยมีซาญ่าเป็นคนส่งตัวให้พุ่งขึ้นทะยานไปบนท้องฟ้าอีกแรงหนึ่งค่ะ  //กำหมัดมาดมั่น//  ซาญ่าทำดีมาก มารับรางวัลเป็นทองถุงหนึ่งของเธอไปสิ //คนจ้างอยู่นี้จ๊ะ// 55555  โอเคค่ะ เรื่องจะจบแฮปปี้แอนดิ้งมากแค่ไหน  เตามไปดูกันเลย

เกลียวละอองทรายในสายลมกำลังจะพัดไปอียิปต์แล้วล่ะค่ะ  ไปด้วยกันสิคะ ^^

------------------------------------------------------------------------------------------

ซาญ่าได้ทำหน้าที่ของนางแล้ว...

.

.

**************************************************************************

.

.

คืนนี้ดวงดาวล่องลอยเต็มท้องฟ้าอย่างดาษดื่น มีดวงจันทร์คอยปกครองให้แสงอย่างทั่วถึง  เบคบอกปัดน้ำใจของสาวใช้ให้กลับไปไม่ต้องคอยอยู่รับใช้ตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว  เด็กหนุ่มเนื้อตัวเปลือยเปล่าพินิจดูตัวเองบนเตียงนอนแล้วสั่นขึ้นมาทั้งกายและใจ  นึกถึงเรี่ยวแรงมหาศาลที่ใช้เพียงน้อยนิดลิดรอนอิสรภาพของเค้าไปรวมทั้งแรงกายที่โถมแทรกสอดเข้ามานั่นด้วย มันช่างรุนแรง  อ้อมแขนของฮอรัสกอดรัดและตอกตรึงเบคไว้อย่างแน่นหนาเร้าร้อนจนแทบหายใจไม่ออก 

แต่ทว่าทำไม...เด็กหนุ่มจึงรู้สึกถึงความอบอุ่นยามเมื่ออยู่ใกล้ร่างนั้น  ถึงแม้จะนอนร่างไห้อยู่ใต้ร่างของฮอรัสแต่เบคกลับรู้สึกอุ่นใจอย่างน่าประหลาด  ฮึ น่าขำสิ้นดี ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ตัวสั่นระริกเพราะความกลัวจนทำอะไรไม่ถูกอยู่แล้วยังมีหน้ามาทำตัวหวั่นไหวกับอ้อมกอดและสัมผัสลูบไล้ของอีกฝ่ายหนึ่งอีก

เด็กหนุ่มถอนหายใจก่อนจะสวมเสื้อคลุมผ้าฝ้ายผืนหนาเพื่อช่วยป้องกันความหนาวเย็นจากอุณหภูมิที่กลับขั้วของทะเลทรายยามค่ำคืน  เบคผูกเชือกรอบเอวเพื่อกระชับเสื้อคลุมก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วบอกตัวเองว่าให้เลิกคิดถึงรอยจูบที่ยังคงทิ้งร่องรอยไว้ของฮอรัสซะที  ก่อนดวงตากลมโตที่เกือบจะหลุบแสงลงจะหันไปเห็นผ่าม่านผืนใหญ่ที่เปิดโล่งให้ลมพัดโชยเข้ามาอย่างเต็มที่

เฮ้อ ให้มันได้ยังงี้สิ......เด็กหนุ่มตัวเล็กจ้อยเมื่อเทียบกับขนาดห้องที่เค้านอนเกลือกกลิ้งอยู่ถอนหายใจยาวก่อนจะลุกขึ้นมานั่งอีกครั้งอย่างเสียไม่ได้  ผมหยักศกทรงสวยสีน้ำตาลของเค้าฟูฟ่องอยู่รอบกรอบใบหน้าหวานที่ดูน่าเอ็นดูและน่าถนอมนั้นไปด้วยในเวลาเดียวกัน  คงจะต้องลากสะโพกที่ยังคงมีอาการเจ็บแปลบไม่หายดีของตัวเองไปไกลถึงอีกฝั่งหนึ่งของห้องเลยสินะ

