วันพุธที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2557

[SF - RonalSi] + [Part 2] The Storm...พายุโหมกระหน่ำ – Ronaldo x Messi [Falling In Love Again 1]


อูว๊าวววววววววว!! //เสียงลิงโลดมากก// ตื่นเต้นค่ะ.....ไม่รู้ว่าที่ผ่านมารีดคิดเช่นไรนะค่ะ  แต่ Part นี้ไรท์จะอุดไว้ค่ะ ให้ไปอ่านกันเอง (เอ๊า!)  และไรท์จะเฉลยแล้วว่าใครเป็นคนมาดักทางของน้องเหมียวค่ะ [เออ....อันที่จริงไม่ต้องบอกก็ได้นะ -_-“]  อิๆ ไปอ่านกันเลยดีว่าค่ะ  ลงฟิคสั่งลาปิดเทอมอันแสนสุข กับฟิค หลายต่อหลายเรื่องที่ไรท์บรรเลงมาจนร่วมเดือน TT^TT แล้วเรื่องวุ่นวายก็จะประเดประดังเข้ามาหาเราค่ะ

ถึงแม้ไรท์จะหายหน้าไป แต่รีดทั้งหลายก็ยังอยู่ในหัวใจไรท์เสมอค่ะ T^T ตอนที่ทำงานไรท์จะคิดถึงคอมเม้นท์ของรีดทุกท่านเพื่อเป็นกำลังใจค่ะ (เดี๋ยว...เกี่ยวกันไหม?) และถ้าใครคิดถึงหรืออยากติดตามความเคลื่อนไหวของฟิคต่างๆ ว่าไปถึงไหนแล้วก็มาเป็นเพื่อนกะไรท์ได้เลยค่ะที่

>>แฟนฟิค ฮอลลีวู้ด<< จิ้มโลดดดด >{}<......จิ้มเสร็จแล้วเราก็ไปอ่านฟิคกันเล้ยค่าาาาา >{}< เฉลยกันว่าใครฉุดน้องเหมียววววว


--------------------------------------------------------------------------------------------------


“นายกำลังจะกลับบ้านงั้นหรือ?”


******************************************************************************


เด็กหนุ่มพยักหน้าหงึกอย่างไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรดี  มือของเค้าทั้งสองเกาะอยู่บนหัวเข่าที่สั่นเทาน้อยๆ และดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนก็ฉายแววสั่นระริกออกมาอย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มที่ถามเค้าไม่ว่ากระไรและดวงตาสีเฉดเดียวกันก็ราบเรียบราวกับจะไม่ต้องการบอกอะไร  เพียงแต่ผินหน้ากลับไปหาเพื่อนทั้งสองที่ยืนคอยอยู่เล็กน้อยเท่านั้น  และแทบจะในทันทีที่เมสซี่อยากจะลุกขึ้นแล้วหมุนตัววิ่งหนีไป  เมื่อชายหนุ่มสองคนนั้นปรี่เข้ามาหิ้วปีกของเค้าคนละข้างและล็อคไว้แน่นราวกับคีมเหล็ก  เมสซี่ถูกยกลอยขึ้นจากพื้นแล้วถูกหิ้วเข้าไปในตรอกทิ้งขยะข้างๆ  เด็กน้อยดิ้นไปมาอย่างไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

ปล่อย!  ปล่อยผมนะ!  พวกคุณจะทำอะไร  ปล่อยผมลงเถอะ!........พี่ พี่ช่วยผมด้วยพวกเค้าจะ......อึก ปล่อยผมเถอะได้โปรด......” เด็กหนุ่มตะโกนลั่นอย่างเสียขวัญและเค้าคิดว่าคนที่อยู่โรงเรียนเดียวกันกับเค้าอาจจะไม่ได้ยิน   แต่ไม่ใช่เลย คนๆ นั้นได้ยินแต่กลับเฉย.............

“ไม่  อย่าทำผม  อย่าทำผมเลย......” เค้าเบะปากแล้วทำหน้าเจ็บปวดทันที เมื่อหลังของเค้าถูกกระแทกเข้ากับกำแพงของตรอกทิ้งขยะ........เด็กหนุ่มรู้สึกหมดแรงและมือไม้อ่อน เพราะเค้ากำลังกลัว.......

..............กลัวเอามากๆ.............

ดูแล้วเค้าก็คงจะทำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ นั่นแหละ.........แต่เมสซี่ก็ยังคงภาวนาขอให้นี่เป็นเพียงการล้อเล่นแบบสนุกๆ เท่านั้น  ซึ่งในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่เลย...........

เด็กหนุ่มน้ำตาคลอแล้วกัดริมฝีปากแน่นเมื่อเค้าคิดว่าตัวเองกำลังจะร้องไห้  แต่เมื่อชายหนุ่มคนเดินที่เริ่มต้นประโยคกับเค้าเดินเข้ามาอยู่ตรงหน้าเมสซี่ก็มีความหวังขึ้นมาอีกครั้งที่จะให้อีกฝ่ายหนึ่งปล่อยเค้าไปให้ได้

“ช่วยบอกเค้าทีว่าให้ปล่อยผมไป  ผม....ผมไม่อะไรติดตัวมาจริงๆ ยกเว้นเสื้อผ้าในกระเป๋าแล้วก็บอล  ปล่อยผมไปเถอะ  แล้วผมสัญญาว่าผมจะเงียบ...ไม่บอกใครทั้งนั้น  นะฮะ....” ไหล่เล็กสั่นหนักขึ้น แล้วเด็กหนุ่มก็เริ่มสะอื้นเพราะรู้สึกเหมือนเข้าตาจน