แต่ยังไม่ทันจะได้ขยับตัวจากเตียงเลยด้วยซ้ำ เสียงหวีดหวิวแทรกผ่านอากาศส่งข่าวมาถึงข้างหูพร้อมกับลมหอบใหญ่ที่พัดกระพือผืนผ้าประดับห้องของร่างเล็กให้ปลิวสะบัดราวกับเกิดพายุ  ก่อนลมจะเบาลงอย่างกะทันหันในท้ายที่สุดทำให้ชายผ้าทิ้งตัวคืนเดิมราวกับลอยตัวอยู่ใต้ผืนน้ำ

ผืนผ้าม่านสะบัดกลับคืนพร้อมปรากฏเงาร่างสูงใหญ่อยู่ด้านหลัง  และเมื่อมันหยุดนิ่งผู้มาเยือนจึงไม่จำเป็นต้องแนะเลยว่าตนเองเป็นใคร  เบคกระพริบตา หัวใจเต้นหนักระรัว  ผมนุ่มลื่นแต่ไม่เป็นระเบียบของเจ้าตัวถูกลมพัดให้ดูน่าลูบมากกว่าเดิม เด็กหนุ่มนั่งซุกนิ้วเท้าและฝ่ามืออยู่ในกองผ้าห่มนั่งมองร่างสูงใหญ่ประกายโลหะเรืองรองด้วยแสงทองย่ำเท้าเสียงดังมาหาตน  เบคกลืนน้ำลาย ดวงตาสุกใสที่มองกลับไปนั้นทำให้ฮอรัสนึกอยากมองไม่เคยเบื่อหน่ายเลย

ร่างของเทพที่สูงใหญ่กว่ามนุษย์ธรรมดากว่าสามเท่าเปลี่ยนกลับมาเป็นร่างเดิมของตนเอง  ฮอรัสดูสง่างามอย่างยิ่งแม้จะเดินทอดตัวอยู่ใต้แสงจันทร์มิใช่แสงอาทิตย์ก็ตาม “ขอโทษที่ข้ามากวนเจ้า” เค้ากล่าว มองออกว่าเจ้าของห้องคงจะตกใจอยู่ไม่น้อย “วันนี้นอนเร็วไปนะ  เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า?” 

“อะ ปละ เปล่า  วันนี้ข้ามีเรื่องให้ทำเยอะน่ะ” เด็กหนุ่มยักไหล่ พลันในกายก็รู้สึกร้อนขึ้นมาเมื่อพบกันอีกครั้งในช่วงเวลาที่ไม่คาดคิดเช่นนี้ “ว่าแต่ท่านมีธุระอะไรกับข้ายังงั้นเหรอ?” เบคว่า ตั้งใจจะทำเสียงเรียบข่มฮอรัสแต่ทว่าเจ้าตัวกลับสั่นพร่าส่งผ่านเสียงไปด้วยเสียอย่างนั้น  เมื่อเทพแห่งท้องนภาทำท่าทางขึงขังเดินดุ่มๆ เข้ามาราวกับมีปัญหาคับข้องใจกับเบค

ไม่สิ อย่าทำ! อย่าทำแบบนั้น......เบคกำลังกลัวอีกแล้วยังงั้นหรือ  ทำตัวสั่นราวกับสัตว์ตัวเล็กหวาดกลัวไร้ทางสู้อีกแล้วหรือ  จะน่าสมเพชตลอดไปเลยหรือยังไงกัน! ไม่นะ เจ้าควรโกรธ...เจ้าควรโกรธเค้า  เอาสิ เค้าอนุญาตให้เจ้าโกรธได้  ทำหน้าว่าโกรธเค้าเลยสิ  ทำเสียเดี๋ยวนี้เบค

แต่สัญชาติญาณที่ไม่ยอมใครของร่างเล็กก็ไม่อาจเอาชนะความหวาดหวั่นที่มีต่อฮอรัสได้ในที่สุด  ท่าเดินและเสียงที่บ่งบอกถึงความเร่งรัดนั้นราวกับว่าเบคไปทำอะไรให้อีกฝ่ายหนึ่งไม่พอใจอีกอย่างนั้นล่ะ......อีกแล้วหรือ?!  ไม่เอานะ  แย่จริง ถึงแม้จะพยายามหลบหน้ารึออกห่างก็แล้ว ยังไปทำให้เทพช่างเอาแต่ใจผู้นี้ไม่พอใจอีกหรือ  เบคไม่กล้าขยับเขยื้อน  นิ้วมือที่อยู่ใต้ผ้าห่มกำรวบผ้าฝ้ายที่ใช้ปูรองนอนแน่น  ทำใจดีสู้เสื้อที่ชะลอฝีเท้าเมื่อมาถึงเตียง