ชายหนุ่มสองคนยอมปล่อยแขนอันอ่อนแรงของเมสซี่ลงแล้วให้คนที่มาใหม่รับช่วงต่อแทน  บุคคลที่สามรับแขนเล็กไว้แล้วช่วยสอดมือเข้าไปใต้รักแร้ของเด็กน้อยเพื่อช่วยพยุงร่างอันปวกเปียกเอาไว้

สายตาคมมองสำรวจราวกับเลือกสินค้า เค้าส่ายหน้าขณะเบนสายตาไปมา “ไม่....ฉันไม่อยากได้อะไรหรอก”

เมสซี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วยกมือขึ้นเช็ดหางตาที่เริ่มชื้น “จะปล่อยผมไปแล้วใช่ไหมครับ”

“แต่ฉันก็ไม่ได้บอกหนิว่าจะปล่อยนายไปน่ะ” แล้วดวงตาสีน้ำตาลอ่อนแต่ทว่าแข็งกร้าวนั้นก็ตวัดขึ้นมองเมสซี่ จนทำให้คนถูกมองขวัญหนีดีฝ่อไปเลย  และเมื่อเห็นท่าไม่ดีว่าเค้าคงจะไม่รอดไปได้แน่แล้ว  ร่างเล็กจึงตัดสินใจรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายดิ้นสุดชีวิต เค้าปัดมือที่พยุงเค้าออกพร้อมกับออกแรงดันอกของคนที่อยู่ตรงหน้าให้ออกไป

แต่ร่างสูงกว่ากลับรวบตัวเค้าไว้แล้วเหวี่ยงเค้ากลับไปที่เดิม ก่อนจะกระแทกหมัดใส่ท้องน้อยของเมสซี่เข้าไปอย่างแรง  ร่างเล็กชาดิกและงอตัวลงไปกองกับพื้น  เมสซี่ร้องไห้ออกมาในที่สุด

“อย่าทำผม.....อึก อย่า...ได้โปรด ฮืออ” เด็กน้อยเอ่ยออกมาอย่างหวาดกลัวและหมดแรง  แต่กระนั้นก็ยังไม่ลดละความพยายาม

ชายหนุ่มคนเดิมทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้นแล้วดึงเมสซี่ขึ้นมาให้พิงกับกำแพงอิฐสกปรก  เพื่อนอีกสองคนของเค้าทุบกำปั้นกับฝ่ามือแล้วเดินเข้ามาเตรียมจะอัดเด็กที่ไร้ทางสู้อย่างเต็มที่

“พวกนายไม่ต้อง!” แต่แล้วชายผู้มีดวงตาสีน้ำตาลก็พูดขึ้นเสียงดัง  สองคนนั้นมีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะถามขึ้น

“ก็ไหนนายบอกว่าจะบีบให้เจ้าเด็กนี้ออกจากชมรมไงล่ะ....ก็ต้องอัดสิ” ชายคนที่ใส่หมวกเป๋ไปด้านข้างพูดพลางทำท่าเดิมอีกครั้ง

“ใช่....หรือนายเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมาล่ะคุณโรนัลโด้” ชายคนที่ใส่หมวกกลับด้านพูดเสริมพลางทำเสียงล้อเลียน แล้วเหล่ตาไปหาคนที่นั่งทำตาขว้างอยู่ข้างล่าง

“ฉันไม่ได้บอกให้พวกแกมาอัดเด็กคนนี้  แค่บอกว่ามากับฉันก็พอ” ร่างสูงที่มีท่านั่ง 160 เซนฯ พูดเสียงดุดันก่อนจะจับข้อมือของเมสซี่ขึ้นกดไว้กับกำแพง  สีหน้าของโรนัลโด้ตอนนี้เมสซี่อ่านไม่ออก

............ใช่  ไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไมอีกฝ่ายถึงทำแบบนี้  ที่บอกว่าจะบีบให้ออกจากชมรมน่ะมันหมายความว่ายังไงกันแน่  เค้าก็ไม่เคยทำตัวไม่ดีให้โรนัลโด้ต้องรู้สึกว่าเป็นภาระนี่นา แล้วทำไมถึง..........

เมสซี่สะอื้นฮั่กอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ ทั้งรู้สึกเสียขวัญที่โดนกระทำและความรู้สึกเสียใจที่ไม่ด้อยไม่น้อยไปกว่ากันเลย........ประธานชมรมฟุตบอลกำลังไล่เค้าออกด้วยการกระทำที่ใครๆ ก็ต่างนึกไม่ถึง

โรนัลโด้จ้องมองร่างน้อยๆ ที่สะอื้นน้อยๆ อยู่นานจนเพื่อนที่อยู่ข้างหลังเกิดสังหรณ์ใจบางอย่างขึ้นมา “เฮ้ คริส......นายคิดจะทำอะไรเหรอเพื่อน” ว่าพลางสะกิดเพื่อนที่อยู่ข้างๆ  อีกคนหนึ่งทำหน้าเลิกลั่กแล้วพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วย

“เออ....ใช่ๆ นายไม่ได้บอกเราเลยนะว่านายกะจะทำอะไร  ถ้าให้ฉันออกความคิดเห็นฉันว่าอัดมันดีกว่า ท่าทางหงิมๆ อย่างเงี่ยเจ็บนักเจ็บเบาก็ไม่กล้าบอกพวกผู้ใหญ่แน่นอน...”

“ฉันไม่ได้ถามได้แก!  หุบปากไปเลย....ทั้งคู่นั่นแหละ!” เสียงเข้มตวาดลั่น  รู้สึกปวดหัวตุ้บๆ ด้วยความโกรธ.........เค้ารำคาญเสียงพล่ามของเจ้าสองคนนี้เต็มทีแล้ว

และเสียงตวาดลั่นนั่นก็ได้ผล ฝาแฝดฮิบฮอบก็ถึงกับหุบปากกันแทบไม่ทันด้วยความกลัวกันเลยทีเดียว แล้วพากันถอยหลังไปคนละสองสามก้าว

ส่วนร่างสูงแกร่งที่สงบปากสงบคำคนติดตามได้สำเร็จ ก็หันกลับมาประจันหน้ากับเด็กที่อายุน้อยกว่าเช่นเดิม  แต่ทว่าแววตานั้นกลับดูเปลี่ยนไป.........เป็นวาวโรจน์ด้วยแรงอารมณ์.............

เสียงร้องไห้หลุดรอดออกมาจากริมฝีปากสีฉ่ำ “อึก...อือ ฮืออ ฮึก..”

“หยุดร้องไห้สักที......” โรนัลโด้ว่า ก่อนจะก้มหน้าลงไปสัมผัสกลิ่นซอกคอหอมๆ ของเมสซี่ท่ามกลางความตื่นตกใจของเจ้าของต้นคอขาว  โรนัลโด้เพิ่งทำสิ่งที่เหนือความคาดหมายของเด็กหนุ่มลงไป ด้วยการสูดและดูดเม้นลำคอขาวเนียนนุ่มนิ่มสีน้ำนมนั้นอย่างไม่สนใจสายตาของคนที่อยู่ตรงนั้นเลย

เมสซี่หดคอหนี  พยายามสะบัดตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมอย่างตื่นตระหนก  แต่ก็หาได้เกิดประโยชน์อะไรไม่  หนำซ้ำร่างสูงของรุ่นพี่ก็ยิ่งลงฟันคมๆ ขบไปที่บ่าเล็กนั้นเพื่อสั่งสอนอีกต่างหาก

“อึก ฮึก...โอ๊ย! ปล่อยผม...ฮือ....ปล่อยผม!” หนุ่มน้อยหลับตาปี๋ พยายามเอี้ยวคอให้ออกห่างจากอีกคนหนึ่งมากที่สุดแต่เค้าคงจะลืมไปแล้วว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในการควบคุมของร่างสูงอยู่  เมสซี่ดิ้นพลาดและร้องไห้ไม่หยุด

..............เค้าทั้งกลัวทั้งรู้สึกตระหนักจนตัวสั่น............

แผ่นหลังกว้างทาบทับจนมิดตัวของเด็กน้อย  ชายหนุ่มฮิบฮอบเห็นเพียงแต่ใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเมสซี่เท่านั้นที่โผล่พ้นออกมา.........เด็กคนนั้นดูไม่มีความสุขเอาเสียเลย

ชายหนุ่มหมวกเป๋เริ่มมีสีหน้าเลิกลั่ก ในขณะที่มองออกไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง เค้าพูดเสียงตื่นกลัว “เฮ้ย....จะเอาตรงนี้เลยเหรอว่ะ  เอาจริงดิ!?” อีกคนหนึ่งมีท่าทางปอดแหกไม่แพ้กัน

............ก็ที่ไอ้เพื่อนจอมบึ้กมันบอกมาก็แค่ให้มาขู่เด็กเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นบอกเลยว่าจะให้มาเป็นสักขีพยานในการปล้ำเด็กที่ตรอกทิ้งขยะครั้งแรกของมันเนี่ยยยย!!..........

“เฮ้ย! ถ้าเรื่องถึงหูผู้ใหญ่ขึ้นมา ได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งกันไปทั้งรัฐเลยนะเว้ย.......ฉะ ฉะ ฉันไม่เอาด้วยแล้วนะ.......ปะ ไปดีกว่าา” หนุ่มฮิบฮอบอีกคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะกำคอเสื้อเพื่อนฝาแผดให้ถอยออกห่างจากจุดที่เพื่อนร่างสูงผู้โมโหร้าย กำลังดึงคอเสื้อกล้ามของเด็กหนุ่มให้กว้างขึ้นจนมันแทบจะฉีกขาดออกจากกัน

เสียงเมสซี่ผู้น่าสงสารยังคงดังไล่หลังตามชายหนุ่มผู้หวาดกลัวความผิดจนหัวหดนั้นไปจนถึงปลายทางอีกฝั่งหนึ่ง  และฝาแฝดฮิบฮอบก็รีบวิ่งแจ้นกลับบ้านไปและเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องไม่พูดไม่จากับใครเลยตลอดทั้งสุดสัปดาห์นั้น

“อย่า! ไม่เอา ได้โปรด...อย่าทำผมเลย ฮึก!...ฮืออ” ร่างน้อยของเมสซี่ยังคงถูกกดตรึงไว้แน่นกับกำแพงของตรอกทิ้งขยะ  และร่างสูงของรุ่นพี่ก็ไม่มีทีท่าวางจะคลายแรงลงแต่อย่างใด จนทำให้ข้อมือน้อยๆ นั้นครูดกับกำแพงอิฐจนเป็นรอยแดงช้ำและซิบเลือด

โรนัลโด้ยังคงไล่ลิ้นไปทั่วทั้งบริเวณซอกคอขาวและเนินอกไร้ตำหนิของเด็กหนุ่ม จนกระทั่งตอนนี้สิ่งที่เคยเป็นอยู่กลับถูกแทนที่ด้วยรอยแดงเป็นจ้ำๆ และปื้นยาวเป็นแถบๆ  เสียงร้องของร่างน้อยยังคงกู่ร้องต่อไปโดยที่ไม่มีความหมายของประโยคใดแทรกเข้าโสตประสาทของร่างสูงได้เลย