ฮอรัสเห็นเด็กหนุ่มกลืนน้ำลายอย่างประวิง  เค้านั่งลงตรงหน้าของเบค  จับไปเข้าที่ต้นแขนใกล้มือนั้น  แม้ไม่ได้ออกแรงบีบแต่ก็รู้สึกถึงแรงเกร็งจนสั่นของอีกฝ่ายหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด

“เรื่องที่ซาญ่าพูดเป็นเรื่องจริงหรือไม่?” ฮอรัสรู้มันอาจฟังดูน่าขัน  แต่เค้ารู้ว่าซาญ่าพูดบ่อยเกินกว่าเบคจะทำเมินได้แล้ว

“ซาญ่า?  ซาญ่าพูด....นางพูดอะไรกัน  นะ นางพูดอะไรกับท่านยังงั้นเหรอ?!” เบคขยับแขนหนีแต่ไม่สำเร็จและไม่คิดทำต่อ  ก่อนจะถามเสียงดังขึ้นมาอย่างกระวนกระวายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคงจะไม่พ้นเรื่องนั้นเป็นแน่

......ซาญ่า  เจ้าไม่เห็นใจข้าแล้วหรือไง ทำไมทำกับข้าแบบนี้! ข้าจะไม่พูดกับเจ้าแล้ว......

คราวนี้หัวใจเบคเต้นระรัวจนหูอื้อ  ไม่อาจหาคำแนบเนียนใดมาแอบอ้างได้อีกเมื่อฮอรัสพูดอย่างตรงจุดไม่อาจบ่ายเบี่ยงได้  ใบหน้าคมของเทพเหยี่ยวนั้นบ่งบอกว่ารู้ดี

“มันจริงหรือไม่เบค?  ข้าอยากฟังจากปากเจ้า” ฮอรัสกระชับแขนเล็กของมนุษย์นั้นทีหนึ่ง  ก่อนเด็กหนุ่มจะตีความสีหน้านั้นไปอย่างพรั่นพรึง  ฮอรัสไม่พอใจและรู้สึกรังเกียจอย่างนั้นหรือ ก็แน่ล่ะ เค้าต้องรู้สึกอย่างนั้นแน่ เทพองค์ไหนกันจะพิสมัยจนรู้สึกดีกับความรักที่เด็กหนุ่มธรรมดาๆ นี้จะมีให้แล้วยิ่งเป็นมนุษย์ด้วยแล้วเทพที่เป็นถึงผู้ปกครองอียิปต์คนนี้จะไม่พาลไล่เบคออกจากวังเลยหรือ

คนถูกตรัสถามในระยะประชิดไม่ตอบ  ยังคงถูกความกลัวบีบคั้นความรู้สึกจนทำให้หัวใจเกร็งกระตุก  แต่ฮอรัสยังคงอยากให้เจ้าตัวพูดแม้จะรอนานเพียงใดก็ตาม “เอ่อ  ข้า...” แต่ไม่มีสิ่งใดออกมาจากปากของเด็กหนุ่มมากกว่านั้นเลย  ถือว่าน่าสมเพชนักที่ทำตัวเหลาะแหละต่อหน้าเทพที่เคยต่อปากต่อคำใส่อย่างไม่เกรงกลัวและอวดเก่งเลย......เป็นอย่างไรเสียแล้วล่ะเบค  ดีหรือไม่ที่เจ้าทำตัวอ่อนแอให้คนอื่นจับเรื่องน่าอายได้

ฮอรัสรอคำตอบนานแล้วและเบคคิดว่าคงจะโดนกล่าวเสียงแข็งใส่อย่างขัดเคืองใจเป็นแน่  ชั่วเสี้ยวนาทีที่ฮอรัสกลั้นหายใจหลังสูดลมหายใจนั้นร่างเล็กคิดว่าตัวเองคงจะโดนท้วงถามเข้าอีกเสียแล้ว  แต่มือใหญ่ที่อบอุ่นดั่งแสงอาทิตย์นั้นกลับคลายออก ก่อนน้ำเสียงนุ่มนวลยิ่งกว่าครั้งใดจะเอ่ยขึ้น