เมสซี่กล่ำกลืนน้ำตาของตัวเองแล้วกลั้นใจพูดขึ้นเสียงดัง แต่ทว่าดวงตาที่เคยเบิกกว้างนั้นก็ยังคงหลับแน่นอยู่เช่นเดิม “พี่หยุดนะ! ไม่งั้นผมจะตะโกนให้คนช่วย....ผมมีญาติอยู่แถวนี้นะ ผมจะตะโกนเรียกพวกเค้า

และช่างเหลือเชื่อ  เสียงร้องในครั้งนี้ได้ผล.....ผิดกับก่อนหน้านี้ที่ไม่ว่าวลีใดก็ไม่สามารถฉุดรั้งร่างสูงเอาไว้ได้  โรนัลโด้ถอนปากออกมาจากผิวเนียนนุ่มแห่งใหม่ที่เค้ากำลังจะเปลี่ยนสภาพมันให้น่ามองยิ่งกว่าเก่า  ใบหน้าคมสันเลื่อนสูงขึ้นมาจนถึงบริเวณใบหูนิ่มแล้วหยุดลง  พ่นลมหายใจอุ่นร้อนเข้าใส่จนทำให้เมสซี่ตัวสั่นขึ้นมาอีกรอบ

เมสซี่ค่อยๆ ปรือตาฉ่ำน้ำขึ้นแล้วเอียงคอหนีลมหายใจของร่างสูงก่อนที่โรนัลโด้เองจะเป็นฝ่ายหันหน้ากลับมาสบตาเค้าตรงๆ บ้าง........ตอนนี้จมูกโด่งรั้นทั้งสองแบบอยู่ห่างกันเพียงสองเซนติเมตรเท่านั้น  ผู้ที่ถูกจับกุมกลืนเอาก้อนเหนียวๆ ลงคอไปแล้วเอ่ยด้วยเสียงอ้อนวอน เผื่อรุ่นพี่จะรู้สึกสมเพชเค้าแล้วปล่อยเค้าไปเสียที “พะ พี่...คริส  ได้โปรดเถอะ....ปล่อยผมไป...”

แล้วริมฝีปากบางนั้นก็หอบเอาออกซิเจนที่จำเป็นต่อร่างกายเข้าไปจนเต็มปอด  สีหน้าของเค้าดูเหน็ดเหนื่อย  ใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา จนแม้แต่ตอนนี้ก็ยังคงมีมาอย่างไม่ขาดสาย......จมูกโด่งน่ารักขึ้นสีแดงก่ำเช่นเดียวกับดวงตากลมโตที่เคยฉายแววสดใสแต่บัดนี้กลับดูเศร้าหมองลงจนน่าใจหาย  โรนัลโด้มองภาพตรงหน้าราวกับภาพวาดที่รังสรรค์ขึ้นมาอย่างลงตัวและสวยงาม.............

เวลาใกล้ค่ำเต็มที  แสงสีส้มอมแดงที่ส่องผ่านช่วงตึกลงมาที่ตรอกนั้นจึงทำให้ภาพที่มองจากอีกมุมหนึ่งของทั้งสองดูย้อนแสง  เงาของโคร่งหน้าซึ่งแตกต่างกันแต่ทว่าดูเหมาะที่จะจับคู่กันอย่างหน้าประหลาดกำลังประจันหน้ากันด้วยใจจดจ่อ  ริมฝีปากที่เผยอขึ้นน้อยๆ เพื่อตักตวงอากาศของเมสซี่ดูบอบบางและน่าทะนุถนอม จนกระทั่งโรนัลโด้โน้มหน้าลงไปบดทับริมฝีปากน้อยๆ นั้นด้วยริมฝีปากที่อุ่นร้อนของเค้า..........แต่ร่างสูงก็ไม่ได้จาบจ้วงเข้าไปแต่อย่างใด

ร่างสูงสัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นและชื่นแฉะของริมฝีปากสีสดของเมสซี่ ก่อนจะดูดเม้มเบาๆ อย่างอ่อนโยน  ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่ร่างเล็กเป็นอย่างมาก ร่างเล็กไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดเพราะกลัวว่าจะทำให้รุ่นพี่ที่ครอบครองเค้าอยู่โกรธเอา

แต่แล้วไม่นานร่างสูงก็ถอนริมฝีปากออกมาก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ “.....วันนี้ฉันจะอนุญาตให้นายเรียกฉันชื่อนั้นวันหนึ่ง” แล้วกำคอเสื้อของเมสซี่ไว้ก่อนที่จะออกแรงฉีกมันออกจนเกิดเสียงดัง แคว๊ก! แต่โรนัลโด้ยั้งมือไว้ จึงมีแต่ช่วงคอเสื้อกว้างเท่านั้นที่ขาดเป็นทางยาวลงมาจนถึงอก

เมสซี่ร้องเสียงหลง เมื่อเสื้อตัวโปรดของเค้าถูกกระชาก และยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยท้วงใดๆ โรนัลโด้ก็ปล่อยตัวเค้าแล้วคว้ากระเป๋าสะพายหลังพร้อมกับคอเสื้อของเค้าเอาไว้แน่น  เมสซี่ซวนเซตามแรงกระชากแล้วเริ่มหน้าเบ้อีกครั้ง

โรนัลโด้ดึงเด็กน้อยเข้ามากระซิบข้างหู “นายบอกว่านายมีญาติอยู่แถวนี้เหรอ....ฉันก็จะบอกว่า ฉันก็มีเพื่อนอยู่แถวนี้เหมือนกัน” ว่าแล้วหลังจากเผยรอยยิ้มแสยะจนทำให้เด็กหนุ่มหน้าซีดแล้ว ร่างสูงแกร่งก็ออกแรงดึงเพียงน้อยนิดแต่สามารถทำให้เด็กหนุ่มตัวปลิวติดมือตามมาได้อย่างง่ายดาย  เค้าเดินต่อไปประมาณอีกสองสามเมตรก่อนจะเปิดประตูเข้าทางหลังอาร์พาร์ทเมนท์แห่งหนึ่ง ที่อยู่ในซอยนั้น

แอ่งน้ำนองหน้าบันใดของประตูทางเข้าถูกย่ำจนแตกกระจาย ด้วยเท้าเล็กๆ ที่ไม่แม้แต่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของตัวเองได้  เมสซี่ร่ำร้องถามเสียงหลงพลางพยายามดิ้นให้พ้นการเกาะกุม.......แต่ทว่าก็ไร้ประโยชน์เช่นเดิม เมื่ออยู่ภายใต้การควบคุมของร่างสูงแกร่งผู้นี้

“พี่....ไม่เอา  ปล่อยผม  จะพาผมไปไหน!” สองมือพยายามเอื้อมดึงแกะมือของอีกคนหนึ่งออกแต่มันกลับไม่ทำให้โรนัลโด้สะทกสะท้านได้เลยแม้แต่น้อย  จนกระทั่งขึ้นบันไดมาถึงหน้าห้องๆ หนึ่ง  มือแกร่งก็ยกกำปั้นทุบขึ้นเข้าไปที่ประตูไม้สีเขียวลอกๆ อย่างแรงสองสามที ก่อนที่เจ้าของห้องจะเปิดประตูออกมา และเค้าดูตกใจเอามากๆ...........

“อ้าว เฮ้ ว่าไงคริส....มีอะไรเหรอเพื่อน  แล้วนั่นใคร เด็กใหม่นายเหรอ......อ้าว! แล้วทำไมน้อง..”

“เกล็น!” โรนัลโด้พูดเสียงดังฟังชัด เบรกคำพูดของเพื่อนไว้และเห็นได้ชัดว่าร่างสูงมีแววหงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว  โรนัลโด้สายตาสอดส่องไปทั่วทั้งห้อง “พ่อแม่นายอยู่ไหม” เค้าถามแต่ไม่ได้สนใจเกล็นเลยสักนิด

เกล็นล้วงกระเป๋ากางเกงยีนลุ่ยๆ แล้วยืดตัวขึ้นอย่างสบายอารมณ์แล้วไหวไหล่ “ไม่อยู่น่ะ...ยังไม่กลับจากฮันนีมูลรอบสี่เลย” ชายหนุ่มผมดำหัวชี้โด่เด่หันไปพยายามยิ้มให้กับเมสซี่ แต่เด็กน้อยกลับร้องไห้ใส่เค้า  เกล็นหน้าเสีย “เอ่อ....คริส น้องเป็นอะไร....”

โรนัลโด้งึมงำกับตัวเอง “ดี...” แล้วก็หันมาผลักตัวเกล็นออกไปจากประตู “นายออกไป” เค้าพูดราวกับว่านี่เป็นบ้านของเค้าไม่ใช่เกล็น   ก่อนโรนัลโด้จะชี้แจ้งแนวทางให้เกล็นผู้ซึ่งตอนนี้เปรียบเสมือนผู้ไร้บ้าน “ไปค้างบ้านบ็อบบี้ซะ แล้วเล่นเกมส์ที่เพิ่งออกใหม่กับหมอนั่นจนถึงเช้า.......แล้วนายค่อยกลับมา” แล้วกระแทกประตูใส่หน้าเพื่อนที่นิ่งงันอยู่หน้าประตู

“ส่วนนาย....” โรนัลโด้ออกแรงกระชาก “.......มากับฉัน” เสียงเข้มพูดฟังดูน่ากลัวกว่าตอนที่ผ่านมา เมสซี่เกือบลื่นรอยน้ำอัดลมเหนียวๆ ตรงหน้าประตู  แต่ก็เป็นแรงกระชากอีกนั่นแหละที่ทำให้เค้าไม่ล้มพับหน้าคะมำลงกับพื้นเสียก่อน  ร่างสูงเดินตรงไปเรื่อยๆ จนเข้าไปในห้องของเกล็น  เค้าเหวี่ยงร่างน้อยๆ ไปข้างหน้า  เมสซี่ถลาไปบนเตียงที่ผ้าปูที่นอนลาย  MARVEL ของเกล็นทั้งหลุดลุ่ยและยับย่น  โรนัลโด้ปิดประตู

เมสซี่มีสีหน้าตื่นตระหนกปนหวาดระแวง  เค้านึกอยากจะทำอะไรก็ได้ให้ตัวเองได้ออกไปจากที่นี่  แต่เค้าก็รู้ว่าร่างสูงตรงหน้านี้คงจะไม่ยอมให้เค้าทำแบบนั้นเป็นแน่น  ร่างเล็กๆ นั่งหดขาอยู่บนเตียงของใครก็ไม่รู้ที่เค้าไม่รู้จัก อย่างต้องการยึดมันนี้ไว้เป็นปราการสำคัญ  แขนเสื้อกล้ามตัวโคร่งห้อยลงมาข้างหนึ่งอย่างหมดสภาพด้วยความกว้างที่ถูกขยายเพิ่มขึ้นของคอเสื้อเอง  สายกระเป๋าสะพายทั้งสองข้างหลังที่ร่นลงมาหลวมๆ ยิ่งขับให้เด็กหนุ่มที่ตัวสั่นเทาบนเตียงยับยู่ยี่น่าลิ้มลองมากยิ่งขึ้น...............