“ได้โปรดเถอะ  ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าต้องปิดบังอีกแล้ว” มันฟังดูเหนื่อยใจจนเบคยอมช้อนดวงตาบอบช้ำขึ้นมามอง  ฮอรัสดูต่างออกไป ไม่อารมณ์ร้ายหรือเอาแต่ใจเช่นเมื่อก่อนอีกแล้วแต่ถึงกระนั้นเค้าก็ยังกล้าหาญและดูน่าลุ่มหลงเหมือนดั่งครั้งแรกที่เบครู้สึก

“นางพูดเรื่องอะไรกับท่านงั้นหรือ?” ดวงตากลมโตที่ทอแสงไหวระริกแต่ก็มีความซุกซนแอบหลับใหลอยู่นั้นทำให้ฮอรัสรู้สึกอยากถนอมเบคยิ่งกว่าครั้งใด เค้ากระพริบตาแล้วยกมุมปากยิ้มบางๆ

“เรื่องที่เจ้าละนางทิ้งออกจากใจ โดยที่นางไม่ได้มีท่าทีอะไรเลย” ใช่  ซาญ่าช่างแตกต่างจากฮาธอร์นัก  แต่น่าเทิดทูนเหมือนกัน

“นางบอกหรือว่ามันเป็นเพราะอะไร” เด็กหนุ่มหลุบดวงตากลมโตที่ทอแสงจันทร์ลงต่ำ  เลี่ยงไม่สบตากับฮอรัสเพราะไม่สามารถทำได้อีกแล้ว  มันช่างชวนระทึกจนทำให้ปวดใจแก่เบคเสียจริง  ร่างเล็กใคร่สงสัยว่าฮอรัสจะคิดเช่นไร......ไม่พูดออกมาตรงๆ หรือว่าเค้าไม่สามารถรักใครได้นอกจากฮาธอร์

“นางบอก...” ร่างสูงกำลังเอ่ย แต่กลับเปลี่ยนใจกระซิบให้ได้ยินกันเพียงสองคนเท่านั้นพอ “เจ้ารักข้า  จริงหรือไม่?” ฮอรัสได้ยินเสียงลมหายใจที่ผ่านเข้าจมูกโด่งรั้นนั้นของสหายตัวน้อยพร้อมทั้งดวงตาที่ไหววูบไปมาอย่างสับสนไม่มั่นใจ  ก่อนเค้าจะจับเสื้อคลุมที่ร่วงหล่นลงจากหัวไหล่ขาวเพราะการมาของตนเมื่อครู่นี้ให้กลับคืนเข้าที่อย่างแผ่วเบา

ใกล้เหลือเกิน......ถึงแม้จะคิดคำตอบอยู่ในใจเอาไว้แล้วแต่เบคก็พบว่ามันยากเกินไปที่จะทำเป็นไม่รู้สึกถึงร่างกายสูงใหญ่ที่ทาบทับบดบังแสงจันทร์อยู่ตรงหน้า  กล้ามเนื้อที่นาบลงมาบนผิวของเจ้าตัวจนไม่สามารถแยกออกจากกันได้  ไหนจะยังลมหายใจอุ่นร้อนที่ผะผ่าวออกมาอีกนั่นล่ะ  หากเป็นไปได้เบคอยากจะร่นตัวให้ถอยห่างออกไปเสียเดี๋ยวนี้เพื่อให้ตัวเองได้หายใจหายคออย่างสะดวกบ้าง  แต่พวกเค้าก็ต่างรู้ดีว่าทำไม่ได้......