โรนัลโด้โดดขึ้นไปบนเตียงแล้วรวบตัวเมสซี่ที่พยายามหนีไว้ ก่อนจะออกแรงกอดมากขึ้นเมื่อไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มร่างเล็กนี่ไปขุดเอาแรงมาจากไหนฮึดขึ้นมาต่อต้านเค้าอีก

ปล่อย! ปล่อยผมนะ!....พี่คิดจะทำอะไร  พี่มันสกปรกที่สุดเลยผมเกลียดพี่!!” เมสซี่ตะโกนออกมาอย่างรู้สึกเจ็บแปล็บที่หน้าอกพร้อมๆ กับอีกคนหนึ่งที่รู้สึกเหมือนโดนตบหน้า  เพราะตลอดมาเมสซี่รู้สึกนับถือคนที่กำลังโอบกอดเค้าอยู่ในตอนนี้เป็นอย่างมาก ถึงขนาดหวังเอาไว้เงียบๆ ในใจเลยว่าสักวันหนึ่งเค้าจะได้ลงสนามคู่กับรุ่นพี่คนนี้  แต่ทว่าวันนี้ความรู้สึกนั้นกลับถูกหักให้แตกสะบั้นลงด้วยน้ำมือของคนนั้นๆ เสียเอง

...............เมสซี่เสียใจที่มันกลายเป็นแบบนี้  และเค้ารู้สึกเสียใจยิ่งกว่าเมื่อคนที่ทำให้มันเป็นแบบนี้คือคนที่มอบความหวังให้แก่เค้า.................

แม้จะเสียใจเพียงใด แต่เค้าก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้โกรธไม่ได้  น้ำตาที่ไหลออกมาไม่จบไม่สิ้นพร้อมกับมือเล็กๆ ที่ออกแรงตีและผลักไสให้พวกเค้าทั้งสองแยกออกจากกัน   แต่มันก็ไม่เป็นผลเลยเมื่อร่างสูงผู้มีสีหน้านิ่วคิ้วขมวดรัดร่างเล็กไว้แน่นขึ้น  จนกระทั่งเมสซี่ก้มตัวลงแล้วกัดฟันขาวๆ ลงไปบนต้นแขนแกร่งของโรนัลโด้อย่างแรง

ร่างสูงร้องออกมาเสียงดัง  ก่อนจะเปิดช่องว่างให้เด็กหนุ่มดันตัวเองออกมาจากอ้อมแขนแข็งแรงนั้นได้สำเร็จ  เมสซี่วิ่งตรงไปที่ประตูด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตาแต่แล้วก็ต้องรู้สึกเจ็บขึ้นมาอีกครั้งเมื่อขาของเค้าถูกเตะจนล้มลงกับพื้น  โรนัลโด้เดินเข้ามาพลิกตัวของร่างเล็กแล้วเหวี่ยงมัดเข้าใส่เต็มแรง  เมสซี่ตัวงอและร้องไม่ออกเมื่อเค้าถูกต่อยเข้าที่จุดเดิม

เมื่อร่างของเด็กน้อยสิ้นฤทธิ์ โรนัลโด้ก็เกิดอาการหอบนิดๆ แล้วในตอนนั้น  “ชอบให้ใช้กำลังก็ไม่บอก” ร่างสูงพูดก่อนจะอุ้มอีกคนหนึ่งพาดบ่าแล้วโยนลงไปบนเตียงของเกล็นอย่างแรง  เด็กหนุ่มกลิ้งตะแคงไปบนที่นอนแล้วทำสีหน้าเหยเก เค้าซบหน้าลงบนที่นอนยับยู่ยี่อย่างรู้สึกเจ็บปวดแล้วร้องครางเมื่อแขนขาของเค้าโดนกดทับ

“ถ้านายเกลียดฉันนักล่ะก็เกลียดไปเลย......เพราะวันนี้นายจะได้เกลียดฉันมากกว่าทุกวันที่ผ่านมา”  โรนัลโด้พูดก่อนที่จะบีบเข้าไปที่ต้นคอขาวแล้วก้มลงดูดเม้มอย่างเอาแต่ใจตน ส่วนอีกมือหนึ่งก็กำลังจะล้วงเข้าไปใต้กางเกงของร่างเล็ก  เมสซี่ดิ้นพลาดๆ และผลักไสอกของอีกคนหนึ่งอย่างสุดแรงเกิด

อย่า...ไม่เอา! อย่า อย่าทำแบบนี้นะ! พี่! พี่คริส! ผมไม่...อึก อ่า...ผมเกลียดพี่!!” ไหล่เล็กสั่นมากขึ้นตามแรงสะอื้น  แล้วเมสซี่ก็กำเข้าเสื้อตัวใหญ่ของโรนัลโด้ กระชากมันไปมาก่อนที่ฝ่ามือเล็กๆ นั้นจะถูกยกขึ้นแล้วฟาดเข้าที่แก้มสีแทนของโรนัลโด้เข้าอย่างจัง

เพี๊ยะ!!

ใบหน้าคมหล่อเหลาหันไปตามแรงที่เกิดขึ้น  เมสซี่หดมือกลับแล้วเพิ่งรำลึกได้ว่าตัวเองได้ทำสิ่งที่ไม่ควรทำลงไป  ฝ่ามือร้อนที่เพิ่งตบแก้มโรนัลโด้สั่นน้อยๆ  ก่อนที่ร่างสูงจะหันกลับมาด้วยสีหน้าที่เดือดดาลเต็มทีแล้วเค้าก็คว้ามือข้างนั้นของเมสซี่ไว้ บีบจนร่างด้านใต้นิ่วหน้า

“นายคงจะชอบกระตุ้นอารมณ์คนอื่นแบบนี้เสมอเลยสินะ......ดีเหมือนกัน ฉันชอบ” ว่าแล้วโรนัลโด้ก็ขยำเสื้อตัวโปรดของเมสซี่จนขาดคามือ แล้วเสียงประท้วงจากร่างเล็กก็ดังขึ้น

“พี่จะทำแบบนี้ไม่ได้นะ! อึก...ผมไม่ใช่พวกอีตัวที่อยู่ตามข้างถนน แล้วพี่อยากเมื่อไรก็เรียกใช้ได้นะ  อย่ามาทำกับผมแบบนี้....ผมไม่ใช่อีตัว!

โรนัลโด้ได้ฟังก็ตาลุกวาว ร่างสูงหล่อเหลายิ้มเย็น “อีตัวอย่างงั้นเหรอ?.....หึ หาคำแทนตัวเองได้เหมาะดีจริงๆ เลยนี่เมสซี่” ใบหน้าของร่างสูงต้องการจะเย้ยหยันเด็กหนุ่มอย่างเห็นได้ชัด  แล้วแรงบีบที่เกาะกุมเมสซี่ไว้ก็แรงขึ้น  ราวกับร่างสูงกำลังจะชี้ให้เห็นว่าเค้าไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้ ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่โรนัลโด้ต้องการเท่านั้น

..........ถ้าร่างสูงต้องการอยากให้เค้าเป็นอีตัว เค้าก็ต้องเป็น............


.

.

.

.

TBC.


--------------------------------------------------------------------------------------------------


ปรากฏ >> เฮียโด้แกไม่ได้มา ช่วย แต่มา ฉุด ค่ะ  รีดบางคนคิดว่าเฮียเค้าจะมาช่วยใช่ไหมค่ะ  วะฮะฮ่าา >3<  มันเหนือความคาดหมายกันรึเปล่าคะ ณ จุดๆ นี้  ไรท์ว่าขี่ม้าขาวมันธรรมดาเกินไป ต้องฉีกกฎ!!  หึๆๆ //หัวเราะในลำคอเสียงชั่วร้ายพลางทำตาเหลือก// (นี่แกจะน่ากลัวไปไหนเนี่ย!)+(เริ่มสะพรึงตัวเอง)  แต่เดี๋ยวรีดๆ ทั้งหลายจะได้สะพรึงเฮียโด้แบบพรั่นพรึงไปพร้อมๆ กับน้องเมสเลยล่ะคะ หึๆๆ //ซาวด์เดิมกลับมาอีกครั้ง//

หวังว่ารีดคงจะชอบค่ะ ขอให้รับชมด้วยความสนุกและขอให้หายคิดถึง RonalSi แบบจุใจกันไปตามๆ กันนะคะ ^^  รักรีดเดอร์ทุกคนมากๆ เลยค่ะ หลายครั้งที่กำลังใจของรีดทั้งหลายเป็นแรงผลักดันทำให้ไรท์ก้าวต่อไปได้ค่ะ........ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ



*************************************************

ภาคสองมาแล้วนะคะ ^^ กดชื่อเรื่องเพื่อตามลิงค์ที่ซ่อนไว้ได้เลยค่าาา


----------------------------- อัพเดต วันที่ 11/2/16 --------------------------------




ด้วยรักและแรงหื่น

Ray - Aund

7 ความคิดเห็น:

PatchO_ZA กล่าวว่า...

นี่มันอาร๊ายยยยยยยยยยยย
อิพี่โด้ววววววว #ตบตีๆๆๆๆๆๆ

แกล้งจนน้องเมสกลับบ้านช้าไม่พอยังจะมาฉุดน้องอีกฮว๊ากกกกกกกกกกกก
ทำน้องเจ็บด้วย โอ๊ยยยย
นี่พี่เป็นพระเอกไม่ใช่เหรอคะพี่ ฟฟฟฟฟฟ
สายเอสไปอีกกกกกก

เจ็บมากมั้ยนุ้งเมส ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวพี่โด้คงจะทำให้น้องรู้สึกอย่างอื่นมากกว่าเจ็บแหละค่ะ #เดี๋ยวๆเมื่อกี้แกยังเห็นใจน้องอยู่เลยนะ


สนุกมากเลยค่ะ ตัดจบได้ค้างคาเจรงๆ -3- อิอิ
มาต่อไวๆน้าาาาาา

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

มากรี้ดไรต์แป๊ปครับ...
ทำไมชอบมากมาต่อไวๆครับรอไรต์เสมอ รอเธอคนเดียว
*เหมือนเป็นโรคจิต+กับพวกหื่นไป 5555

demon กล่าวว่า...

โอ.. อ่านบทนี้แล้วนี่คือสิ่งที่อยากจะขอ
1.ยาดม ไม่ไหวแล้วรู้สึกเหมือนลมจะจับ 2.ยาหม่อง เอามานวดคนอ่านหน่อยเถอะ นี่ฉันคงไม่ได้ตาฝาดไป คริสเตียโน่!!! เอ็ง...!!! อ๊ากกก //พ่นไฟได้ก็พ่นไฟแล้วค่ะ ณ ตอนนี้ 3.ผ้าเช็ดหน้า เหงื่อเหง่อมาหมด นี่ขนาดเปิดแอร์นะเนี่ย