ฮอรัสหลุบตามองตามใบหน้าหวานที่ก้มหนีต่ำลง  ข้างหนึ่งของมือแกร่งที่นำพามาซึ่งอิสรภาพนั้นยกขึ้นทาบทับไปบนข้างแก้มใสของเบคอย่างปลอบประโลมและไม่ให้หันหนีไปไหนได้อีก  ก่อนใบหน้าของทั้งสองจะหันเข้าหากันแล้วโน้มมาใกล้กันในที่สุด  ฮอรัสจุมพิตกดทับกับริมฝีปากเนียนนุ่มของเด็กหนุ่มซึ่งเผยอรับอย่างไม่มีข้อกังขาใดๆ

พวกเค้าทั้งคู่ก็ต่างรู้ดีว่าคำตอบของเบคคืออะไร  และก็ต่างรู้กันดีว่าฮอรัสนั้นมีใจเสน่หาเช่นไร

เทพแห้งท้องนภาประคองแก้มที่ถูกถ่ายทอดความอบอุ่นนั้นเอาไว้ก่อนจะกดจูบแหวกกลีบปากของอีกฝ่ายออกแล้วเข้าไปทักทายด้วยลิ้นร้อนที่ต้องการของตนเอง  เด็กหนุ่มที่เงยหน้ารับจูบนั้นก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด แขนเล็กยกขึ้นไปเกี่ยวรั้งลำคอแกร่งเอาไว้เพื่อเป็นที่พึ่งพิงก่อนจะตอบรับคำเชื้อเชิญให้เกี่ยวกระหวัดกันในโพรงปากอย่างลึกล้ำ กระทั่งมันเร่าร้อนขึ้นอย่างเสียไม่ได้จากการรุกคืบที่ปานจะกลืนกินของร่างสูง  เสียงหอบหายใจที่กอบโกยอากาศได้ไม่ทันท้วงทีและดูเหนื่อยหอบดังขึ้นปะปนกับเสียงแลกลิ้น ทำให้โอรสแห่งโอซิริสจำใจต้องปล่อยเบคไปก่อนเพราะหวั่นว่าอีกคนหนึ่งจะขาดอากาศหายใจไปเสียก่อน

แสงจันทร์สาดส่องเริงระบำไปกับสายลมที่พัดเอื้อยระเรื่อยเข้ามาในห้อง  ให้เงาของทั้งคู่ทาบทับไปบนกำแพงและปรากฏเป็นเงาภายใต้ม่านมุ้งที่ไหวไปมาตามกระแสลมเย็นยามค่ำคืนนั้น  เบคสูดหายใจจนไหล่ขยับขึ้นลง  เรือนผมสีน้ำตาลยุ่งเหยิงอย่างอิสระนั้นพิงอยู่บนอกแกร่งของเทพแห่งนภา

“นางพูดเรื่องจริง” เค้าเฉลย “ข้ารักท่าน”

ก่อนเทพผู้เป็นหนึ่งในท้องนภาจะมอบจูบอันแสนเร่าร้อนให้อีกครั้ง  และแก้ผ้าคลุมอันหมิ่นเหม่อของเด็กหนุ่มออก  สอดมือเข้าไปใต้แขนคู่นั้นแล้วลูบไล่แผ่นหลังเนียนหมดจดอย่างแสนคำนึงหาราวกับห้าปีที่ผ่านมานี้ร่างสูงวาดฝันเอาไว้ว่าจะได้กลับมาสัมผัสมันมาโดยตลอด  เบคปลดแขนออกจากอาภรณ์ช่วยอีกแรงหนึ่ง  กอดตอบฮอรัสและสนองจูบอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ มาให้อิดออดได้อีก

ความเป็นอิสระทั้งหมดของฮอรัสโถมเข้าใส่เด็กหนุ่มผ่านรสจูบที่ดูดดื่มและเมามัน  ไม่มีพันธะของฮาธอร์มาขวางกันเลยแม้แต่น้อยเบครู้สึกได้  ฮอรัสเต็มใจจูบเค้าพอๆ กับที่เค้าเองก็โหยหาอยากที่จะทำมัน

เสียงหอบหายใจดังขึ้นสลับกับเสียงเสียดสีจากการลูบไล่ผิวกายที่ตึงแน่นด้วยกล้ามเนื้อของทั้งสอง  เสียงอื้ออึงในลำคอสอดประสานกัน  เสียงเฉอะแฉะเพราะรสจูบนั้นก็ไม่ได้ต่างกันเลย  ฮอรัสเอนกายลงทาบทับร่างน้อยๆ ของมนุษย์ที่นอนราบลงกับเตียง  มือแกร่งยกขึ้นลูบขาอ่อนที่ชันขึ้นแนบลำตัวของเค้า และไล่มันเรื่อยขึ้นไปยังสะโพกนุ่มมือที่จมอยู่บนกองผ้าคลุม  ชายหนุ่มทั้งสองกอดกันราวกับไม่สามารถแยกออกจากกันได้  เกี่ยวกระหวัด  และรัดรึงร่างกายราวกับคับแค้นกันมานานนับปีแต่ทว่าคราวนี้กลับเป็นไปอย่างอ่อนโยนยิ่ง

ตัวของเด็กหนุ่มจมหายไปกับเตียงโดยมีบุรุษร่างสูงคร่อมกายอยู่ด้านบน  ฝ่ามือของฮอรัสสำรวจเค้นคลึงไปทั่วทุกซอกมุมของอีกฝ่ายดั่งเช่นครั้งก่อนที่เคยได้มีสัมพันธ์กัน  แต่ครั้งนี้เค้าจะจดจำให้ดี  เก็บทุกรายละเอียดว่าเบคเป็นอย่างไร ทำไมเจ้าเด็กหัวขโมยคนนี้ถึงได้ชวนหลงใหลนัก  หนำซ้ำยังขโมยหัวใจของเค้ามาจากฮาธอร์ได้อย่างง่ายอีกด้วย

“เบคของข้า” ฮอรัสกระซิบแล้วฝังจมูกโด่งคมลงบนต้นคอขาวของเด็กหนุ่ม

ว่ากันว่าดวงตาของฮอรัสนั้นข้างหนึ่งเป็นตัวแทนของดวงอาทิตย์ ข้างหนึ่งเป็นตัวแทนของดวงจันทร์  คล้ายความสมดุลที่ขนานกันอยู่เป็นนิจของกลางวันและกลางคืนเพราะมันจะเป็นเช่นนั้นอยู่ชั่วนิจนิรันดร์  เฉกเช่นที่เจ้าของดวงตาทั้งสองนั้นจะอยู่กับคนที่ขโมยมันกลับคืนมาสู่เค้าอย่างนั้นตลอดไป

เสียงอื้ออึง  กระซิบกระซาบถามไถ่เสียงแหบพร่า  และเสียงกรีดร้องดังขึ้นก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นครวญครางอย่างประทับใจในที่สุด  ค่ำคืนภายใต้แสงจันทร์และผืนผ้าม่านที่พลิ้วไหวยังคงดำเนินต่อไปอย่างเชื่องช้าราวกับจะทดแทนช่วงเวลาตลอดห้าปีที่ขาดหายไปให้แก่คนทั้งสองคนและแน่นอนฮอรัสป้อนสัมผัสให้ตลอดทั้งคืนถึงแม้เบคจะงอแงตั้งแต่แรกก็ตาม  ก่อนที่พรุ่งนี้เช้าเค้าทั้งสองจะตื่นขึ้นมาแล้วคุยกันในอีกหลายต่อหลายเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟัง

เบคที่รักของข้า......ฮอรัสกระซิบพูดตลอดทั้งคืน  ในขณะที่เด็กหนุ่มใต้อ้อมกอดเองก็เช่นกัน

เจ้าเทพบ้าที่รักของข้า......หัวขโมยยิ้มพริ้ม

แสงวันมาเยือนพร้อมกับความรู้สึกใหม่  ทั้งสองยังคงพร่ำพูดใส่กันเช่นนั้นอยู่อย่างไม่รู้เบื่อหน่าย  เหมือนกันกับที่ดวงตะวันและจันทราจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนหยอกล้อกันเพื่อให้ได้ขึ้นเด่นสาดแสงต้องส่องปกครองอียิปต์อีกครั้ง  และมันจะเป็นเช่นนั้น

ตราบนานเท่านาน

.

.

.

.THE END.