ไม่ได้มาช่วยน้องจริงๆด้วยล่ะสิ แต่คิดไม่ถึงว่าคริสเตียโน่จะร้ายกาจขนาดนี้ (หรือมากกว่านี้ ในตอนต่อไป อ่า ก็ไม่รู้สินะ -w-) ลีโอผิดอะไร ไหนช่วยบอกหน่อย ทำกับรุ่นน้องได้...มาก อ่านไปบีบหัวใจน่าดูเลยค่ะโดยเฉพาะประโยคตอนท้ายมันเจ็บปวดเหลือทนจริงๆ ลีโอมีค่าแค่นี้ใช่ไหม ฮึ? นี่ถามจริงน่ะโรนัลโด้ //เอามือดันแว่นเป็นรอบที่สิบ

ไม่เคยอ่านอะไรที่มันบีบหัวใจขนาดนี้เลยค่ะ แต่ละประโยคเขาเชือดเฉืิอนลีโอสุดๆเลย รวมทั้งการกระทำด้วย ขนาดเพื่อนก็ยังต้องรีบหลบเลย รุ่นพี่โรนัลโด้น่ากลัวสุดๆ น่ากลัวมากๆอ้ะ แบบเขาแลเงียบๆแต่เขา... แล้วคิดดูว่าลีโอจะเสียใจขนาดไหนที่คริสทำแบบนี้...

รออ่านต่อนะคะ มาไวๆเน้ออ อิอิ (พร้อมกับทำใจไปด้วย) และแน่นอน เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ชอบคู่นี้ เชียร์คู่นี้มากๆๆๆๆ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ๊ากกกกก!!!!ผิดคาดสุดๆอ่ะ โรนัลโด้ใจร้ายทำแบบนี้ได้ไงอ่านึกว่าจะมาช่วยที่แท้..ฮึ้ย!!!
นู๋เมสอดทนไว้นะเดี๋ยวก็ชิน555 (อ้าวเฮ้ยยังไงเนี๊ย)
อารมณ์ค้างมากๆ ไรท์มาต่อเร็วๆน้าาา^_^
Going aksorn

Pinn13 กล่าวว่า...

โอ้วว พี่โด้ร้ายกาจ แบดบอยสุดๆ ตอนหน้าจะร้ายกว่านี้มั้ยเนี่ยย เบาๆหน่อย เมสซี่นี่ก็ยิ่งใสซื่อน่ารักกกอยู่ด้วย55555555 ชอบแนวๆนี้มากก จะเป็นยังไงต่อเนี่ยย ลุ้นนๆ อิอิ สนุกค่าาเราตามอ่านอยู่น้าา เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆค่าไรท์<3

โบว์ กล่าวว่า...

เฮียใจร้ายยยย เกลียดเฮียว่ะะะะ TT
เหมียวน้อยน่าสงสารรร โป้งเฮียตั้งแต่นัดเอลกลาซิโก้ล้ะ โป้งงง!

ทำไมเฮียทำงี้อ่ะ ไม่ชอบอะไรเหมียว ถึงกับจะข่มขืนกันเลยหรอ ถ้าเฮียเป็นงี้ชุ่่นจะเชียร์นุ้งเนยให้เป็นพระเอก
เฮียอย่างเผด็จการอ่ะ คือนั่นบ้านเพื่อนไหมเฮีย? 5555555

เหมียวนี่บอบบางจริงๆ เท้าหนูมีใช้ให้เป็นประโยชน์ค่ะลูก คึคึ / แต่อ่านมานี่นึกว่าจะมีฉากเพื่อนเฮียช่วยเฮียรุมกระทำชำเราเหมียวด้วยกัน
#ชั้นคิดอัลไลลล

อย่างที่ว่าเกิดเป็นเหมียวเตี้ยไม่พอยังเป็นเมียโด้ กรั๊กกกกก #ได้ข่าวว่าเหมียวน่าสงสาร

ปล.ไรท์ทำร้ายมาก ตัดจบอัลไลได้ค้างแบบนี้ แอ่ฟฟฟ~
ปล.2 ตอนนี้เหมียวจะรันทดอีกไหม.... น่าสงสารสักนิดคงไม่เป็นไรเนอะ =w=

Unknown กล่าวว่า...

หนูค่ะ... พรุ่งนี้พี่ต้องลงทะเบียนเรียน... หนูเอาไรให้พี่อ่านค่ะ? นี่นอนไม่หลับละ(ไล่ซับเลือดตามพื้น)
จากที่พี่อ่านมา พี่ประมวนลผลแล้วว่า หนูคงชอบ SM จริงๆ และแลดูว่าจะชอบสรรหาสถานที่ใหม่ๆ เรื่อยเลยนะคะ(ถึงจะไม่ได้ NC ตรงนั้นจริงๆ เลยก็เถอะนะ)
พี่จะบอกว่าตอนอ่าน 'เวลาใกล้ค่ำเต็มที แสงสีส้มอมแดงที่ส่องผ่านช่วงตึกลงมา' อะฟีลลิ่งมันงดงามมาก จนพี่เลื่อนกับไปตรง 'ตรอกทิ้งขยะ' เท่านั้นแหละ แบบ...คิดในใจ 'บางทีน้องอาจต้องการความแปลกใหม่ในวงการฟิค หรือน้องอาจเบื่อสถานที่ที่อยู่ภายในอาคาร บลาๆๆๆ' แต่สุดท้ายเปลี่ยนสถานที่ ก็รู้สึด 'ดีแล้วๆ...สงสารเคะ'
แต่นะ...เมะของหนูนี่รุนแรงทุกคนเลยนะคะหลังๆ มาเนี่ย - -...

สนุกค่ะ เห็นเคะเจ็บปวดแล้วเราสนุก 555555 (อินี่ไม่โรคจิตเลยเนอะ...)
ขอบคุณมากนะคะ อุตส่าห์ส่งมาให้ิ่านกัน ^^ *kiss*