----------------------------------------------------------------------------

จบแล้ว......จบแล้ว Oh my god!!   โอ้ จบแล้วค่ะรีดขาา >0< จบแล้วววว  รู้สึกผูกพันไม่อยากให้จบอีกเรื่องหนึ่งเลยค่ะ TUT  //น้ำตาไหลพราก//  สุดท้ายแล้วก็เข้าใจกันและทะลายกำแพงนั่นสักทีนะคะ  คือก็เหมือนรู้ว่ารักเค้ามากแต่เพราะว่ามีผู้หญิงของอีกฝ่ายอยู่เลยไม่กล้าแสดงออกอย่างชัดเจนนั่นเองค่ะ  แต่ว่าฮาธอร์ก็ยอมจากไปแล้วและซาญ่าก็กลายเป็นสาววายไปแล้ว 555555555  //ลั่น//  ก็คงไม่มีอะไรต้องให้ทั้งเบคและฮอรัสห่วงแล้วล่ะเนอะ ^^

อร๊ายยยย  Make Love กันหลังเปิดใจด้วยค่ะ อร๊ายยยยย!! >.,<  //อาการส่อเป็นที่สุด// 55555  เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ  รีดๆ ให้เรื่องนี้ผ่านไหมเอ่ย?  จะบอกว่าตอนที่เริ่มเขียนไรท์ใส่แผ่นหนังเรื่องนี้เข้าไปในคอมไม่ยอมเอาออกจนเขียนเสร็จเลยค่ะ (มีบางวันลืมไปเลยค่ะ) 55555  ประทับใจเนื้อเรื่องและกราฟฟิกมากเลยค่ะ  รวมทั้งนิโคไลและลุงเจิดด้วยยยยย อร๊ายยยยย!! 555555  ลุงเจิดเอาใจหนูไปเลยย  //ควักให้//  เฮ้ยย พอแล้ว! 5555  นอกเรื่องค่ะ  ท่านฮอรัสกะเบคกี้กุมหัวใจไรท์อยู่หมัดตลอดเวลาที่อยู่ท่ามกลางกลิ่นอายทะเลทรายในเรื่องเลยล่ะค่ะ

หวังว่ามันจะเป็น Fic God Of Egypt ที่ถูกใจรีดหลายๆ ท่านนะคะ  เรื่องนี้เป็นฟิคพีเรียตเรื่องแรกของไรท์เลยค่ะและขอบอกว่าเป็นฟิคพีเรียตที่ดีที่สุดที่ไรท์เคยเขียนก็ว่าได้ค่ะ  //ก็เอ็งเพิ่งเขียนอยู่เรื่องเดียว....-*-//  555  หวังว่าจะได้เขียนฟิคย้อนยุคแบบนี้อีกในโอกาสหน้านะคะ  และยิ่งเป็นประเภทอาหรับหรือตะวันออกลางอย่างนี้ยิ่งทำให้ไรท์ตื้นเต้นเข้าไปอีกค่ะ! ><  ชอบม้วกกกก  555555  ตัวละครดูเซ็กซี่ดี 55555

โอ้ เราต้องจากกันแล้ว  มองทะเลทรายที่มีมหานครอยู่ด้านหลังและถูกกระนาบข้างด้วยแม่น้ำไนล์นั่นสิคะ  อ่าา....//ผายมือ// เทพรากำลังลากพระอาทิตย์ไปแล้ว ช่างสวยงามจริงๆ เลยค่ะรีดๆ มองดูสิคะ  เห็นเบคกับฮอรัสไหม เค้ายืนเคียงข้างกันอยู่ตรงนั้น  ไหล่ของพวกเค้ากระทบกันด้วย  โบกมือลาพวกเค้าสิคะรีดๆ ของไรท์  //ไรท์โบกมือ//  TUT  ง่าาา  อย่าร้องไห้ ฮาห์ พวกเค้าจะอยู่เป็นนิรันดร์ค่ะ  อร๊าย!!! >{}<  //คลุ้มคลั่ง//

ก็จบกันไปแล้วนะคะสำหรับ Fic God Of Egypt เรื่องนี้  สนุกมากๆ เลยค่ะ  มีรีดๆ คอเชียร์และทำให้ไรท์เขียนจนจบได้  ขอบพระคุณจริงๆ เลยค่ะ ^^  (พูดจริงนะเออ)  ขอบคุฯนะคะ  และหวังว่าเราจะเจอกันในเร็ววันนี้นะคะ  เรื่องต่อไป ไรท์จะเขียนภายใต้ชื่อของคู่ไหนมาลุ้นกันค่ะ!! 

รักรีดสุดหัวใจที่ไรท์มี

ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund